رسول صدرعاملی: این که می‌گویند امام گفته آب و برق را مجانی می‌کنیم، صحت ندارد
رسول صدرعاملی که در نوفل‌لوشاتو در کنار امام خمینی (ره) حضور داشته در برنامه «خندوانه» در مورد ایشان گفت: «این مزخرفی که می‌گویند امام گفته آب و برق را مجانی می‌کنیم، اصلا صحت ندارد.»
رویداد۲۴-رسول صدرعاملی که در نوفل‌لوشاتو در کنار امام خمینی (ره) حضور داشته در برنامه «خندوانه» در مورد ایشان گفت: «این مزخرفی که می‌گویند امام گفته آب و برق را مجانی می‌کنیم، اصلا صحت ندارد.»
شامگاه سه‌شنبه 21 شهریور همزمان با پایان روز ملی سینما، رسول صدرعاملی کارگردان و فیلمنامه‌نویس مهمان برنامه «خندوانه» با اجرای رامبد جوان شد.
صدرعاملی در ابتدا گفت: «این سرزمین، زمانی سرزمین شعر بود و شاعران را می‌شد در همه شهرها و همه محله‌ها دید ولی الان شده سرزمین سینما و از هر دو نفر یکی‌شان می‌خواهد فیلم بسازد. من صبح‌ها که از خانه بیرون می‌آیم از مردم محله‌مان تشکر می‌کنم که هنوز فیلمی نساخته‌اند!»
او که به استعدادیابی در سینما مشهور است در مورد تست بازیگری تازه‌ترین اثرش توضیح داد: «بخش دردناک ماجرا این جاست که در طول روند گرفتن تست بازیگری، 11 نفر برایم ماندند که همگی عالی بودند، ولی فقط دو نفرشان را می‌خواستم و ناچار بودم با 9 نفرشان خداحافظی کنم و خیلی تلخ بود. همگی این‌ها صورت‌هایی دارند بدون کوچکترین دست‌کاری و تغییر و من گمان می‌کنم تماشاگرمان خیلی وقت است که حسرت دیدن یک صورت باطراوت، دست‌نخورده و طبیعی را به دل دارد.»
نویسنده فیلمنامه «می‌خواهم زنده بمانم» ادامه داد: «برای آرتیست شدن لازم نیست شکل لب و لوچه‌تان را عوض کنید یا اندام‌تان، وقتی به این یقین رسیدید که هیچ کس شبیه شما نیست و در کل جهان همین یک دانه از شما وجود دارد، واقعا آرتیستید.»
در ادامه رامبد جوان به چهره‌هایی اشاره کرد که صدرعاملی به واسطه فیلم‌های مختلفش به سینمای ایران معرفی کرده، از جمله؛ کتایون ریاحی (پاییزان)، ترانه علیدوستی و نگار جواهریان (من ترانه 15 سال دارم)، پگاه آهنگرانی (دختری با کفش‌های کتانی)، طناز طباطبایی و خاطره اسدی (دیشب باباتو دیدم آیدا) و... سپس به شوخی از او پرسید چرا فقط به دنبال دخترها می‌رود؟ و صدرعاملی جواب داد: «شاید چون احساس کرده‌ام پرداختن به مفاهیم و دغدغه‌های ذهنی دختران سرزمین‌مان، حیاتی‌تر از پسران‌مان است و شاید چون قصه‌هایشان دراماتیک‌تر است.»
سپس رامبد جوان، صدرعاملی را به 33 سال پیش و دوران ساخته شدن «گل‌های داوودی» در سال 1363 برد و این کارگردان سینمای ایران گفت: «در سال 63، «گل‌های داوودی»، «عقاب‌ها» و «شهر موش‌ها» برای اولین بار بعد از انقلاب کاری کردند که مردم جلوی سینما صف ببندند. آن موقع هزینه‌ای که صرف ساخت این فیلم شد هشت میلیون بود و 21 میلیون فروخت.»
کارگردانِ «هر شب تنهایی» در مورد دیدارش با امام خمینی (ره) در سال 57 در پاریس هم گفت: «من از سال 52 تا 59 خبرنگار روزنامه اطلاعات بودم. سال 57، 21 سالم بود و برای تحصیل در رشته جامعه‌شناسی در دانشگاهی در شهر مونت‌پلیه فرانسه به سر می‌بردم که خبر آوردند تلگرامی برایم رسیده، سردبیر اطلاعات از من خواسته بود برای تهیه گزارش به پاریس و نزد امام خمینی بروم. در اتاقم را قفل کردم که شب برگردم ولی برنگشتم.»
