به گزارش ایسنا به نقل از انگجت، دانشمندان در این کارگاه به رایزنی در مورد تصاویر و داده‌های ارسالی از مدارگرد شناسایی مریخ پرداخته و سپس در مورد مناطق با دسترسی آسان‌تر که به تصور آن‌ها ممکن بود دارای شرایط حیات احتمالی باشد، به رای‌گیری پرداختند.
دهانه جزرو (Jezero) که بیشترین آرا را کسب کرد، در گذشته یک دریاچه باستانی بزرگ بوده است که به یک رود بزرگ متصل می‌شد و آب و مواد معدنی‌اش را از آن تامین می‌کرد. از این رو دانشمندان، آن را به عنوان محلی ایده‌آل برای جستجوهای کاوشگر جدید به دنیال نشانه‌های حیات می‌دانند.
منطقه شمال شرق سیرتیس (Northeast Syrtis) که جایگاه دوم بیشترین رای‌ها را گرفته، در گذشته دارای آب‌های گرمی بوده که در زیر پوسته آن گردش می‌کرده است. نقطه انتخابی سوم، تپه‌های کلمبیا نام دارند که کاوشگر "اسپیریت" ناسا قبلا در آن به گردش پرداخته بود. مریخ‌نورد اسپریت در این منطقه موفق به کشف سنگهای سیلیکا شد که شبیه رسوبات معدنی گرمابی در زمین بودند.
ماموریت مارس 2020 قرار است به مدت دو سال به حفاری و جمع‌آوری نمونه از منطقه‌ای بپردازد که ناسا در نهایت آن را انتخاب خواهد کرد. این نمونه‌ها در نهایت بسته به ماموریت بعدی، به زمین بازگردانده خواهند شد. از آنجایی که این گردشگر به زمین برنخواهد گشت، ناسا به دنبال راهی برای بازیابی نمونه‌هاست و در صورت موفقیت، نخستین سنگهای مریخی در زمین آزمایش خواهند شد.