یکی از اصول مربیگری این است:با بازیکن خاطی ، قاطع برخورد کن. برانکو البته تا به حال هیچ وقت در دوران مربیگری اش چنین ویژگی بارزی نداشته است. اقلا در ایران در نقض این رفتارش می شود مثال های بسیاری آورد . از خداداد عزیزی گرفته تا علی کریمی ، مهدی طارمی و حتی همین رامین رضاییان در ابتدای فصل. او حتی درباره پیام صادقیقان هم خیلی مماشات کرد و شاید اگر حکم قاطع کریم باقری نبود ، هیچ وقت این بازیکن از پرسپولیس نمی رفت.
حالا این بار او از ابتدای فصل با رامین رضاییان کجدار و مریز برخورد می کند. او را نمی خواهد. از همان ابتدای فصل هم نمی خواستش اما بر اثر فشارها عقب نشست و بازیکنی که متهم به خیانت بود را آورد. ابتدا بازی اش نداد و بعد به ناچار به زمینش فرستاد. در دل دعواهای پرسپولیس و تیم ملی اما حالا یک دعوا از رامین بهانه لازم برای یکسره شدن کار را به برانکو داده است. این بازیکن دیگر جایی در تفکرات برانکو ندارد. او به ناچار از کریم باقری طلب کمک کرده که در صحنه دعوا حاضر بوده است و کریم نکات مهمی را به عنوان بزرگتر پرسپولیس نوشته است. اول از همه حفظ حرمت سرمربی . او در نوشته اش توضیح کاملی درباره شان و جایگاه نظر سرمربی تیم داده است. سپس به جوانی رامین اشاره کرده و تلویحی از این گفته که مجازات حذف رامین از تیم برابر با گناهش نیست. کریم کسی است که در آخرین قهرمانی پرسپولیس بخشی از تیم بوده و حضور داشته. می داند قهرمانی در لیگ برای تیمی که تقریبا 10 سال است جام نیاورده و طلسم شده است ، خیلی هم کار ساده ای نیست.
او می داند که پرسپولیس چقدر نیاز به همدلی دارد پس خیلی محترمانه از برانکو هم خواهش کرده با نگاهی پدرانه از رامین بگذرد و شانسی دوباره به او بدهد. کریم که قاطع ترین پرسپولیسی در زمان برخورد با حواشی است خودش در دبی حکم به اخراج این دو بازیکن از تمرین داده است وقتی می خواهد نگاه باشگاه به این حادثه کمی پدرانه تر باشد ، بی شک هم حجم اتفاق را خوب بررسی کرده ، هم اهمیت حل کدورت هایی که خیلی ارتباطی به آن دعوا ندارند و تنها این ها بهانه ای است برای حل شدن دعوایی که یک سرش ممکن است به تیم ملی ربط پیدا کند.
آقا کریم می گوید پرسپولیس بالاتر از همه است. این حرف فقط به رضاییان بر نمی گردد. او برانکو و مدیریت پرسپولیس را هم مخاطب قرار داده است . کریم اصلا دوست ندارد هواداران قرمز باز در حسرت قهرمانی بمانند.