احمدی نژادیسم نرفته، برگشت؛
تیم مشورتی رییسی و قالیباف به این نتیجه رسیده‌اند که آنچه احمدی‌نژاد به‌عنوان پرداخت یارانه نقدی مطرح کرد، توانسته با احساسات جامعه بازی کند، بنابراین همان وعده ها را رنگ و لعاب داده تا بتوانند اثرگذاری بیشتری داشته باشد. غافل از اینکه این شعارها به‌قدری دور از واقعیت است که جامعه به‌آسانی پذیرای آن نخواهد شد، با این حال آن ها هم چنان به دادن وعده اصرار دارند، گویا احمدی‌نژاد رد شده ولی احمدی‌نژادیسم همچنان زنده است!
رویداد۲۴- 26 فروردین ماه بود که قالیباف پس از
ثبت نام برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری گفت: " من، محمد باقر قالیباف،
به شما تعهد می دهم، با توکل به خداوند منان و به پشتوانه شما، «دولت
مردم» را تشکیل دهم و در یک دوره چهارساله با انقلابی اقتصادی: درآمد کشور
را دو و نیم برابر افزایش دهم، پنج میلیون شغل ایجاد کنم، نظام مالیاتی را
به نفع 96 درصد مردم تغییر دهم. و از همه مهم تر، برنامه ای مدون و دقیق
برای حل مشکلات فوری اقشار کم درآمد، اجرا کنم."
اما این سخنان پایان وعده های قالیباف
نبود، او بارها و بارها وعده افزایش درآمد کشور و ایجاد 5 میلیون شغل را
تکرار کرد و وعده ای دیگر نیز بر آن ها افزود: "به همه افراد بالای 18 سال
که جویای کار هستند، ماهیانه 250 هزار پرداخت می شود تا به تدریج به
واحدهای تولیدی و بنگاه‌های اقتصادی معرفی شوند."
همین
چند وقت پیش بود که محمدباقر قالیباف از افزایش یارانه‌ها آن هم تا سه
برابر می‌گفت: "در حالی که هزینه‌ها سرسام‌آور شده، مردم حق دارند بگویند
که حداقل باید ارزش یارانه‌های نقدی مطابق با تورم افزایش پیدا می‌کرد و من
معتقدم با مدیریت بهینه منابع مالی و هزینه‌های دولت می‌توان یارانه نقدی
را تا سه برابر افزایش داد."
قالیباف
تنها نامزدی نیست که از بیت المال به نفع خود کرده است. کاندیدای دیگر
جناح اصولگرا هم برای اینکه از قافله وعده های پولی و عجیب جا نماند از
افزایش 3برابری یارانه سه دهک پایین جامعه خبر داد و گفت: " معتقدم در سال
می‌توان یک تا 1.5میلیون شغل بر اساس برنامه مصوب ششم ایجاد و بحران بیکاری
را کاملا در کشور برطرف کرد."
جالب
اینکه کاندیداهای اصولگرا هیچ گاه در کنار دادن این وعده ها، نه تنها هیچ
برنامه اقتصادی ارائه نکرده اند، بلکه منابع پولی پرداخت این هزینه های
سرسام آور را نیز مشخص نکرده اند. وعده هایی که صدای اعتراض و انتقاد
بسیاری از اقتصاددانان را نیز درآورده و علاوه بر غیرقانونی بودن برخی وعده
ها، آن را نوعی بازگشت به عقب توصیف کرده اند. شعارهایی که عینا در سال
های ۸۴ و ۸۸ مطرح شد. اما کاندیداهای اصولگرا ظاهرا تکرار شعارها و وعده
های پوپولیستی احمدی نژاد را بهترین راه برای جلب آرا و در واقع خرید رای
می دانند.
