ناصر فکوهی در گفت وگو با فرارو گفت: «از علاقه‌مندان سینمای اصغر فرهادی نیستم و آن را بخشی از بدنه سینمای ایران می‌دانم که خود را در طبقه‌بندی اجتماعی قرار می‌دهد، از لحاظ سبک نیز معتقدم فرهادی دائما خود را در فیلم‌هایش تکرار می‌کند و نوعی روایت هیچکاکی دارد که محیط اجتماعی‌اش را یک طبقه متوسط مفروض شهری گرفته و درباره آن با دیدگاهی اگزوتیک داستان‌پردازی رومانتیک می‌کند.»
او افزود: «شخصا فکر می‌کنم واکنش بهتر آقای فرهادی بعد از عمل ترامپ مبنی بر ممنوعیت ورود به این کشور، آن بود که فیلم خود را از رقابت بیرون می‌آورد و نه آنکه وارد بازی رقابت میان هالیوود و کاخ سفید بشود.»
این استاد دانشگاه ادامه داد: «اما آنچه از این هم برای من جالب‌توجه‌تر بود اینکه بسیاری از ملی‌گرایان از اینکه نام ایران به افتخار رسید و آبروی ما خریده شد سخن می‌گویند و البته نمی‌دانیم در گفتمان ملی‌گرایی راست جدید چطور می‌توان برنده شدن یک جایزه در یک سیستم غیر ایرانی که نماینده نظامی است که ایران در صد سال اخیر بارها از آن ضربه خورده و امروز هم هنوز کشور ما را تهدید می‌کند، را برای کشور افتخار به حساب آورد.»
فکوهی تصریح کرد: «آنچه ما با این جایزه کردیم، به نظرم گویای نوعی تازه به دوران رسیدگی فرهنگی بود که به شدت با بازی‌های سیاسی از هر دو جهت نیز پیوند خورده بود.»