رویداد۲۴- احمد توکلی یکی از نامزدهای آن انتخابات بود که به رسم وفاداری به میثاق اصولگرایان از کاندیداتوری انصراف داد. میثاقی که احمدی‌نژاد به آن پایبند نبود و اگر او هم انصراف می‌داد قالیباف پیروز انتخابات بود. در آن انتخابات، ۶ نامزد اصولگرا که حکمیت شورای هماهنگی نیروهای انقلاب را پذیرفته بودند - لاریجانی، قالیباف، محسن رضایی، ولایتی، احمدی‌نژاد و توکلی- میثاق نامه‌ای را امضا کردند تا جملگی به نفع نامزد بر‌تر از نگاه نظرسنجی‌ها، کنار بکشند. میثاقی که گویا تنها توکلی به آن عمل کرد. هرچند ولایتی هم پس از اعلام نامزی هاشمی رفسنجانی به احترام او که زمانی وزیرش بود، کنار رفت. محسن رضایی هم اگرچه کناره گیری کرد اما در فاصله یک روزه تا انتخابات این تصمیم را گرفت، نه به دلیل پایبندی به میثاق و نتیجه نظرسنجی‌ها.
به گزارش
رویداد۲۴، تصور توکلی این بود که اگر کنار برود، رضایی و احمدی‌نژاد هم تحت تاثیر قرار می‌گیرند و کنار می‌کشند که نشد. به زعم وی اگر اینکار صورت می‌گرفت، قالیباف حتما برنده می‌شد. اما آقای احمدی‌نژاد وفا نکرد. نماینده این روزهای تهران که می‌گوید «عدم رعایت میثاق اصولگرایان باعث رییس جمهور شدن آقای احمدی‌نژاد شد»، تاکید کرد: اگر عقل امروز را داشته باشم و به انتخابات ریاست جمهوری دوره نهم بازگردم به احمدی‌نژاد رای نمی‌دهم.
توکلی که از مجلس هفتم تا نهم نماینده تهران بود از ریاست حدادعادل و سلوک او در مدیریت دفاع می‌کند و حتی با وجود نسبت فامیلی که با علی لاریجانی دارد می‌گوید بین لاریجانی و حدادعادل، او حدادعادل را انتخاب خواهد کرد. به طور کلی از نگاه او حدادعادل بهترین رئیس مجلس در تمامی ادوار گذشته بوده است.
به گفته وی در مجلس هفتم حداد عادل شخصیت آرام بخشی بود و با روحیه مدارایی که داشت به نظر می‌رسید حقوق نمایندگان را خوب رعایت کند. حداد عادل در مدیریت تحکّم نداشت. ولی با همان مدارایی که داشت کار را جلو می‌برد. او با این مقدمه به سراغ نقد مدیریت لاریجانی می‌رود و با اشاره به اینکه «بگومگو»هایی که گاهی با او دارد، می‌گوید: من کتبا نوشتم و از آقای لاریجانی و باهنر به همین دلیل به کمیسیون اصل نود شکایت کردم چراکه حقوق نمایندگان را در موارد زیادی رعایت نمی‌کنند.
در ادامه گزیده‌ای از مهم‌ترین اظهارات توکلی با ویژه نامه نوروزی اعتماد را بخوانید:
*غیر از مجلس اول، می‌توانم بگویم که مجلس هفتم از لحاظ اهدافی که دنبال می‌کرد مجلس موفقی بود. مجلس اول را من استثنا کردم به این دلیل که اصلا فضا، مسائل و نمایندگان متفاوتی داشت.
*در انتخابات مجلس هفتم ما شعارهایی دادیم و دعاوی را مطرح کردیم که در انجام آن شعار‌ها بود که توانستیم موفق باشیم. در مجلس هفتم ما «رشد» و «عدالت» هر دو را موضوع سیاستگذاری می‌دانستیم و به آن اهتمام داشتیم.
*برخلاف جهت‌گیری مجلس ششم که به غرب متمایل بود ما به استقلال بیشتر اهمیت می‌دادیم. شاهد آن لغو قرارداد ترک سل، ال۹۰ و تاو فرودگاه امام بود. برخلاف مجلس ششم که بر موضوع آزادی تاکید داشت ما معتقد بودیم که اگر عدالت باشد آزادی دوام خواهد آورد. اگر عدالت نباشد آزادی هم دوام نمی‌آورد و به سمت صاحبان قدرت و ثروت اریب پیدا می‌کند.
* در دولت آقای موسوی به دلیل مخالفتی که با دولتی کردن اقتصاد داشتم از وزارت استعفا دادم.
*در برنامه چهارم می‌خواستند به صورت دفعی قیمت بنزین و گازوییل را با فوب خلیج فارس یکی کنند. اگر چنین کاری صورت می‌گرفت کشور کپ می‌کرد چراکه کشش این کار را نداشت. ما جلوی این کار را گرفتیم اما به این کار افتخار می‌کنیم. هو شدیم ولی از جا در نرفتیم.
*قانون هدفمندی یارانه‌ها قانون کم اشکالی بود اما اجرای آن سراسر اشکال بود. اشتباه خیلی بد مجلس و دولت این بود که مبلغ پرداختی به مردم را غیرواقعی در نظر گرفتند. ابتدا گفتند ۴۰ هزار تومان به هر نفر می‌دهند اما من ضرب و تقسیم کردم و گفتم که این موضوع از طریق چهار عمل اصلی ریاضی قابل فهم است. از افزایش قیمتی که صورت می‌گرفت آن زمان ۲۳ یا ۲۴ هزار میلیارد تومان به دست می‌آمد که اگر همه این منبع را فقط صرف پرداخت نقدی می‌کردیم برای هر نفر ۱۸ هزار تومان پول وجود داشت. پس ۴۰ هزار تومان را از کجا می‌خواستند پرداخت کنند؟
*احمدی‌نژاد در نهایت گفت که نه ۲۵۰ هزار تومان مد نظر من که به عنوان یارانه نقدی باید پرداخت شود و نه آن رقم پایینی که مد نظر شماست. می‌گفت حداقل ۱۲۵ هزار تومان به مردم یارانه بدهیم. که اگر آن پیشنهاد خطرناک آقای احمدی‌نژاد انجام می‌گرفت، کار و کشاورزی در روستا‌ها تعطیل می‌شد.
*دولت‌های ما می‌گویند که باید به حرف صاحب نظران گوش کنیم ولی این کار را کمتر می‌کنند. مثلا همین الان هم من مرتب برای آقای روحانی نامه می‌نویسم ولی کم اثر می‌کند.
*آقای احمدی‌نژاد یک سیاستمدار عجول و جسور بود. این دو صفت که کنار یکدیگر قرار بگیرد خطر می‌آفریند.