کدام وزراء رفتنی شدند کدام وزراء ماندنی

رویداد۲۴-دیگر تا 14 مردادماه چیزی نمانده. زمانی که ترکیب هیئت دولت پیشنهادی حسن روحانی مشخص خواهد شد.

شاید بیش از همه وزیر کاردان حسن روحانی و مرد شماره یک توافق هسته ای، یعنی وزیر خارجه ایران محمد جواد ظریف مطرح باشد.

کسی که زمانی به دلیل فشارهای روز افزون بر دولت، وزیر شدن و انجام کار در این پست را مناسب نمی‌دانست و به همین دلیل ژنرال مردد لقب گرفت. اما ظاهرا حسن روحانی، به این راحتی‌ها‌ دست از سر ظریف برنمی‌دارد و حضور او در کابینه قطعی است. هرچند زمانی این شائبه که جهانگیری معاون اولی دولت را رها خواهد کرد تا شهردار تهران شود، باعث شده بود موضوع معاون اولی ظریف در دولت دوازدهم نیز قوت بگیرد.

حتی برخی می‌گفتند محمود واعظی وزیر ارتباطات فعلی، وزیر خارجه آتی خواهد شد تا ظریف معاون شود. اما شهردار نشدن جهانگیری و تکذیبیه واعظی دلیلی بر آن است که ظریف همچنان وزیر خارجه خواهد بود؛ نشان به آن نشان که روحانی در بخشی از تبلیغات انتخاباتی سال 96، سعی کرد از محبوبیت ظریف و حضور او در کابینه به سود خود بهره جوید. این یعنی ظریف وزیر خارجه نباشد حتما در کابینه است.

بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت روحانی یکی دیگر از ژنرال‌ها‌ی مردد بود. حتی همین روز گذشته نیز بار دیگر موضوع عدم تمایل او برای باقی ماندن در وزارت نفت نقل محافل شد. او هم بخصوص بعد از فشارهای توامان پس از قرارداد توتال در تیررس دلواپسان قراردارد. اما از مجالس دولتی خبر می‌رسد که حضور این وزیر نیز در کابینه قطعی شده است.

قاضی زاده‌ها‌شمی وزیر بهداشت، سومین ژنرال مرددی است که خودش چندی پیش درباره روند فشارها بر دولت گفته بود با این وضعیت نمی توان وزارت را ادامه دهد. ناگفته نماند وزیر بهداشت گهگداری با از کوره در رفتنش در مقابل دوربین‌ها‌ و رسانه‌ها‌ سوژه نامناسبی برای مردم هم شد، مشاجره و توهین وی به یکی از فرمانداران ایلام و توهین به خبرنگار یک روزنامه، کافی بود تا نام وی علی رغم تمام زحماتی که دراین 4 سال کشیده بود به بدی در اذهان تداعی شود. هرچند حسن روحانی قرار نیست به خاطر یکی دو مشاجره رسانه‌ای وزیر خوب 4 ساله اش را در لیست کابینه نگذارد.

مسعود سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان که چند ماهی بیشتر نیست به جای محمود گودرزی بر این جایگاه قرار گرفته است، ظاهرا از جمله کسانی است که حسن روحانی می‌خواهد فرصت بیشتری در پست وزارت به او دهد تا واقعا بتواند عیار سلطانی فر را در این وزارت بسنجد، سیاست‌مدار اصلاح طلب، و رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی، از قرار معلوم جایش در کابینه دولت دوازدهم گرم است.

البته پیشتر نیز، این انتظار می‌رفت که وزیر دفاع دولت نیز حاشیه امنی در کابینه داشته باشد. از این رو حسین دهقان را هم باید به عنوان گزینه‌ها‌ی قطعی در کابینه آتی برشمریم.

در میان همه این وزرا محمد حجتی وزیر کشاورزی دولت که زمانی گفته می‌شد ممکن است در آستانه انتخابات شهرداری تهران، دولت را رها و کاندیدای شهر تهران شود از همه جایش امن تراست.

