رویداد۲۴- ربنا جزیی جدایی‌ناپذیر از ماه مبارک رمضان برای ایرانیان است. این نغمه‌های بهشتی، فارغ از آنکه خواننده آن کیست و چه مواضعی دارد، حس مشترک هر ایرانی از ماه رمضان است. این دو نغمه در کنار اذان موذن‌زاده و نوای دلنشین و سحرآمیز دعای سحر، نشانه ماه مبارک رمضان هستند.
در خبرها آمده بود که وزیر ارشاد از صداوسیما خواسته است، ربنای استاد محمدرضا شجریان را در این شب‌های روحانی پخش کند. چند سال است، ماه رمضان که نزدیک می‌شود و نوای زیبای ربنا در شبکه‌های اجتماعی و بلوتوث‌های مردم دست به دست می‌شود. حتماً در مراسم‌های افطاری و سر سفره های مردم دیدید که رسم شده، دقایقی مانده به اذان مغرب، هر کس در موبایل خود فایل صوتی مناجات و ربنا را دارد، آن را با صدای بلند پخش می‌کند.
صدای محزون و ملکوتی استاد شجریان در فضا می‌پیچد: این دهان بستی دهانی باز شد/ تا خورنده لقمه‌های راز شد. همزمان با این نجوای عاشقانه، سفره‌ها چیده می‌شود و با شروع ربنا، همه دور سفره منتظر اذان حزن‌انگیز موذن‌زاده می‌نشینند تا روزه خود را افطار کنند.
در خانواده‌های بسیاری هنوز بشارت اذان را نوای ملکوتی شجریان می‌دهد. هشت سال بیشتر است که رسانه ملی، پخش مناجات و ربنای شجریان را تحریم کرده است. دلیل مشخصی برای این کار وجود ندارد. مردم ماه رمضان را با ربنا زندگی می‌کنند. مگر می‌شود در این زمانه فناوری و انتخاب و گزینش مخاطب، مردم را از یک حق طبیعی و البته به حق محروم کرد. همین روزهایی که پیام‌های تبریک رسیدن ماه خدا در تلگرام میان مردم رد و بدل می‌شود، ببینید چقدر فایل مناجات و ربنای شجریان در گروه‌ها و کانال‌ها پخش شده است.
ربنا جزیی جدایی‌ناپذیر از ماه مبارک رمضان برای ایرانیان است. این نغمه‌های بهشتی، فارغ از آنکه خواننده آن کیست و چه مواضعی دارد، حس مشترک هر ایرانی از ماه رمضان است. این دو نغمه در کنار اذان موذن‌زاده و نوای دلنشین و سحرآمیز دعای سحر، نشانه ماه مبارک رمضان هستند.
مدیران صداوسیما قبلاً گفته‌اند که ضرورتی برای پخش این مناجات با صدای شجریان وجود ندارد. آنها هنوز به ضرورت و جای خالی این مناجات میان لحظه‌های افطار پی نبرده‌اند. راستی چطور این رسانه با این همه امکانات و ادعا، در این هشت سال نتوانسته است نغمه‌ای حتی نزدیک به این نوای ملکوتی تولید کند که بر دل مردم بنشیند؟!
مردم از این اثر روحانی، چهل سال خاطره دارند و شایسته نیست که فرصت شنیدن آن از مردم دریغ شود. واقعاً چه دلیلی دارد، این نوا را از حافظه تاریخی مردم ایران حذف کنیم. مردم آن را دوست دارند و هر وقت می‌شنوند، خاطرات پاک و زلال رمضان در ذهن و ضمیرشان شکوفا می‌شود.
مگر ما نمی‌خواهیم آیات قرآن در بین مردم رایج شود؟ چرا بر تصمیمات غلط خود پافشاری می‌کنیم؟ استاد شجریان با تواضع این دو اثر را به ملت ایران تقدیم و تاکید کرده که حساب این دو اثر از بقیه آثار جداست. اکنون که آرای اکثریت ملت ایران در انتخابات اخیر نیز موید آن قرار گرفته است، سازمان صداوسیما به احترام ملت ایران، پخش مناجات و ربنا را به سفره‌های افطار بازگرداند. آنها که خود را در مقابل خواست و اراده مردم قرار دهند، سودی نخواهند کرد.