از پاس گل تا پاس گل؛ داستان برانکو و رامین دیگر پیچیده نیست
وقتی در بازی مقابل کره، اورلپ علیرضا جهانبخش و رامین رضاییان با پاس تماشایی دفاع راست تیمملی گلزنی سردار آزمون و البته 3 امتیاز شیرین همراه شد، همه از این گفتند که کار برانکو چقدر سخت خواهدشد. در اصل بازی ندادن به رامین همان لحظه به معمایی غیرقابل حل برای پروفسور تبدیل شد. چون عملکرد رضاییان فقط در همان پاس گل خلاصه نمیشد. نمایش درخشان او در تیمملی حتی ناراضیترین طرفداران بابت اتفاقات اول فصل را هم به ستایش واداشتهبود. برانکو در صحبتهایش خیلی علاقهای به گفتن درباره مسئله رامین ندارد. اما در تفکرش بدون شک سمت راست شلوغی را میبیند که با رضاییان چقدر متفاوتتر و البته دلبازتر خواهدبود.
مثل 10 دقیقه پایانی بازی مقابل استقلال خوزستان یا بهتر، مثل 10 دقیقه بازی مقابل صنعتنفت که بدون شک هدیه 3 امتیازی رامین به برانکو بود. چون خود سرمربی پرسپولیس هم به این مسئله اذعان داشت که با ورود رضاییان، سطح بازی پرسپولیس بالا رفت. گل نکردن سانترهای رامین خیلی سخت است. حتی مهدی طارمی که دیروز پاس گل 50 متری کمال کامیابینیا را توانست خراب کند، به پاس رو به جلوی مدافع راست تیمملی نه نگفت.
داستان رامین از سانتر مقابل کره وارد فاز جدیدی شد و در بازی مقابل
صنعتنفت قطر زمین آزادی را طی کرد و این بار از سمتی دیگر سرنوشت او را
تغییر داد. بعد از گل پرسپولیس همه نگاهها به مهدی طارمی بود. بعد از او
خوشحالی گهوارهای احمدزاده و دوستان به بهانه تولد دختر حسین ماهینی
توجهها را به خودش جلب کرد. اما هیچکس آن گوشه را ندید که رامین سرش را
روی تابلوهای تبلیغاتی گذاشتهبود و احتمالا داشت از اشک شوق خودش کیف
میکرد. اشم شوقی که در جبران همه نامهربانیهایی که اول فصل انجام داد، از
چشمش پایین میآمد.
حالا بازی ندادن به رضاییان سختتر شد. بعد از
بازی مقابل کره و آن عملکرد فوقالعاده، پرسپولیس به مصاف نفتتهران رفت.
کار نفت خیلی زود تمام شد و نیازی به رامین نبود. اما در بازی مقابل این
یکی نفت، ماموریت غیرممکن فقط از پس او برمیآمد. شاید دیگر مسئله اصلی
برای مطرح شدن در کنفرانسهای خبری برانکو این نباشد که رامین رضاییان را
جای چه کسی میخواهد بازی دهد؟ الان به نظر از برانکو فقط باید به این فکر
کند که رضاییان را باید بازی دهد. چون ترکیب این روزهای پرسپولیس در لیگ،
بیشتر از هرچیزی از یک دقیقهای به بعد نیاز به تغییر دارد و بی تردید هیچ
چیز جز انگیزه رضاییان نمیتواند تغییر بزرگی باشد.