رویداد۲۴-یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: به هر میزان که مخاطب یعنی افرادی که صاحب رای هستند قضاوت را به مواضع قبلی و کارنامه عینی عملکردی هر کدام از جریانات سیاسی مورد نظر براساس تجربه شخصی و حافظه خود واگذار کنند امکان محقق کردن شعارهای انتخاباتی در بازار سیاسی بیشتر می‌شود و در صورتی که این تلاشگران از گفتمان مجاب کننده و عادلانه کمتری برخوردار باشند طرح شعارهای به ظاهر جذاب نه تنها بر آرا نمی‌افزاید بلکه از اعتبار آنان نیز می‌کاهد.
شورای نگهبان پنجشنبه گذشته نتیجه بررسی صلاحیت نامزدهای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری را اعلام کرد. اما پیش از این برخی نامزدهای این دوره از جمله ابراهیم رئیسی و محمد باقر قالیباف، تبلیغات انتخاباتی خود را آغاز کرده بودند.
توجه به فقرا و توزیع آرد و غذا در بین آنان به وضوح نشان از این داشت که رویکرد اصولگرایان دفاع از فقرا و بحث فقرزدایی است که در این بین تلاش می‌کنند تا رقیب اصلی خود (حسن روحانی ) را نماینده طبقه اشراف معرفی کنند و به نوعی یکبار دیگر دو قطبی فقر و غنا را به راه اندازند. در کنار اینکه درباره منابع مالی همین مقدار کمک نیاز به توضیح است، باید بیان کرد که این ترفند جدید نیست و سال ۸۴ محمود احمدینژاد زمانی که در برابر آیت الله‌هاشمی‌رفسنجانی برای کسب مقام ریاست‌جمهوری به رقابت پرداخت از این ترفند بهره برد و موفق هم شد.
بنابراین مردم یک بار نتیجه دوگانه فقیر و غنی را تجربه کرده‌اند و دیدهاند رئیس‌جمهوری که در دوره اول بر ساده‌زیستی خود اصرار می‌ورزید، در دوره دوم خودش و اطرافیانش به طبقه ثروتمندان نزدیک شد. کاپیشن بهاری او به کت و شلوارهای برند مبدل و جراحی های زیبایی در برنامه کاری او قرار گرفت.
در نهایت روند جامعه به این سمت رفت که در دوره احمدینژادی که شعار حمایت از فقرا در برابر ثروتمندان را میداد نه تنها از حجم طبقه فقیر در جامعه کاسته نشد، بلکه به دلیل حرکت طبقه متوسط به طبقه پایینتر بر تعداد ساکنان طبقه فقیر کشور اضافه هم شد.
بنابراین شکی باقی نماند که فقرزدایی تنها یک شعار برای فریب مردم بود. زیرا نه تنها شاهد افزایش تورم در طول دولت ۸ ساله اصولگرایان بودیم، بلکه فساد در کشور هم رشد داشت و رقم‌هایی در نتیجه آن جابه جا شد که حتی شمارش تعداد صفرهای آن برای مردم عادی بسیار سخت بود.
سید حسن رسولی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، از اعضای هیئت مدیره بنیاد امید ایرانیان و بنیاد باران در گفتوگو با
رویداد۲۴ درباره تلاش نامزدهای اصولگرا برای دو قطبی سازی فقر و غنا در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری گفت: کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری و جریان‌های سیاسی طرفدارآنان به طور طبیعی برای حضور فعال در صحنه براساس نگرش نسبت به موضوعات مختلف و برداشتی که از نیازمندی‌ها، مطالبات و دغدغه‌های مردم دارند، شکاف‌ها و فرصت‌هایی را شناسایی می‌کنند و رفتار انتخاباتی خود را براساس پیش فرض‌هایی که از این طریق به دست می‌آورند، مشخص می‌سازند.
وی در ادامه یادآور شد: نکته‌ای که باید در نظر داشت این است که چنین جهت‌گیری‌های سیاسی و تبلیغاتی منجر به دو قطبی کردن انتخابات نمی‌شود، بلکه این تعیین چهارچوب رقابتی و پی ریزی گفتمان انتخابات و تبلیغات کاندیداها است که ایراد و اشکالی هم بر آن وارد نیست.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب تاکید کرد: دو قطبی مانند سال۷۶ یا سال ۸۸ زمانی روی می‌دهد که تلاش عده‌ای بر این مبنا باشد تا یکی از نامزدها را به عنوان برگزیده مقامات ارشد نظام و حاکمیت‌جمهوری‌اسلامی معرفی کنند و رقیب یا رقبا را در مقابل او و طبقه مقابل حاکمیت قرار دهند. اینکه یک جریان سیاسی نقطه ثقل تبلیغات خود در طبقات کم درآمد، متوسط، اقشار داتنشگاهی، صعتگران و یا سایر جوامع صنعتی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی قرار دهد، نمی‌تواند از آن چنین رویکردی را برداشت کرد.
عضو هیئت مدیره بنیاد امید ایرانیان در رابطه با اینکه آیا مردم یک تجربه را برای بار دوم تکرار خواهند کرد و به سمت چنین شعارهایی می‌روند، ابراز کرد: اقداماتی که مورد اشاره قرار گرفت و حتی تلاش‌هایی که توسط سازمان رای هر کدام از کاندیداها و جریانات سیاسی پشتیبان آنان صورت می‌گیرد در واقع بازاریابی سیاسی- انتخاباتی است که این امر هم براساس قواعد خود صورت می گیرد.
رسولی اظهار داشت: به هر میزان که مخاطب یعنی افرادی که صاحب رای هستند قضاوت را به مواضع قبلی و کارنامه عینی عملکردی هر کدام از جریانات سیاسی مورد نظر براساس تجربه شخصی و حافظه خود واگذار کنند امکان محقق کردن شعارهای انتخاباتی در بازار سیاسی بیشتر می‌شود و در صورتی که این تلاشگران از گفتمان مجاب کننده و عادلانه کمتری برخوردار باشند طرح شعارهای به ظاهر جذاب نه تنها بر آرا نمی‌افزاید بلکه از اعتبار آنان نیز می‌کاهد.
عضو بنیاد باران در اینباره که آیا چنین حرکت‌هایی با دوگانه فقر و غنا برای آینده کشور خطرناک به حساب نمی‌آید، تاکید کرد: بله، رفتارهایی از این دست باعث اغوای جامعه خواهد شد و این خطرساز است.