رای دادن به روحانی شک و شبهه نمی خواهد

 رویداد۲۴- کمتر از ده روز تا انتخابات باقی مانده است. روزها و ساعت ها به شماره افتادند و تنور انتخابات داغ و داغ تر می شود. همه در جستجو و پرسش برای فرد اصلحی هستند که به دور از جنجال و تصمیمات خلق الساعه و نگاه های جناحی با تکیه بر منطق ، عقلانیت و اعتدال منافع ملی و ملت را حفظ، تامین و تقویت کند تا جامعه ایرانی به دور از بحران های گذشته، آینده ای امیدوار کننده را همچون چهار سال گذشته را تجربه کند.

عباس عبدی پژوهشگر اجتماعی و روزنامه نگار در گفت و گویی با سحر-  پایگاه اطلاع رسانی ستاد انتخاباتی دکتر حسن روحانی - به نقد و تحلیل فضای جامعه در آستانه دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری می پردازد. او در نقد انتخابات 92 صراحتش را چنین ابراز می کند که اگر هر کسی جز حسن روحانی پیروز انتخابات می بود ، وضعیت کشور به مراتب بدتر از ونزوئلا می شد.

ارزیابی کردن روی عملکرد هر سیستمی ، فرقی هم ندارد ، ارزیابی هر سیستمی چند معیار دارد. اول آنکه آیا به اهدافی که اعلام کرده رسیده است یا خیر که خود این موضوع بحث جداگانه ای را می طلبد. خود من از منظر نگاه می کنم که ورودی هر سیستم چه بوده و خروجی آن چه شده است. اینکه شما چقدر به آن سیستم ، ورودی یعنی امکانات و توانایی داده اید و بر اساس این ورودی ها چه خروجی هایی داشته است.

من به طور قطع فکر می کنم که دولت آقای روحانی یکی از دولت هایی تلقی می شود که موفقیت داشته است. البته من به بخشی از همین کارکرد و خروجی ایرادهایی وارد می دانم. مهمترین آن سیستم اداری دولت است که باید در این خصوص یک تحول جدی صورت می گرفت ولی از نظر آنکه دولت تمرکز جدی به ویژه در نیمه اول عمرش روی موضوع برجام داشت، خیلی به این مساله پرداخته نشد.

باید اذعان داشت که سیستم اداری کشور در دوران احمدی نژاد با یک زلزله هشت ریشتری مواجه شده و همه چیز آن ویران شد. دولت روحانی یکی از وظایفی که عهده دار بود بازسازی همین ویرانی ها بود. البته باید اعتراف کرد که وضعیت سیستم اداری در دولت روحانی به مراتب بهتر از گذشته شده است ولی هنوز راه زیادی مانده است تا برسیم به جایگاهی که نیازهای مردم را در سطح مطلوب رفع کند.

من با توجه به ورودی که دولت روحانی داشته است، خروجی آن را مطلوب قضاوت می کنم وگرنه مطالبات مردمی الی ماشاالله زیاد است.

اینکه چه دولتی بود مهم است. ولی من اعتقاد دارم اگر آقای قالیباف که شانس دوم بود به ریاست جمهوری می رسید الان شرایط کشور چیزی بدتر ونزوئلا بودیم. چون سیاست های آنان، سیاست های صرفا مالی است و هیچ کاری با ساختار ندارند و با توجه به مسائل پولی و دعواهای خارجی من فکر می کنم که شرایط امروز ما اگر آقای روحانی بر سرکار نبود به وضعیتی بدتر ونزوئلا می رسید.

من معتقدم اگر روحانی به پیروزی نرسد همه چیز به شرایط قبل از دولت یازدهم برمی گردد و البته همه چیز بدتر از آن دوران می شود. چراکه قبل از برجام همیشه می توانستیم برجام را پیاده کنیم و به دنبال آن برویم اما بعد از برجام اگر برگردید به قبل هرگز نمی توانید این مسیر را دوباره طی کنید تا مجددا به برجام دست پیدا کنید و اصلا شدنی نیست. عین کسی که ازدواج می کند و بعد طلاق می گیرد.

قطعا ازدواج بعدی مانند ازدواج قبلی نمی شود و حتی چنان چه بخواهند و بتوانند این کار را انجام دهند ، هزینه هایی که به طرفین وارد می شود بسیار بسیار سنگین خواهد بود. این موضوع فقط درباره برجام صدق نمی کند. به نظر من اعتبار ایران با پیروزی دیگر نامزدهایی که من می بینم از بین خواهد رفت و این برای کشور خیلی خطرناک است.

سال 92 شاید یک عده ای با شک و شبهه به آقای روحانی رای دادند. اگرچه که من این کار را نکردم. در حال حاضر فکر می کنم که به آن شک و شبهه نیازی نیست. مهمترین دلیل من برای رای دادن به آقای روحانی این است که آنان اصولگرایانی بودند که به سمت اصلاح طلبی آمدند.

این اثبات می کند که فرآیند سیاست اصلاح طلبی چقدر فراگیر و موفق است . کمااینکه آنان از نزدیک ترین نیروهای اصولگرایی بودند که واقعیات را درک کرده و خودشان تطبیق دادند. اتفاقا این مساله مهمی در ایران است و نه آنکه صرفا یک اصلاح طلب بر سر کار باشد.

اصلاح طلبان باید دایره و گستره خود را آنچنان وسیع کند که همه شامل آن شوند و فکر می کنم که این دولت چنین ظرفیتی را داشت و خوشبختانه این مسیر را پیمود و احتمال می دهم که در چهار سال دوم باز هم افراد دیگری به این قافله اضافه شوند.