صدرعاملی ادامه داد: «امام خمینی در پاریس در ساختمانی هشت طبقه سکونت داشتند و به علت اعتراض همسایه‌ها به رفت و آمد زیاد ملاقات‌کنندگان با امام در این ساختمان، تصمیم گرفتند به نوفل لوشاتو بروند که من هم همراه ایشان رفتم. سه ماه بعد هم که می‌خواستند به ایران برگردند، دیدیم نمی‌شود از آمدن با آن پرواز معروف ایر فرانس گذاشت و در پاریس ماند.»
او افزود: «بعد از آن با امیر قویدل «خون بارش» را ساختیم که قرار بود یک فیلم کوتاه شود و فیلم سینمایی از آب درآمد. برگشتم پاریس، 9 ماه آن جا بودم که جنگ شروع و یکی از برادرهایم شهید شد. آمدم تهران و پدرم بعد از آن گفت پاریس نرو و من هم ماندم.»
کارگردان «زندگی با چشمان بسته» در مورد امام خمینی (ره) فرمود: «ایشان نه افتادن اسم‌شان روی زبان‌ها برایشان اهمیت داشت و نه و شهرت و نه آن‌چه در اطرافش در حال وقوع بود. او یک هدف داشت و برای رسیدن به آن تلاش می‌کرد، هیچ وقت هم دروغ نگفت و اینکه می‌گویند امام گفته آب و برق را مجانی می‌کنیم اصلا صحت ندارد و در مورد حجات هم نظرات بسیار خوبی داشتند.»
او در مورد تازه‌ترین اثرش که با فاصله‌ای هشت ساله از فیلم قبلی‌اش خواهد ساخت و در مورد این فاصله طولانی هم توضیح داد: «منتظر اتفاقی خاصی بودم و چیزی که دوست داشته باشم در موردش فیلم بسازم، از طرف دیگر وقتی برای آثار قبلی‌تان هورا کشیده‌اند، برای ساخت کار جدید ترسو می‌شوید و محافظه‌کار و فکر می‌کنید نکند اشتباهی بروم. این فیلم براساس قصه‌ای از پرویز شهبازی شکل می‌گیرد که اسمش «چشم عروسک» بود که من گذاشتمش «سال دوم دانشکده من» به تهیه‌کنندگی مسعود ردایی و با فیلمبرداری هومن بهمنش.»
شامگاه سه‌شنبه 21 شهریور همزمان با پایان روز ملی سینما، رسول صدرعاملی کارگردان و فیلمنامه‌نویس مهمان برنامه «خندوانه» با اجرای رامبد جوان شد.
صدرعاملی در ابتدا گفت: «این سرزمین، زمانی سرزمین شعر بود و شاعران را می‌شد در همه شهرها و همه محله‌ها دید ولی الان شده سرزمین سینما و از هر دو نفر یکی‌شان می‌خواهد فیلم بسازد. من صبح‌ها که از خانه بیرون می‌آیم از مردم محله‌مان تشکر می‌کنم که هنوز فیلمی نساخته‌اند!»
او که به استعدادیابی در سینما مشهور است در مورد تست بازیگری تازه‌ترین اثرش توضیح داد: «بخش دردناک ماجرا این جاست که در طول روند گرفتن تست بازیگری، 11 نفر برایم ماندند که همگی عالی بودند، ولی فقط دو نفرشان را می‌خواستم و ناچار بودم با 9 نفرشان خداحافظی کنم و خیلی تلخ بود. همگی این‌ها صورت‌هایی دارند بدون کوچکترین دست‌کاری و تغییر و من گمان می‌کنم تماشاگرمان خیلی وقت است که حسرت دیدن یک صورت باطراوت، دست‌نخورده و طبیعی را به دل دارد.»
نویسنده فیلمنامه «می‌خواهم زنده بمانم» ادامه داد: «برای آرتیست شدن لازم نیست شکل لب و لوچه‌تان را عوض کنید یا اندام‌تان، وقتی به این یقین رسیدید که هیچ کس شبیه شما نیست و در کل جهان همین یک دانه از شما وجود دارد، واقعا آرتیستید.»
