کارگردان فیلم «چراغ های ناتمام»، که فیلمش در بخش بهترین جلوه‌های ویژه میدانی نامزد دریافت سیمرغ جشنواره سی و پنجم فیلم فجر شده است، طی نامه‌ای به روند داوری این دوره از جشنواره اعتراض کرد.
در این نامه آمده است:
«به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
اگر فجر و سپیده دم امسال سینمای ایران این بود وای بر غروب و پایانش
از زمانی که به یاد دارم بزرگان و پیشکسوتان عرصه سینما می‌گفتند که جشنواره فیلم فجر بهار، فجر و سپیده دم سینمای ایران است، نمی‌دانم شاید فهم و درک من از بهار و و فجر اشتباه است ولی من در این جشنواره چیزی جز غروب و سرمای خشک و آزاردهنده دریافت نکردم.
جشنواره‌ای را که اینگونه داوری شود تا بحال ندیده بودم.
جشنواره‌ای که روزگاری سلیقه‌ای داوری می‌شد و من از این بابت ناراحت بودم.
جشنواره‌ای که در روزگار دیگری سیاسی داوری شد و من از این بابت غصه خوردم.
و حالا جشنواره‌ای که با رابطه داوری می‌شود و نمی‌دانم باید نسبت به آنچه واکنشی نشان دهم، می‌ترسم وضع بدتر شود.
هر چه با خودم تلاش می‌کنم تا بتوانم دلیلی پیدا کنم و این داوری را توجیه کنم هیچ منطقی برای آن پیدا نمی‌کنم، در مورد نامزد شدن و یا نشدن هیچکدام از همکارانم در سایر فیلم‌ها نظری نمی‌دهم چراکه در جایگاه داوری نیستم، اما در مورد فیلم خودم می‌خواهم بگویم ای داوران بزرگ و کارکشته و توانمند محترم جشنواره سی و پنجم ای کاش همین یک مورد نامزدی را هم از فیلم من دریغ می‌کردید چراکه اگر برای یک سکانس باران در فیلمم مستحق نامزد شدن در رشته جلوه‌های ویژه میدانی هستم پس چرا الباقی زحمات من و همکارانم را ندیدید.
من به عنوان جوانترین فیلمساز جشنواره سی و پنجم فیلم فجر از این نحوه داوری به شدت ناراحتم و نمی‌دانم که این گلایه را باید به که بگویم، چراکه در دو روز گذشته هرچه تلاش کردم از مسئولین و سیاستگذاران جشنواره کسی را پیدا کنم و نزد ایشان گلایه کنم، نیافتم.
در پایان امیدوارم همکاران عزیزم که با همه توان و بضاعتشان من را در ساختن چراغ‌های ناتمام یاری کردند مرا به بزرگی خودشان ببخشند.»