رویداد۲۴-«این واقعیت را باید قبول کنیم که بعد از انتخابات ۸۸ گسلی ایجاد شد که ترمیم آن یک ضرورت است. در هر صورت دلخوری‌ها و کدورت‌هایی در جامعه به وجود آمده است که اثرات آن را گاهی در مجالس و محافل رسمی و اجتماعات مردمی می‌بینیم و در فضای مجازی بیشتر شاهد آن هستیم. این دلخوری‌ها نباید تبدیل به کینه، انشقاق و جدایی شود، کما اینکه متأسفانه در برخی موارد این‌گونه بوده است.»
به گزارش ایسنا، محمدرضا تابش - نایب رئیس فراکسیون امید مجلس - در روزنامه «شرق» آورده است: چرا وقتی حرف از تقویت وحدت، الفت، همگرایی و انسجام هرچه بیشتر میان حاکمیت و ملت به میان می‌آید، برخی برآشفته می‌شوند و خواسته و ناخواسته همان را تبلیغ می‌کنند و در همان مسیری گام برمی‌دارند که بدخواهان نظام، انقلاب و ایران خواستار آن هستند؟
انقلاب اسلامی ایران با محوریت رهبر فقید جمهوری اسلامی و در سایه وحدتی که بین اقشار مختلف حاصل شد، به پیروزی رسید. نگارنده همواره بر این اعتقاد بوده و هست که عمود خیمه انقلاب ولی‌فقیه بوده است و ابتدا امام و بعد از رحلت ایشان مقام معظم رهبری این نقش را به‌خوبی ایفا کرده‌اند. این محوریت را همه جناح‌ها و گروه‌های سیاسی و حتی افرادی که درست یا نادرست، خواسته و ناخواسته در سال‌های اخیر مورد بی‌مهری قرار گرفته‌اند، بارها به زبان آورده‌اند.
بر اصل وحدت نیز همه جناح‌ها و گروه‌ها اتفاق نظر دارند و باز به این نکته اذعان دارم که اصلاح‌طلبان گرچه از دایره قدرت دور بوده‌اند، ولی تلاش آنها حفظ انسجام و وحدت ملی در مقاطع حساس و تعیین‌کننده بوده و این را عملاً نشان داده‌اند. اکنون نیز با توجه به تغییر و تحولات در عرصه دیپلماسی و خصوصاً با موضع‌گیری‌های خصمانه برخی مقامات آمریکایی و برخی کشورهای منطقه لزوم وحدت بین آحاد مختلف مردم، جناح‌ها و گروه‌ها یک امر محرز است.
گروه‌های مرجع مهم‌ترین نقش را در انسجام‌بخشی به ایده‌ها و آرمان‌ها و تعیین خط‌مشی و حرکات و مواضع مردم دارند. هر قدر این گروه‌ها که نخبگان فکری و علمی جامعه و مؤثران در جناح‌ها و گروه‌ها در زمره این افراد هستند، به هم نزدیک‌تر شوند و کدورت‌ها زایل شود، این وحدت و انسجام بین ملت متجلی‌تر می‌شود.
این واقعیت را باید قبول کنیم که بعد از انتخابات ۸۸ گسلی ایجاد شد که ترمیم آن یک ضرورت است. در هر صورت دلخوری‌ها و کدورت‌هایی در جامعه به وجود آمده است که اثرات آن را گاهی در مجالس و محافل رسمی و اجتماعات مردمی می‌بینیم و در فضای مجازی بیشتر شاهد آن هستیم. این دلخوری‌ها نباید تبدیل به کینه، انشقاق و جدایی شود، کما اینکه متأسفانه در برخی موارد این‌گونه بوده است.
اگر به ادبیات رایج میان گروه‌ها و جناح‌ها در اوایل انقلاب، حتی تا قبل از سال ۸۸ نگاه کنیم و امروز نیز بیانیه‌ها و مواضع را ببینیم متوجه می‌شویم چگونه گروه‌ها و جناح‌ها همدیگر را با القاب تند می‌نوازند. وقتی در سطح نخبگان و دلبستگان به نظام و انقلاب این واژگان ردوبدل می‌شود، دیگر از افراد عادی چه انتظاری می‌توان داشت؟ آیا در شرایط فعلی که سیاست‌های خصمانه آمریکا و متحدان منطقه‌ای‌شان وضعیت جدیدی را برای ما رقم زده و کمبود منابع اعم از مادی و طبیعی، سوءمدیریت‌ها، تحریم‌ها و... مردم را در تنگنای جدی قرار داده است، تمسک به حبل‌المتین وحدت و رفع کدورت‌ها در جامعه یک ضرورت نیست؟
بنابراین برخی کج‌اندیشان و تفرقه‌افکنان به ادامه هجمه‌ها و رفتارهای تخریب‌کننده دل خوش نکنند. اصلاح‌طلبان برای نیل به مقصد با محوریت رهبر فرزانه انقلاب و در سایه وحدت و انسجام ملی، برای دفاع از حقوق مردم و پیشرفت کشور از هیچ کوششی فروگذار نخواهند کرد.