رویداد۲۴- یکی از تاکید های مهم سند چشم انداز تبدیل شهر تهران به جهان شهر الگو ومعیار در بین شهر های جهان اسلام می باشد. در بند های چشم انداز تهران 1404 آمده است:
به لحاظ كيفيت بالاي خدمات، زيرساخت‌ها و مديريت كارآمد شهري، معيار ايجاد مديريت جهان‌شهرها در دنياي اسلام خواهد بود.
قرار بود در افق 1404، از مدیریت شهری تهران به معیاری برای مدیریت جهان‌شهرها در دنياي اسلام به نوعی رو نمایی شود.
از عمر چشم انداز بیست ساله شهر تهران حدود ده سال گذشته است والبته حدود سیزده سال نیز شهر تهران تحت مدیریت آقای قالیباف می گذرد.
اکنون با فروریختن ساختمان پلاسکو نه تنها درسوء مدیریت شهری یقین ایجاد شده است بلکه غبار پلاسکو، آوار چشم انداز تهران نیز شد و مدیریت این کلان شهر معیار، از قضا سرکنگبین صفرا فزود، جلوه های متعدد فروپاشی مدیریت شهری را هم در عدم تحقق بند های چشم اندار شهر تهران می توان دید وهم در مدیریت بحران.
اگر چه تمام بندهای چشم انداز ترجمان وتفسیر مدیریت معیار در بین جهان شهر های جهان اسلام می باشد اما خلاصه این مدیریت معیار را می توان هم در بند مربوط به مدیریت معیار دید. هم در عبارت چشم اندازی تهران 1404، شهري است .... امن، ايمن و مقاوم، پاك و زيبا،
مدیریت نادرست بحران در حادثه پلاسکو، ضعف تجهیزات واطلاع رسانی غیر اصولی، عدم پاسخگویی به مردم، شورای شهر و نمایندگان مجلس نمی تواند شاخص های مدیریت معیار و الگو برای جهان شهرهای دنیای اسلام باشد.
برخورد با این حادثه از جانب مدیریت شهر تهران در چارچوب حفظ و مدیریت موقعیت ناظر بر بقای شخص و روش شهردار تنظیم گردید. این درحالی است که شهروندان همچنان نگران ایمنی زیست خود وکارآمدی مدیریت شهری در پاسخ به نیاز های آنان در موقعیت های بحرانی است.
جالب آنکه پاسخ سازی وترسیم ایده ال بحران مدیریت شده به جای ارزیابی وتحلیل واقعیت بحران از سوی مدیریت شهری جایگزین یکدیگر گردید. متاسفانه برخی ازحامیان شهردار درشورای شهر نیز از این رویه حمایت می کنند و گویی قرار نیست بر عملکرد شهرداری نظارتی داشته باشند.
کمترین ملاک وشاخص مدیریت که عبارت از رهبری، مسئولیت پذیری وپاسحگویی است در حادثه پلاسکو از جانب شهردار تهران دیده نشد ومدیریت شورای شهر کوشش نمود دومین بحران مدیریت شهری طی چند ماهه گذشته را باز هم سرپوش گذارد.
اگر رویه وشیوه مدیریت شهری بقا وادراه غیر اصولی آن است، این دستگاه عریض و طویل برای تحقق چه هدفی بر پا شده است و مامور تامین کدام هدف در مدیریت شهری است؟
ظاهرا مدیران فقط برای پیروزی ها چشن می گیرند و با روبان قرمز عکس می اندازند اما در بحران ها ، حتی به دنبال روبان گمشده خود نیستند. روبان گمشده همان مدیریت است . آیا حفظ موقعیت مدیریت به بهای خطر آفرینی برای شهروندان وروبان تازه ای را قیچی زدن ، نشانه کارآمدی است؟
*کارشناس مسائل شهری