در ادامه رامبد جوان به چهره‌هایی اشاره کرد که صدرعاملی به واسطه فیلم‌های مختلفش به سینمای ایران معرفی کرده، از جمله؛ کتایون ریاحی (پاییزان)، ترانه علیدوستی و نگار جواهریان (من ترانه 15 سال دارم)، پگاه آهنگرانی (دختری با کفش‌های کتانی)، طناز طباطبایی و خاطره اسدی (دیشب باباتو دیدم آیدا) و... سپس به شوخی از او پرسید چرا فقط به دنبال دخترها می‌رود؟ و صدرعاملی جواب داد: «شاید چون احساس کرده‌ام پرداختن به مفاهیم و دغدغه‌های ذهنی دختران سرزمین‌مان، حیاتی‌تر از پسران‌مان است و شاید چون قصه‌هایشان دراماتیک‌تر است.»
سپس رامبد جوان، صدرعاملی را به 33 سال پیش و دوران ساخته شدن «گل‌های داوودی» در سال 1363 برد و این کارگردان سینمای ایران گفت: «در سال 63، «گل‌های داوودی»، «عقاب‌ها» و «شهر موش‌ها» برای اولین بار بعد از انقلاب کاری کردند که مردم جلوی سینما صف ببندند. آن موقع هزینه‌ای که صرف ساخت این فیلم شد هشت میلیون بود و 21 میلیون فروخت.»
کارگردانِ «هر شب تنهایی» در مورد دیدارش با امام خمینی (ره) در سال 57 در پاریس هم گفت: «من از سال 52 تا 59 خبرنگار روزنامه اطلاعات بودم. سال 57، 21 سالم بود و برای تحصیل در رشته جامعه‌شناسی در دانشگاهی در شهر مونت‌پلیه فرانسه به سر می‌بردم که خبر آوردند تلگرامی برایم رسیده، سردبیر اطلاعات از من خواسته بود برای تهیه گزارش به پاریس و نزد امام خمینی بروم. در اتاقم را قفل کردم که شب برگردم ولی برنگشتم.»
صدرعاملی ادامه داد: «امام خمینی در پاریس در ساختمانی هشت طبقه سکونت داشتند و به علت اعتراض همسایه‌ها به رفت و آمد زیاد ملاقات‌کنندگان با امام در این ساختمان، تصمیم گرفتند به نوفل لوشاتو بروند که من هم همراه ایشان رفتم. سه ماه بعد هم که می‌خواستند به ایران برگردند، دیدیم نمی‌شود از آمدن با آن پرواز معروف ایر فرانس گذاشت و در پاریس ماند.»
او افزود: «بعد از آن با امیر قویدل «خون بارش» را ساختیم که قرار بود یک فیلم کوتاه شود و فیلم سینمایی از آب درآمد. برگشتم پاریس، 9 ماه آن جا بودم که جنگ شروع و یکی از برادرهایم شهید شد. آمدم تهران و پدرم بعد از آن گفت پاریس نرو و من هم ماندم.»
کارگردان «زندگی با چشمان بسته» در مورد امام خمینی (ره) فرمود: «ایشان نه افتادن اسم‌شان روی زبان‌ها برایشان اهمیت داشت و نه و شهرت و نه آن‌چه در اطرافش در حال وقوع بود. او یک هدف داشت و برای رسیدن به آن تلاش می‌کرد، هیچ وقت هم دروغ نگفت و اینکه می‌گویند امام گفته آب و برق را مجانی می‌کنیم اصلا صحت ندارد و در مورد حجات هم نظرات بسیار خوبی داشتند.»
او در مورد تازه‌ترین اثرش که با فاصله‌ای هشت ساله از فیلم قبلی‌اش خواهد ساخت و در مورد این فاصله طولانی هم توضیح داد: «منتظر اتفاقی خاصی بودم و چیزی که دوست داشته باشم در موردش فیلم بسازم، از طرف دیگر وقتی برای آثار قبلی‌تان هورا کشیده‌اند، برای ساخت کار جدید ترسو می‌شوید و محافظه‌کار و فکر می‌کنید نکند اشتباهی بروم. این فیلم براساس قصه‌ای از پرویز شهبازی شکل می‌گیرد که اسمش «چشم عروسک» بود که من گذاشتمش «سال دوم دانشکده من» به تهیه‌کنندگی مسعود ردایی و با فیلمبرداری هومن بهمنش.»
منبع: عصر ایران
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
