بخش هایی از این گفتگو را در ادامه بخوانید؛
چرا برخی از اصولگرایان از سال ۸۴ به بعد از دیدگاه‌های آیت‌ا...هاشمی فاصله گرفتند؟ رویکرد احمدی‌نژاد در این زمینه چه نقشی داشت؟
انتظار ما این بود که از سال ۸۴ به بعدآیت‌ا...هاشمی با توجه به جایگاهی که در مجمع تشخیص مصلحت نظام و فضای سیاسی ایران داشتند، نقش راهنما و ارشادکننده را برای آقای احمدی نژاد که تازه به ریاست جمهوری رسیده بودند ایفا کنند. شايد از اين راه مي شد برخی از رفتارهای احمدی نژاد را کنترل کرد. به همین دلیل نیز در سال ۸۴ بنده و چهار نفر دیگر از روحانیون مجلس خدمت آیت‌ا...هاشمی رسیدیم تا زمینه این تعامل را بین ایشان و آقای احمدی نژاد برقرار کنیم. ما از آیت‌ا...هاشمی خواستیم که پس از انتخابات ریاست جمهوری رقابت های انتخاباتی را فراموش کنند و از موضع پدرانه با آقای احمدی نژاد برخورد کنند. البته به نظر می رسید برخی بی اخلاقی‌ها که در طول رقابت های انتخاباتی بین هواداران آیت‌ا...هاشمی و آقای احمدی نژاد صورت گرفته بود زمینه های ناسازگارى را بين آقای احمدی نژاد و آیت‌ا...هاشمی تقویت کرده بود، به نحوى كه ايشان روى خوشى به اين پيشنهاد نشان ندادند.
آیت‌ا...هاشمی بارها عنوان کردند که من خطر احمدی نژاد را برای
نظام به مسئولان و بزرگان نظام گوشزد کرده بودم. با این وجود تا زمانی که
ماهیت احمدی نژاد برای همه آشکار نشد، کسی این سخنان را جدی نگرفت. دیدگاه
شما در این زمینه چیست؟
به هر حال آقای احمدی نژاد استاندار
دولت آیت‌ا...هاشمی بودند و آیت‌ا...هاشمی نسبت به ایشان شناخت داشتند.
آیت‌ا...هاشمی در دورانی که آقای احمدی نژاد استاندار دولت ایشان بودند از
ایشان رضایت داشتند. حتی در دورانی که آقای احمدی نژاد شهردار تهران بودند
نیز بین ایشان و آیت‌ا... هاشمی تعارضی وجود نداشت و روابط مناسبی بین این
دو برقرار بود. به نظر می رسد که تعارض اصلی بین آقای احمدی نژاد و
آیت‌ا...هاشمی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ رخ داد و پس از انتخابات
نیز تشدید شد.