راهی برای رسیدن

بدون شک در جوامع توتالیتر اصل را بر خفقان می گذارند و رعایت این اصل برای حاکمان یکی از پایه های اساسی برای ماندگاری است، اما چه بسیارند انسان های آزاد اندیشی که با شناخت قانون و رعایت مبانی جوامع توتالیتر اقدام به اخذ حقوق پایمال شده ساکنان جامعه می کنند بدون شک بارزترین مثالی که عامه پسند باشد برای این مبنا می توان به آن اشاره نمود دیالگ ماندگار فیلم مارمولک ( به تعداد انسان¬ها راه برای رسیدن به خدا وجود دارد.) است به این معنی که به اندازه تعداد مظلومان راه مبارزه با ظالم وجود دارد منوط بر اینکه مظلوم در راستای اهداف خودش استوار باشد.

در نظر بگیرید که از روز پیدایش سرمایه داری این قشر کارگر هستند که با صدای حق خواهی خودشان موجب گشته اند که تمامی حکومت های دنیای مبانی قانونی را برای حقوق کارگران تعریف نمایند و چه بسیارند کارفرمایانی که برای حفظ غرورشان وارد بازی لابی گری شده و در آخر حکم به نفع قشر مظلوم صادر می شود. البته اگر اینگونه هم نباشد دیگر قانون بی معنی ست و قانون گذار حضورش همچون عروسک خیمه شب بازی است که او را گذاشته اند و کوکش می کنند که با ساز سرمایه تاری برقصد.

مثال بارز دیگر حق خواهی را می توان در برابری حقوق زن و مرد احساس کرد آنجا که دیگر بستر همیشه حاکمیت مردها به ایستگاه آخر رسیده و زنان به عنوان نیمی از جمعیت کشور برای حق خواهی خود مبارزه می کنند و دیگر تفکرات مرد سالارنه را از قانون گذاران و مجریان قانون نمی توان پسندید دیگر ایام حضور کتوله های سیاسی در بستر حق خواهی به اتمام رسیده و هیچ حکومت برای حفظ بقاء یک مار خوش خط و خال آبروی خودش را به خطر نمی اندازد به این معنی اگر جای تخلفی قانونی صورت بگیرد در اسرع وقت متخلفان را از واحدهای مربوطه اخراج می کنند و حق را به حق¬دار می رساننند اگر اینگونه نباشد و برای حفظ یک لُمپن مجریان قانون بخواهند اصولی را که به نام قانون نوشته اند زیر پا بگذارند پس وای به حالشان، در بستر اطلاع رسانی امروز و با حضور چشم های مسلح جهانی کدام حاکم کوته فکری را می توان یافت که بخاطر یک دزد بخواهد حق را ناحق کند کافی ست فقط سندی از خیانت این حکومت مداران به دست حامیان حق خواهی برسد و آنگاه صدای بی آبروی نظام زیباست.