رویداد24- زهره آشتیانی، فعال امور زنان در روزنامه قانون نوشت: چند روزی است که اهانت یکی از نمایندگان مجلس جناب آقای قاضی‌پور، نماینده ارومیه به زنان سرزمینم، نقد و اعتراضات بسیاری را به همراه داشته است. اهانتی که البته ایشان در توضیح دوباره‌ای تذکر داده‌اند که نظرشان نسبت به زنان ارومیه نبوده و در ظاهر تاکید کرده‌اند که باقی زنان را خطاب قرار داده‌اند و این نیز بسی جای تعجب دارد! چطور می‌شود نماینده مردم‌به شأن و منزلت خاستگاه نیمی از جمعیت ایران که حضرت امام خمینی (س) بار‌ها بر حضور و تاثیرگذاریشان در امور مقدرات کشور تاکید کرده‌اند چنین توهین می‌کنند. اما آنچه عجیب‌تر است آنکه ایشان و نزدیکان‌شان گویی فراموش کرده‌اند با توسعه ابزارهای ارتباطات نوین دیگر به مانند همین چند سال گذشته نیست که حرفی در یک لحظه گم شود و هر فرد به عنوان یک رسانه در لحظه با انتشار خبر، این مواضع و دیدگاه‌های ایشان را به گوش همگان می‌رساند که حتی تکذیب و توضیح ایشان نیز مرهمی بر آن نیست. اما آنچه موجب شد تا با نگارش چند خطی به نقد تفکر و ادبیات ایشان که از منظر جامعه‌شناسان سخیف گویی به دور ازشأن نماینده ملت است بپردازم، خبر ناخوشایندی بود که از ضرب و شتم خبرنگار نشریه محلی ارومیه شنیدم. آنچه در خبر آمده بود برخورد ناشایست و آسیب به خبرنگاری است که بنابر رسالت روشنگری‌اش به دور از گرایش سیاسی و اندیشه‌ای به ماموریت خود عمل کرده است و بدون تحلیل و تحریف به انتشار سخنان این نماینده محترم پرداخته و قضاوت را به افکار عمومی سپرده است. این برخورد مصداق همان تفکری است که تصور می‌کند، هنوز کاغذ اخبار در پستوخانه‌ها منتشر می‌شود و مردم نا‌آگاهند و غافل از این هستند که اینک، مردم در جایگاه دیده بان‌های اجتماعی همواره حضور دارند و با رصد گری‌های به موقع نسبت به انحراف مسئولانی که با رای خود آن‌ها را برگزیده‌اند به واکنش و اعتراض می‌پردازند. این دوستان شاید غافل از آنند که واکنش افکار عمومی نسبت به این سخنان نماینده محترم ارومیه نه از باب حب و بغض‌های سیاسی و جناحی است که البته طی چند روز اخیر عده‌ای قد برافراشته و با تهدیدگری سعی در منفعل ساختن آن دارند بلکه واکنشی از روی آگاهی مردمی است که این سخنان و مواضع ایشان را در هر شرایطی که مطرح شده باشد چه در کمپین انتخاباتی و تحت هیجانات آن لحظه و چه در یک مصاحبه و سخنرانی عادی نشات گرفته از همان تفکری می‌دانند که حضور زن در عرصه را مصداق بروز مشکل و آسیب می‌دانند و شاید به آن توجه ندارند که نیمی از جمعیت کشورمان زنانی هستند که بنابر شایستگی‌هایشان نقش تاثیر گذاری در مسیر توسعه کشور داشته‌اند. اگر بخواهیم به تحلیل رفتار سیاسی مردم بپردازیم بی‌شک باید بگوییم که رای مردم به زنان منتخب مجلس دهم و قاطبه نمایندگان دارای تفکر اصلاح طلب و اعتدالی نیز حکایت از طرد تفکری دارد که در این سال‌ها بار‌ها تکرار کردند زنان باید در خانه به خانه داری مشغول باشند و فراموش کرده‌اند که اکنون بیش از ۶۰ درصد از فارغ‌التحصيلان دانشگاهی زنان و دخترانی هستند که با دانش و درایت خود در عرصه‌های مدیریتی کارنامه کاری شایسته‌ای را عرضه داشته‌اند.
آنچه عیان است این است که اعتدال گرایان معتقد ند با باور به تفکر مبتنی بر عدالت جنسیتی با ایجاد توازن بین کار و زندگی، زنان می‌توانند دارای نقش تاثیرگذاری در توسعه پایدار و متوازن کشور باشند و این مهم به تحکیم بنیان خانواده و سلامت اجتماع نیز منجر می‌شود و این همان رویکردی است که بزرگان کشور دارند، به طوری که بار‌ها آقای دکتر روحانی آن را مطرح داشته و بر توسعه مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان تاکید کرده‌اند. شاید باید به آقای قاضی‌پور یادآور شد که مطابق متون علمی شاخص توسعه انسانی معیاری برای سنجش توانایی‌های مردم یک کشور است که در این راستا توانمندسازی جنسیتی یکی از شاخص‌های مهم توسعه انسانی است و میزان مشارکت فعالانه زنان در عرصه‌های مختلف را به نمایش می‌گذارد.
از این منظر توسعه پایدار زمانی می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد که با مشارکت همه گروه‌های اجتماعی همراه شود. بنابر تجربه‌های جهانی و کشورهای موفق دنیا موید آن است که حضور زنان در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی می‌تواند مفهوم توسعه متوازن و برنامه ریزی مبتنی بر عدالت جنسیتی را نهادینه سازد و این درست در نقض تفکر کسانی چون آقای قاضی‌پور است که به راحتی هویت و جایگاه زنان شایسته ایرانی را زیر سوال می‌برند و با سخیف گویی‌های ناشایست به‌شأن و منزلت جایگاه زن مسلمان ایرانی خدشه وارد می‌سازند. انتظار می‌رود تا دستگاه‌های ذی ربط که همواره مراقب حفظ شأن و منزلت کرسی‌های نمایندگی مردم بوده‌اند، نسبت به این مهم توجه داشته باشند که تریبون ملت نباید به محلی برای ترویج ادبیات سخیف تبدیل شود.
منبع: روزنامه قانون