رویداد۲۴- «خوابگاه» خانه دوم دانشجویانی است با ترک شهر و خانواده وارد زندگی جمعی و همنشینی با فرهنگ‌های متنوع شده‌اند تا برای آینده‌ای روشن تلاش کنند و درس بخوانند. اینکه زندگی در این خانه دوم و در کنار جمعی که از یک خانواده و فرهنگ نیستند گاه تضادهایی را برای افراد به وجود می‌آورد طبیعی و قابل درک است اما آنچه تحمل این مسائل را مخصوصا برای دانشجویانی که نخبگان این کشور به شمار می‌روند و با کسب رتبه بالا در بهترین دانشگاه‌های کشور پذیرفته شده‌اند دشوار می‌سازد کمبود امکانات و شرایط رفاهی است که بعضا دانشجویان این امکانات محل سکونت را در شأن خود نمی‌بینند.
خبرنگار دانشگاهی به بهانه هفته خوابگاه‌ها و برای آشنایی با شرایط زندگی دانشجویان سری به یکی از خوابگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی زد و پای صحبت‌های دانشجویان این خوابگاه نشست. خوابگاه "شهید سرشار" خوابگاهی استیجاری در حوالی میدان تجریش است. در نگاه اول و در زمان ورود به خوابگاه می‌توان دریافت که خوابگاه ساختمانی مسکونی است که با مقداری تغییرات آن را برای اسکان دانشجویان متناسب‌سازی کرده‌اند.
این خوابگاه با ظرفیت حدود 200 دانشجو حیاط و فضای باز نسبتا کوچکی دارد که وقتی از آن عبور می‌کنم به پارکینگ ساختمان می‌رسم که در سه گوشه‌ی آن به وسیله دیوارهای کاذب سه فضای جداگانه برای نمازخانه، کتابخانه و محل توزیع غذا ایجاد شده است. این ساختمان مسکونی 3 واحدی است و در هر واحد سوییت‌های دو نفره و چهار نفره و 6 نفره ایجاد شده است و در کل در هر سوییت 16 تا 18 نفر ساکن هستند.
با هماهنگی مسوول خوابگاه وارد سوئیت‌ها می‌شوم و با دانشجویان سوییت‌ها گفت‌وگو می‌کنم. بیشتر دانشجویان از کمبود فضای فیزیکی، نور کم، سرعت کم اینترنت و قطعی مدام آن و همچنین کیفیت بد غذا گلایه دارند و همچنین از نبود فضای مناسب کتابخانه و فضای ورزشی نیز ناراضی هستند.
ظرفیت کم خوابگاه برای تعداد دانشجویان
الهام رزیدنت اطفال، دلخوری زیادی از نحوه برخورد مسئولین خوابگاه دارد و می‌گوید: نسبت به برخورد مسئولین خوابگاه و واکنش آنها به دغدغه‌های دانشجویان اعتراض دارم چراکه وقتی مشکل ما را می‌پرسند و ما از کمبود امکانات می‌گوییم در جواب می‌گویند شرایط همین است و باید تحمل کنید.
وی ادامه داد: توزیع افراد در سوئیت‌های خوابگاه اصلا به درستی انجام نشده است و در اتاق 6 نفره 7 نفر را جا داده‌اند در حالی که اتاق‌ها برای 6 نفر هم کوچک هستند.
سارا دانشجوی سال چهارم نیز در این رابطه اظهار می‌کند: اینجا فضای اتاق‌ها بسیار کم است و 4 نفر در اتاق 9 متری واقعا شرایط زندگی را خیلی دشوار می‌کند و حتی هوا هم برای نفس کشیدن کم می‌آوریم.
او می‌گوید: جای خوابگاه از نظر مکانی بسیار خوب و مناسب است اما از نظر فضا اتاق‌ها اصلا استاندارد نیست و بیشتر شبیه قبر است. من قبلا در اتاق 4 نفره بودم که واقعا انقدر کوچک بود در حال مرگ بودیم ولی دو نفر از بچه‌ها رفتند و الان در شرایط بهتری هستیم.
