8 اسفند 95، محمود احمدينژاد نامه‌اش به ترامپ را منتشر مي‌كند و در همين روز، مشايي بعد از سال‌ها سكوت و حتي اعلام رسمي «كناره‌گيري از سياست به طور كامل»، كنفرانس خبري برگزار كرده و حمايتش از بقايي را اعلام مي‌كند. روند سروصداي تيم احمدينژاد ادامه دارد. 14 اسفند، او بيانيه تحليلي را با عنوان «اولين» بيانيه صادر و در آن سعي مي‌كند به مسائل اقتصادي پاسخ دهد و به دولت روحاني حمله‌تندي انجام مي‌دهد. چرا 8 و 14 اسفند؟ در اين روزها چه اتفاقي افتاده بود كه احمدي‌نژادي‌ها سراسيمه سكوت خود را شكستند و تغيير رويه دادند؟ اگرچه تمام اين موارد سويه‌هاي مرتبط با انتخابات و حتي پالس‌هايي به خارج از ايران دارد(كه درجاي خود بايد به آن پرداخت)، اما ماجرا به برداشت غيرقانوني 23 هزار ميليارد تومان از منابع نفتي بر مي‌گردد كه حالا مجلس به دنبال پس گرفتن آن است.
موشك‌هاي انحرافي
آن‌ها كه احمدينژاد و تيم او را در اين سال هاي سياست ايران رصد مي‌كنند، بر يك نقطه در رفتار اين تيم مي‌توانند اشتراك نظر داشته باشند:« احمدي‌نژادي‌ها دقيقا در شرايطي كه متهم هستند، اداي شاكي بودن را در مي‌آورند». آن‌ها «براي همان چيزي كه متهم هستند(و بايد پاسخگو باشند)، از ديگران شاكي مي‌شوند و خواهان پاسخگويي هستند». اين رفتار، بارها و بارها تكرار شده است. احمدي‌نژادي‌ها اين تاكتيك را زماني با سروصداي زياد انجام مي‌دهند كه مي‌خواهند حواس‌ها را از نقطه‌اي به نقطه ديگر منحرف كنند. نمونه‌هاي فاش شده زيادي هم از اين موضوع وجود دارد. به عنوان مثال عليرضامقيمي، مديرمجموعه تاريخي نياوران، در سال 90 در اعترافاتش گفته بود كه بحث پيدا شدن «كيف شاه در صندوق عقب يك ماشين» براي منحرف شدن توجهات از بقايي، به دروغ ساخته و پرداخته شد. بقايي در شهريور89، اظهاراتي در مورد ارمنستان انجام داده بود كه زيرفشار شديد رسانه‌اي قرار گرفته بود. دولت قبل با ساختن اين «دروغ» تلاش كرد اذهان را «منحرف» كند.
نامه احمدينژاد به اوباما
همين اتفاق در ماجراي آخرين نامه احمدينژاد به اوباما هم ديده شد. بعد از آنكه آمريكا دو ميليارد دلار از دارايي‌هاي ايران را مصادره كرد، او سريعا به اوباما نامه نوشت و به او هشدار داد كه اين پول را برگرداند. اما اندكي بعد مشخص شد كه متهم اصلي در واقع خود او بود. چون دولت اوباما به احمدينژاد پيام فرستاده بود اين دارايي‌ها را خارج كنيد.(فتحي، نماينده مجلس، 18بهمن، ايسنا)اما احمدينژاد اين كار را نكرد تا آن پول را دو دستي به آمريكايي‌ها تقديم كرده باشد.در عين حال خودش به عنوان اولين شاكي فرياد«دزد،دزد»سر داد،تا افكارعمومي را «منحرف» كند.اما ازآن روزبه بعد، تيم احمدينژاد كه حتي به ريزترين انتقادات هم واكنش نشان مي‌دهند،كلمه‌اي راجع به اين موضوع حرف نزدند تا مبادا ابعاد ديگري از آن برملا شود.
