- شهرآورد 84 با سورپرایزهای بزرگی آغاز شد و با اتفاقات عجیبی به پایان رسید.
روزنامه خبرورزشی نوشت: برای استقلالیها عالی و برای پرسپولیسیها زشت بود گرچه آنقدر جذابیت در دل خود داشت که نتیجه میتوانست به سود هر کدام از تیمها رقم بخورد.
برانکو ایوانکوویچ تمرینات روز جمعه و شنبه خود را با حالتی عجیب
دنبال کرد. او که میداند دو نفر هستند که اخبار تیمش را به بیرون میدهند،
برای جلوگیری از موفقیت جاسوسها، تمرینات را با 12 بازیکن انجام میداد
نه 11 بازیکن. تیم اصلی مشخص نبود و به بازیکنان به صورت خصوصی گفته شده
بود که در ترکیب حاضر هستند یا نه. این شرایط البته چیزی را تغییر نمیداد
چون ترکیب تیم، لو رفته بود و همه میدانستند حسین ماهینی قرار است
هافبک تدافعی باشد، صادق محرمی و رامین رضاییان نیز در سمت راست
بازی کنند.
فرشاد در دقیقه 3 بازی از سمت چپ فرار کرد اما سانتر او ناامیدکننده
بود و به اوت رفت. 3 دقیقه بعد، روی یک رفتار تاکتیکی از همان سمت چپ،
پرسپولیس به گل رسید. 2 دقیقه بعد از گل، سرخپوشان باید گل دوم را میزدند
تا طبق برنامه پیش میرفتند اما مهدی طارمی باز هم نشان داد عاشق خراب کردن
فرصتهای طلایی است و این مهلت گلزنی را به راحتی از کف داد.
با این حال پرسپولیس همچنان حمله میکرد اما هرگز حواس بازیکنان این
تیم که کمی مغرور شده بودند، به جوانان استقلال نبود و همین موضوع، باعث شد
دو گل پشتسر هم وارد دروازه پرسپولیس شود. از آن لحظه به بعد، بازی از
دست برانکو و همه پرسپولیسیها درآمد. هر قدر هم سیدجلال حسینی فریاد میزد
و به بازیکنان وظیفهشان را تأکید میکرد، اثری نداشت. پرسپولیس حتی یک گل
دیگر هم دریافت کرد تا نشان دهد اصلاً حواسش به بازی نیست.
پرسپولیسیها وارد رختکن شدند. در حالی که مشخص بود استقلال در نیمه
دوم حالت تدافعی به خود میگیرد و به شکل بسته بازی خواهد کرد اما برانکو
هرگز حاضر به ایجاد تغییر در ترکیب تیم و تاکتیکی که اتخاذ کرده بود، نشد.
او این را در بین دو نیمه به بازیکنانش گفت و آنها را به برگشتن به بازی با
همان تاکتیک امیدوار کرد. سرمربی کروات سرخپوشان از بازیکنانش خواست
بازی را به کنارهها ببرند و سپس ارسالهای باکیفیت داشته باشند تا مهاجمان
برسند و ضربه سر بزنند. هافبکها هم آماده باشند برای استفاده از
توپهای دوم. این همان سیستمی بود که پرسپولیس را به گل اول رساند (گل دوم
هم به این شکل رقم خورد) اما استقلالیها با دو مدافع سرزن و 8 مدافع
متراکم، اصلاً اجازه فعالیت به پرسپولیسیها را نمیدادند.
یکی از نیمکتنشینان پرسپولیس در پایان بازی، حرف عجیبی به ما زد. او
گفت: «آنطور که مطلع شدم، علی علیپور قرار بود به جای وحید امیری که خسته
شده بود به بازی برود و سپس ماهینی، حسینی و انصاری در خط دفاع چیده شوند و
فرشاد احمدزاده وینگر چپ شود اما به یکباره رامین رضاییان از بازی بیرون
آمد تا علیپور به زمین برود. علیپور سرزن است اما معلوم نبود چه کسی به
جای رامین باید برای مهاجمان، توپ ارسال میکرد!
در پایان بازی، برانکو حرفی زد که خیلیها متوجه منظورش نشدند. او
گفت: «اکثر دقایق بازی در نیمه حریف انجام شد و در نیمه دوم (که نیمه
مربیان است) فقط یک گل رقم خورد و آن هم به سود پرسپولیس بود.»
سرمربی پرسپولیس به دوستانش نیز گفته بود تیم در نیمه دوم خیلی خوب بود؛
تیر دروازه حریف را لرزاند، تکبهتک داشتیم و بارها کاشته و بازی مستقیم
مؤثر را انجام دادیم. همه بازی دست ما بود اما توپهایمان به گل نرفت و
باختیم.