سارا ادامه می‌دهد: ما حتی نمی‌توانیم سجاده پهن کنیم و در اتاق کنار هم نماز بخوانیم و همچنین به خاطر اینکه افراد زیادی در یک اتقا کوچک بودیم هوای اتاق نامطبوع می‌شد و مجبور بودیم در زمستان پنجره را باز کنیم و به همین دلیل چند بار سرما خوریم. البته برخی اتاق‌ها وضعیت بهتری هستند و ممکن است با کمی مدیریت بهتر مشکل کمی حل شود ولی این اتفاق نمی‌افتد.
کمبود یخچال و و سیستم سرمایش و گرمایش
زهرا دانشجوی مقطع Ph.d می‌گوید: تعداد کابینت‌های سوئیت ما بسیار کم است و تعداد طبقات یخچال نیز کم هستند اما وقتی اعتراض می‌کنیم در پاسخ می‌گویند همین است که هست. خیلی خیلی از رفتار مسوولین خوابگاه ناراحت هستیم و برخورد با ما به عنوان رزیدنت و دانشجوی Ph.d بسیار بد است.
وی افزود: البته الان بسیاری از بچه‌ها به دلیل کمبود امکانات رفتند و الان تقریبا امکانات متناسب با تعداد ساکنان شده است. اما الان در حال نزدیک شدن فصل گرما هستیم مشکل کمبود یخچال بسیار مهمتر خواهد شد در حالی که الان دو یخچال برای 16 و در برخی طبقات برای 18 نفر داریم که بسیار کمی است.
این دانشجوی Ph.d می‌گوید: چون اینجا کاربری خوابگاهی نداشته و با دیوار کاذب برخی اتاق‌ها را با دیوار کاذب درست کرده‌اند این اتاق‌ها سیستم گرمایش و سرمایش مناسب ندارد و این نیز معضلی است که قابل تحمل نیست.
او همچنین ادامه می‌دهد: مشکل نور در اینجا وجود دارد و ما نور کمی داریم و وقتی به تعداد لامپ کم لامپ اعتراض می‌کنیم گفته می‌شود که برای هر اتاق یک لامپ باید گذاشته شود که این تعداد بسیار کم است. همچنین تعداد کمدها برای اتاق‌های 4 نفره خیلی خیلی کم است و بیشتر دانشجویان وسایل خود را دورتا دور اتاق روی زمین قرار می‌دهند.
قطعی اینترنت خوابگاه با باد و باران
مرضیه سال چهارم رشته آموزش بهداشت نسبت به وضع اینترنت خوابگاه اعتراض دارد و می‌گوید: وضعیت اینترنت اصلا خوب نیست و بیشتر اوقات به خاطر باران، برف و باد قطع می‌شود و البته گفته‌اند که این معضل را حل کرده‌اند اما ما هنوز متوجه تغییر نشده‌ایم.
او اظهار می‌کند: یک پرسش اساسی هم که در خصوص اینترنت خوابگاه وجود دارد این است که چرا باید شبکه‌های اجتماعی در خوابگاه فیلتر باشد شبکه‌های اجتماعی که در همه جای کشور باز است در خوابگاه و برای دانشجویان مقطع Ph.d و رزیدنت‌ها فیلتر می‌شود در حالی که دانشگاه کانال تلگرامی دارد و وزارت بهداشت هم کانال تلگرامی دارد این برای ما جای سوال است که وقتی تلگرام را در خوابگاه فیلتر کرده‌اند چطور باید به کانال تلگرامی دانشگاه وصل شویم.
از نظر کیفیت غذا اصلا خوب نیست چراکه مرغ را با روغن زیادی می‌پزند و گاهی خوب هم پخته نشده اما شام سه منویی ارائه می‌شود و ما بیشتر اوقات برای شام میوه می‌خوریم چون کیفیت غذا را اصلا دوست نداریم.