تخلف 23 هزار ميليارد توماني
درست درهمان روزي كه احمدينژاد با سروصداي زياد نامه اش به ترامپ را منتشر كرد، مجلس پيگير پرونده تخلف نفتي احمدينژاد بود.آن روز نمایندگان مردم درمجلس،دیوان محاسبات كشور را مكلف كردند تا تخلفات نفتی صورت گرفته طی سال‌های ۸۷ تا ۹۱ را با ارائه گزارش در این خصوص بررسي و گزارش كند.براساس بند (ز) تبصره یک لایحه بودجه سال 96 به دولت اجازه داده می‌شودکارگروهی متشکل از سازمان برنامه و بودجه، وزارت امور اقتصادی و دارایی، وزارتخانه‌های ذی‌ربط و دیوان محاسبات کشور، ظرف مدت 6ماه پس از بررسی اسناد مربوطه نسبت به تسویه برداشت‌های بیش از مجوزهای قانونی دولت طی سال‌های 87 تا 91 از محل صادرات نفت به منظور تامین بنزین و نفت‌گاز جمعا تا مبلغ دویست و بیست و نه هزار و هشتصد و هفده میلیارد (229.817.000.000.000) ریال اقدام كند. احمدينژاد درهمين روز با نوشتن نامه به ترامپ اذهان را متوجه خود كرد و مشايي از پس پرده غيبت بيرون آمد و كنفرانس خبري برگزار كرد؛اقدامي كه حتي براي كانديداتوري خودش هم انجام نداده بود.به گفته موافقان تصويب اين لايحه، در سال‌هاي 87 تا 91 بدون اجازه قانونگذار، برداشت‌هاي غيرمجاز صورت گرفته است، اما اينكه دولت تغيير كرده است به اين معنا نيست كه تخلفات آن زمان به فراموشي سپرده شود. آن‌ها خواهان تعيين تكليف اين بدهي‌ها هستند. سروصداهاي برخورد با اين تخلف كه بالا گرفت، احمدينژاد «اولين بيانيه تحليلي» خود را صادر كرد. در اين بيانيه به دولت حمله كرد. اين درحالي بود كه همان روز در صحن علني مجلس، لاریجانی با اشاره به رسیدگی به تخلفات دولت‌ها پس از پایان عمر حیات سیاسی آن‌ها، گفته بود:«زمانی که گفته می‌شود تخلف وزرا یا ريیس‌جمهور به ريیس مجلس گزارش شود، یعنی زمانی که آن‌ها حیات سیاسی دارند، باید گزارش به ريیس مجلس ارائه شود تا اگر به استیضاح یا سوال نیاز باشد، اقدامات در این خصوص صورت گیرد». او تاكيد كرده بود:« بدون شك باید با متخلفان برخورد شود و این‌گونه نباشد که اگر کسی تخلف کرد، بتواند از تخلفات خود فرار کند. بنابراين به دیوان محاسبات كشور دستور داده شد که پس از پایان دولت‌ها نیز به تخلفات آن‌ها رسیدگی کند. به عبارتي پس از اینکه دوره آقایان تمام می‌شود، دیوان محاسبات كشور فرصت می‌کند که تخلفات را به مجلس ارسال کند که فلان ريیس جمهور یا فلان وزیر در فلان جا تخلف کرده است». احمدينژاد وارد مي شود
اتفاقا پس از اين ماجراها شنيده شده احمدينژاد در جمع يارانش در ولنجك گفته بود:« سکوت مابه معنی بی‌توجهی به مسائل نیست. مملکت رابکنند توی حلقوم آمریکا و ما نگاه کنیم؟! مردم را له کنند؟! ثروت های ملت رابالابکشند؟! شوخی نداریم دراین مسائل». نكته همين جاست كه چه كسي ثروت‌هاي ملت را بالا كشيد؟ 23 هزار ميليارد توماني كه دولت حالا موظف است آن را با ديوان محاسبات تسويه كند، تخلف دوران چه كساني است؟چه كساني دو ميليارد دلار پول ملت را «توي حلقوم آمريكا» ريختند؟ احمدينژاد هميشه برخلاف آنچه ادعا مي‌كرد، عمل كرده است. او اتفاقا نشست و نگاه كرد و دو ميليارد دلار را تقديم آمريكايي‌ها كرد و در عوض با سروصداي زياد فرار به جلو كرد. در عين حال، او با نوشتن نامه به رييس‌جمهور و بيان اينكه «خزانه خالي نبوده» با سروصداي زياد مي‌خواهد اذهان را از ماجراي تخلف نجومي و برداشت غيرقانوني 22 هزار ميليارد توماني منحرف كند.