به تازگی یک مقام ارشد در وزارت جهاد کشاورزی در این باره به ایسنا گفته: با درخواست تشکل‌های مختلف بخش خصوصی و تاکید رئیس جمهور، معاون اول رئیس جمهور و برخی از بزرگان نظام، محمود حجتی در وزارت جهاد کشاورزی می‌ماند.

ناگفته نماند سرنوشت برخی از وزراهم با اما و اگرهای زیادی همراه است. کسانی که یا ماندنشان 50 -50 است، یا به طور قطع دیگر در آن وزارتخانه جایی ندارند هرچند ممکن باشد که در کابینه و یا جزو یکی از معاونین و روسای دفاتر رئیس جمهور باقی بمانند. آخوندی وزیرراه و شهرسازی کابینه روحانی یکی از این افراد است. وزیری که تا به حال از دو استیضاح مجلس جان سالم به در برده (!) آخوندی در مجلس دهم هم به مجلس فراخوانده شد. موضوع خرید هواپیماهای ایرباس و بوئینگ، هنوز که هنوز است بحث اختلاف اصولگرایان و دولتی‌ها‌ست.

آخوندی هم البته به مانند وزیر بهداشت، زود عصبانی می‌شود آن هم جلو رسانه‌ها‌ و خبرنگاران. عصبانیت او در مقابل پرسش یکی از خبرنگاران تا روزها پتکی بر سردولت دوازدهم شد. زمانی که آخوندی خود را به شورای شهر پنجم معرفی می‌کرد تا نامش را به عنوان یکی از گزینه‌های شهرداری تهران در لیست بگذارد، معلوم بود که او خود نیز به بقای در دولت امیدوار نیست، هر چند وزارتخانه و سازمان‌های تحت پوشش وزارتخانه او رانت‌هایی را به برخی رسانه‌های دلواپس می‌دهند تا در حاشیه امن مخالفین قرار گیرند.

رحمانی فضلی وزیر کشور دولت روحانی که اصلاح‌طلبان از همان روز اول تا به امروز بر مدیریت او در وزارت کشور مخالف بودند، جزو یکی از گزینه‌ها‌ی دو به شک حسن روحانی به‌شمار می‌آید. بخصوص که روحانی بعد از انتخابات، انتقاداتی به وزارت کشور کرد. انتقاداتی از جنس همان هشدارهایی که زمانی به علی جنتی وزیر سابقش در فرهنگ و ارشاد داده بود و چون موثر نیفتاد وزیر از کار برکنار شد.

یکی از معدود وزرایی که با قطعیت گفته دیگر همان وزارتخانه سابق را ندارد اما از طرفی در کابینه خواهد بود. محمود واعظی است. او در نمایشگاه الکامپ اعلام کرد که در دولت جدید قطعاً در کابینه خواهم بود اما در وزارت ارتباطات نیستم.

از آنجایی که روحانی درباره وزارت اطلاعات تصمیم نمی‌گیرد، سرنوشت محمود علوی هم معلوم نیست، هرچند این اواخر انتقادهایی به علوی هم مطرح بود، (!) مصطفی پورمحمدی هم همین وضعیت را دارد. در این میان کمتر نام‌ها‌ی حمید چیت چیان وزیر نیرو، کار می‌شود آنها هم کمتر جزو گزینه‌ها‌ی کم‌فروغ آینده وزارتند. به این ترتیب می‌توان گفت که ممکن است هریک از این اسامی برای دوره بعد کابینه حذف شوند. وزیر علوم بودن محمد فرهادی نیز یکی از گزینه‌ها‌ی احتمالی حذف در کابینه آتی دولت روحانی است.