رضایی دانشجوی Ph.d بیوتکنولوژی می‌گوید: نسبت به وضعیت کتابخانه معترض است و می‌گوید: این ساختمان کاربری خوابگاهی ندارد و به همین دلیل سالن کتابخانه و فضای ورزشی مناسبی ندارد و علاوه بر اینکه کتابخانه کوچک است تهویه خیلی بدی دارد و سر و صدای زیادی هم در کتابخانه می‌آید و من خیلی از امکانات کتابخانه استفاده نمی‌کنم ترجیح می‌دهیم در اتاق درس بخوانم.
او می‌گوید: در این خوابگاه همه دانشجوی Ph.d و رزیدنتی هستند و انتظار این را ندارند که با آنها مثل دانشجوی کارشناسی رفتار شود و باید امکاناتی برای دانشجویان فراهم شود که آرامش و رفاه آنها تامین شود.
این دانشجوی مقطه Ph.d می‌افزاید: برخی اوقات رزیدنت‌ها تا 24 ساعت شیفت هستند و وقتی برمی‌گردند به خوابگاه واقعا نیاز به امکانات و آسایش دارند.
رضایی ادامه می‌دهد: البته ااز نظر تمیزی خوابگاه تمیز است و خدمات مناسبی از نظر بهداشتی دارد و ساختمان هم از نظر مکانی جای خوبی قرار گرفته و هم به دانشگاه و هم بیمارستان نزدیک است و این امتیاز خوبی است که خوابگاه دارد.
رضایی اظهار می‌کند: این خوابگاه خودگردان است و دانشجویان هزینه بیشتری برای آن پرداخت می‌کنند برای خوابگاه اما به نظر می‌رسد امکانات آن به عنوان یک خوابگاه خودگردان مناسب نیست.
کیفیت نامناسب غذا
طیبه سال اول دندانپزشکی می‌گوید: خوابگاه محدودیت‌های خاص خود رادارد البته این خوابگاه نسبت به خوابگاه قبلی ما از نظر مکان بهتر شده است اما به هر حال محدودیت‌هایی را هم دارد مثلا تعداد یخچال‌ها خیلی کم است و فضای باز آن خیلی کم است و فضای سبز خاصی ندارد.
او ادامه داد: مساله دیگر فضای کتابخانه است که خیلی سر و صدا در آن می‌آید و بهتر است حداقل از عایق صدا در آن استفاده کنند که بتوانیم از امکانات محدود خوابگاه استفاده کنیم.
این دانشجوی دندانپزشکی می‌افزاید: غذا کیفیت مناسبی ندارد و روغن زیادی در آن مصرف می‌شود که روغن سرخ‌کردنی است و اصلا مناسب نیست و ضرر زیادی دارد و باید کیفیت غذا مناسب شود. خیلی از چیزهایی که در سبد غذایی ما هست اصلا مناسب نیستند ضمن اینکه گاها برخی غذاها خیلی بد طبخ می‌شوند و به طور مثال مرغ خوب ژخته نمی‌شود و همچنین همین مشکل در خوراک جوجه نیز وجود دارد.
او ادامه می‌دهد: مساله اساسی دیگر مشکل فضا است که واقعا دردسر ساز است و اگر ما بخواهیم هر کدام روی زمین بنشینیم و یک لپ‌تاپ هم جلوی خودمان بگذاریم اصلا امکان‌پذیر نیست و در کنار هم جمع نمی‌شویم.
به گزارش ایسنا، با وجودی که بهترین خوابگاه‌ها با مناسب‌ترین شرایط نیز نمی‌توانند جای خانه و کاشانه را برای دانشجویان ترک دیار گفته را بگیرند و همچنان ممکن است محیطی نا مانوس و غریبه برای دانشجویان به شما بروند، اما انتظار می‌رود مسئولین با اندیشیدن تدابیری بتوانند در راستای ایجاد رفاه و امکانات بیشتر و آرام‌بخش کردن محیط خوابگاه برای دانشجویان اقام کنند تا نخبگان و برترین‌های کشور بتوانند در محیطی آرام با فراغ بال و ذهنی آرام تنها به تحصیل علم فکر کنند و به ایجاد آینده‌ای روشن برای خود و کشور بیندیشند.