بانکها در دنیا از دو طریق درآمد کسب می‌کنند، درآمد عملیاتی و درآمد حاصل از کارمزدها. درآمد عملیاتی از ما به التفاوت نرخ سود پرداختی به سپرده‌گذاران و نرخ سود دریافتی از پرداخت تسهیلات به‌دست می‌آید که این نوع درآمد از فعالیت اصلی و اساسی بانک که همان واسطه‌گری مالی است، نشأت می‌گیرد.
درآمد دیگر بانکها، درآمد حاصل از کارمزد است. در سطح بین‌المللی جهت‌گیری مدیران بانکها نیز به سمت کسب حداکثر درآمد از محل ارائه خدمات معطوف شده است.
در این راستا ناصر حکیمی، مدیرکل فناوری اطلاعات بانک مرکزی در پاسخ به این پرسش که چرا بانکها از محل فعالیت‌های عملیاتی و اخذ کارمزد، درآمد کسب نمی‌کنند و به شرکت‌داری و فعالیت‌های اقتصادی رو آورده اند؟ گفت: برای کسب درآمد از محل دریافت کارمزد در ایران محدودیت‌های مقرراتی وجود دارد که این محدودیت ها باید مرتفع شود.
وی تصریح کرد: ضمن آن که متاسفانه بافت بانکها بیشتر بر موضوع تفاوت در تخصیص متمرکز است و افرادی که در بانکها فعالیت می‌کنند بیشتر با عملیات اعتباری آشنایی دارند تا عملیات کارمزدی.
حکیمی خاطر نشان کرد: هیچ جای دنیا کسب درآمد بانکها این گونه نیست. در دنیا ۵۰ تا ۶۰ درصد درآمد بانکها از محل کارمزدهاست اما در ایران این گونه نیست و افرادی که در بانکها تصمیم گیرنده هستند عمدتا تخصص اعتباری دارند.