نکته
آن که رییسی از یاران احمدی نژاد در ستاد خود بهره! می برد و مردان
اقتصادی دولت نهم و دهم، سیاست های اقتصادی او را می چینند. اکنون وی باید
به این سوال پاسخ دهد که چگونه کسانی که نفت بیش از 100 دلار بود، اقتصاد
کشور را به ورطه ورشکستگی کشاندند، اکنون با نفت 30-40 دلاری می خواهند
کشور را با افزایش 3 برابری یارانه اداره کنند. افرادی که با بالاترین
درآمدهای نفتی تاریخ کشور، نه تنها نتوانستند ایجاد اشتغال کنند، بلکه رکود
اقتصادی فاجعه باری نیز برای کشور اقتصاد ایران به بار آوردند. اکنون می
خواهند سالی 1.5 میلیون شغل ایجاد کنند.
2
کاندیدای اصلی اصول گرایان در روزهایی که احتمال شکست سنگین از روحانی
رییس جمهور مستقر را می دهند، علاوه بر تخریب دستاوردهای دولت، رو به
شعارهای پوپولیستی و وعده های نقدی و تورم زا آورده اند تا بلکه بتوانند
با خرید رای، خود را به مقام ریاست جمهوری نزدیک کنند. وعده هایی که بیش از
آن که آن ها را در قامت یک کاندیدای ریاست جمهوری نشان دهد، این واقعیت را
حکایت می کند که هیچ گونه شناختی حتی شناخت ابتدایی از اوضاع اقتصادی
ایران ندارند. وعده هایی که بی تردید پس از انتخابات به ورطه فراموشی سپرده
خواهد شد.
شعارها
و وعده های قالیباف و رییسی نه‌تنها از قواعد اقتصادی به‌دور است، بلکه
هیچ انطباق و توجیهی هم برای آن ها وجود ندارد. کاندیداهای اصولگرا این
شعارها را به‌گونه‌ای مطرح می‌کند که گویا در یک جامعه بدون انسان شعار
می‌دهد که کوچک‌ترین انطباقی با واقعیت هم نخواهد داشت. ظاهرا می‌خواهند به
هر قیمتی که شده صندلی ریاست‌جمهوری را به دست بیاورند و در آن زمان در
صورت موفقیت از ابتدا شروع کنند که موانعی وجود دارد که من امکان عملی‌شدن
شعارها را ندارم و... . این شعارها نه‌تنها علمی نیست بلکه به‌شکل کامل
پوپولیستی و عوام‌فریبانه آن هم از نوع پررنگ احمدی نژادی است.
باید
به این نکته اشاره داشت که افزایش مقدار یارانه تنها از اختیارات
رییس‌جمهور نیست و بدون تصویب مجلس انجام آن ممكن غیر ممکن است. مگر اینكه
رییس جمهور احتمالی بخواهد همچون رییس جمهور سابق خلاف قانون رفتار كند. به
علاوه مجلس هم نمی‌تواند آن را تصویب كند، زیرا مخالف سیاست‌های كلی نظام و
اقتصاد مقاومتی است و شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت آن را رد می‌كنند.
پس صرف دادن چنین شعاری نوعی بازگشت به احمدی‌نژادیسم است كه هم نوعی
بی‌تدبیری در آن است و هم عبور كردن از اختیارات رییس‌جمهور و هم اعلام
آمادگی برای انجام امور خلاف قانون.
احتمالا
تیم مشورتی رییسی و قالیباف به این نتیجه رسیده‌اند که آنچه احمدی‌نژاد
به‌عنوان پرداخت یارانه نقدی به افراد مطرح کرد، توانسته با احساسات مردم و
جامعه بازی کند، اما اکنون کهنه شده و رنگ باخته است؛ بنابراین همان وعده
ها را رنگ و لعاب داده تا بتوانند اثر بیشتری گذاشته و بتوانند نبض
انتظارات مردم را در دست بگیرد. غافل از اینکه این شعارها به‌قدری دور از
واقعیت است که جامعه به‌آسانی پذیرای آن نخواهد شد، با این حال آن ها هم
چنان به دادن وعده اصرار دارند، گویا احمدی‌نژاد رد شده ولی احمدی‌نژادیسم
همچنان زنده است!
منبع: اعتدال