چرا امثال خزعلی نمی‎توانند موج‎ساز شوند؟

این روزها مشاهده می شود که احزاب، تشکلها، مقام‎ها و شخصیت‎های سیاسی، اجتماعی، نظامی و اقتصادی به مناسبت سی و هشتمین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی با انتشار بیانیه ضمن تبریک فرارسیدن 22 بهمن و اشاره به اینکه امروز بیش از پیش نیازمند وحدت و همدلی آحاد ملت ایران هستیم از اقشار مختلف مردم دعوت کردند در راه پیمایی منسجم و وحدت بخش آن شرکت کنند. 

دراین بین سید محمد خاتمی، رئیس دولت اصلاحات که بعد از حوادث سال 88 ممنوع التصویر شده، در دیدار با ایثارگران درباره حضور در راهپیمایی روز ۲۲ بهمن گفته است که «توصیه جدی می کنم  مردم ما در سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، با شکوه تمام، متحد در راهپیمایی روز ۲۲بهمن حضور یابند، حتی اگر از بعضی سیاست‎ها دلخور هستند.»

این سخنان یادآور سخنان معروف مقام معظم رهبری هم در دوران انتخابات ریاست جمهوری سال 92 است که ضمن دعوت از مردم برای انتخابات ریاست جمهور حتی از مخالفان نظام هم خواسته بودند تا در این انتخابات حضور پیدا کنند.

کاملا روشن است در تمام نظام های حکومتی جمعی ناراضی و گروهی راضی هستند و درواقع هیچ نقطه‎ای از دنیا وجود ندارد که تمام مردم آن کشور از دولتمردان و روش‎های به کار برده توسط آنان رضایت کامل داشته باشند، اما در تمام این کشورها زمانی که پای منافع ملی به میان می آید، راضی یا ناراضی همه یک صدا می شوند و از اصل حاکم بر کشور خود به حمایت می پردازند.

این دعوت مقام معظم رهبری از مخالفان نظام برای شرکت در انتخابات و یا دعوت سید محمد خاتمی به تاسی از پیام رهبر انقلاب برای حضور آهاد مرد در راهپیمایی 22 بهمن با وجود تمام محدودیت‎ها نشان از وجود یک نگاه استراتژیک در راستای سیاست های کلان کشور  تامین منافع برای دستیابی به هدفی والاتر دارد.

در تشییع جنازه آیت الله هاشمی رفسنجانی به طور قطع معنای حضور افرادی که به خیابان آمده بودند رضایت کامل از شرایط موجود نبود، ولی نشان از این داشت که این جمعیت چه در تشییع جنازه و چه در انتخابات و راهپیمایی‎های ملی بر اصل نظام تاکید دارند و برحقانیت آن هیچ شکی وارد نمی‎دانند.

مردم ایران به خوبی می‎دانند که کشور با تهدیدهای گوناگون مواجه است. از یک طرف خطر تروریست‎ها و درگیر شدن کشورهای همسایه با این رویداد و از طرف دیگر جنگ نیابتی که کشورهای عرب مرتجع منطقه در مرزهای ایران هدایت آن را بر عهده گرفته‎اند. از سوی دیگر تهدید هر روزه کشور توسط دونالد ترامپ، رئیس جمهور جدید آمریکا که پیش‎بینی درباره رفتار او درآینده بسیارسخت است و باید درخصوص تصمیم‎هایش هر احتمالی را در نظر گرفت. 

در چنین وضعیتی درداخل کشور کسانی به مانند مهدی خزعلی بدون در نظر گرفتن تمام این مسائل و حواشی آن که می‎تواند ملت ایران را به شدت درگیر سازد، در دعوت از مردم برای شرکت نکردن در راهپیمایی 22 بهمن درصدد برمی‎آیند تا به اصطلاح خود موج جدیدی از نفاق و تفرقه در کشور به وجود آورند. 

اینکه مردم تا چه اندازه با این موج‎سازی‎ها همراه شوند کاملا مشخص است زیرا تا به امروز نشان داده‎اند به خوبی سره از ناسره را تشخیص می‎دهند، اما مسئله این است تا چه اندازه یک سیاستمدار می تواند کوته بین باشد و بدون تجزیه و تحلیل فضا و شرایط و بدون در نظر نگاه بلند مدت چنین خبطی کند و در سدی که می‎تواند با حضور مردم در راه پیمایی 22 بهمن در مقابل تهدیدهای خارجی ایجاد کند رخنه بیندازد.  

بی‎تردید روز جمعه بی‎توجه به توصیه‎های امثال مهدی خزعلی، مردم در راهپیمایی 22 بهمن حضور گسترده خواهند داشت؛ شاید گسترده تر از سال‎های قبل چرا که به توصیه سیدمحمد خاتمی حتی آنها که از بعضی سیاست‎ها دلخور هستند نیز در این راهپیمایی حاضر خواهند شد تا به فرموده و توصیه رهبر انقلاب به تهدیدها پاسخی محکم و قاطع داده شود.