اما در این بین برخی وزرا نیز هستند که رفتن‌شان قطعی است. در راس آنها محمد رضا نعمت زاده وزیر 72 ساله روحانی است. زمانی که روحانی به جوانگرایی در کابینه اشاره کرد، خیلی‌ها می‌گفتند او مقصودش از این صحبت بیش از هر چیزی، حذف نعمت زاده در کابینه آینده است. نعمت زاده که علاوه بر رفتار و گفتارش، در برابر کمپین «نه به خرید ایران خودرو» تا حدی نامحبوب شده بود، همیشه سن و سالش در کابینه سوژه حمله و هجمه به دولت بود و ظاهرا روحانی به فکر راهی برای رهایی از این مخمصه، نعمت زاده را در دولت دوازدهم دیگر به کار نخواهد گرفت.

یکی دیگر از وزرایی که رفتنش قطعی شده، وزیر نوپای آموزش و پرورش، دانش آشتیانی است. او که موضوع تجارت دخترش، سوژه جنگ مناظره‌ها‌ی انتخاباتی شده بود و همین مسئله ضربه بزرگی به دولت و البته وی و خانواده اش بود، حالا از این خبر می‌دهد که خود با حسن روحانی درباره عدم حضورش در کابینه حرف زده است. وزیر آموزش و پرورش روز گذشته گفت: به دکتر روحانی دلایل عدم حضورم در کابینه دوازدهم را گفته‌ام. این یعنی اینکه باید از الان به فکر جانشینی برای وزارت آموزش و پرورش دولت روحانی بود.

طیب نیا وزیر اقتصاد هم ظاهرا رفتنی است. وزیر اصلاح طلبی که طی چهار سال توانست اقتصاد بی‌سرو سامان به جای مانده از دولت احمدی‌نژاد را سامان بدهد، حالا بر طبق شنیده‌ها‌ باید جای خود را با نهاوندیان رئیس دفتر فعلی رئیس جمهور عوض کند. این تغییر اما ظاهرا از تغییراتی است که بر حسن روحانی تحمیل شده است وگرنه او خودش راضی به این تغییر نیست.

دراین میان اما وضعیت معاونان رئیس جمهور نیز قابل بحث است. همچنین نباید به راحتی از سه زن در هیات دولت یعنی مولاوردی معاون زنان رئیس جمهور، ابتکار رئیس سازمان محیط زیست و امین زاده دستیارویژه رئیس جمهور در حقوق شهروندی به سادگی گذشت. خیلی‌ها می‌گویند که ممکن است روحانی لااقل یک وزیر زن در کابینه اش داشته باشد و حالا که رفتن دانش آشتیانی از وزارت آموزش و پروش قطعی شده، نام مولاوردی به عنوان وزیر آینده آموزش و پرورش بر سر زبان‌ها افتاده است. به نظر می‌آید که حضور هر سه این زنان نیز در دستگاه دولت حتمی است. حالا با هر عنوانی...

شاید بودن یا نبودن محمد باقر نوبخت سخنگوی 67 ساله دولت، جای سوال دارد. از میان مشاورین حسن روحانی هم باید حسام الدین آشنا را تمام شده دانست، کسی که با توئیت‌ها و بعضا عکس‌ها‌یی که از او منتشر می‌شود تبدیل به پاشنه آشیل دولت و زنگ خطری برای حسن روحانی شده است. گل به خودی‌ها‌ی آشنا تمامی ندارد.

در این میان اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور هم فعلا ماندگار است؛ کسی که تمام قد در انتخابات ریاست جمهوری پشت روحانی ایستاد. حتی برخی می‌گویند اوست که در تعیین کابینه، اختیار تام از حسن روحانی گرفته و دلیل تهدید به استعفای چند روز پیشش نیز فشارهایی بوده که بر او و دولت درباره کابینه دولت دوازدهم آورده می‌شد.

با نگاهی به کابینه حسن روحانی می‌توان چنین تصورکرد که حداقل 50 درصد اعضای هیئت دولت در آینده باقی خواهند ماند و البته ترکیب جناحی حسن روحانی نیز تغییری پیدا نکرده است بلکه همچنان او سعی کرده هر دو گروه سیاسی در هیئت دولت را حفظ کند.