رویداد۲۴ مازیار وکیلی: اعتراف مائده هژبری دختر اینستاگرامی که پخش شد همه مخالفت کردند. مهم نبود مخالفان از چه صنفی بودند و چه سمتی داشتند، گرایش سیاسی‌شان چه بود یا چرا با این موضوع
مخالفت می‌کردند. مهم این بود همه با پخش اعترافات دختر ایستاگرامی از صدا و سیما مخالف بودند. هنرمند، سیاست‌مدار، روحانی و اهالی رسانه فرق نمی‌کرد، برای اولین بار همگی همصدا بودند که اقدام صدا و سیما اشتباه است. حتی نماینده‌ای مثل
علی مطهری که گرایش اعتقادی مشخصی دارد هم حق شکایت را برای خانواده دختر ایستاگرامی محفوظ دانست و در یادداشتی نوشت صداوسیما ید طولایی در اعترافات تلویزیونی دارد.
احتمالا منظور علی مطهری پخش اعترافات تلویزیونی شخصیت‌های سیاسی همچون عطریانفر، تاجبخش، اسفندیاری، ابطحی و پیشتر از آن کیانوری و عمویی بوده است. در چنین فضایی همه منتظر اظهار نظر رسمی سازمان صداوسیما به عنوان متولی پخش اعترافات بودند. بعد از یکی دو روز رنجبران
مدیر کل روابط عمومی صداوسیما اعلام کرد که «وقتی مسئولان مربوط در حوزه فضای مجازی به وظایف خود در ساماندهی فضای مجازی عمل نمی کنند ما هم بنشینیم و دست روی دست بگذاریم و برنامه های آگاهی بخش به خانواده‌ها ارائه نکنیم؟»
اما مهم‌ترین قسمت سخنان رنجبران به آنجا بازمی‌گشت که پخش این اعترافات را با
دستور قضایی و محصول مشترک صداوسیما و معاونت فرهنگی ناجا می‌دانست: «این برنامه محصول معاونت اجتماعی نیروی انتظامی بود. یکی از مهم ترین مسئولیت های مشترک ما و ناجا حرکت در مسیر پیشگیری است و همان طور که گفتم بسیاری از خانواده ها با ما تماس می گیرند و مطالبه جدی در زمینه برنامه های آگاهی بخش در حوزه فضای مجازی دارند.»
سخنان رنجبران البته یکی پس از دیگری تکذیب شد. هم
پلیس فتا و هم قوه قضائیه اعلام کردند که پخش اعترافات دختر اینستاگرامی ربطی به آنها ندارد.
ابتدا یک مقام آگاه در قوه قضائیه اعلام کرد که: «پخش اعترافات دختر اینستاگرامی در تلویزیون ارتباطی با قوه قضائیه نداشته و درخواستی نیز جهت پخش از سوی مسئولان قضایی و قاضی وجود نداشته است.»
پلیس فتا هم در بیانیه‌ای رسمی توسط روابط عمومی این سازمان عنوان کرد: «مائده هژبری فاقد پرونده انتظامی و قضایی در پلیس فتای ناجا و پلیس فتای استان‌ها بوده و احضار و مصاحبه با نامبرده توسط پلیس فتا صورت نگرفته است.»
هرچند پلیس فتا اعلام کرد، چنین پرونده‌ای در این نهاد وجود نداشته، اما چنین تکذبیه‌ای توسط ناجا منتشر نشد. ناجا خبر
احضار را تایید کرد اما پس از آن توضیح داد که مائده هژبری با دستور قوه قضاییه و همچنین درخواست مردم احضار شده اما همان روز در همان روز بلافاصله رها شده است.
آنها البته در همان بیانیه تصریح کرده بودند که
صدای گریه متعلق به این تصویر نیست. احتمالا معنای این جمله آن است که تصویربرداری اعتراف از مائده هژبری انجام شده است، اما نهاد دیگری صدای گریه روی آن گذاشته است و صداوسیما آن را پخش کرده است.
بعد از انتشار این اظهارات و تکذیب سخنان رنجبران این سوال پیش می‌آید پس چه کسی مائده هژبری را به جایی نامعلوم برده و به آن شکل از او اعتراف گرفته است؟
اگر این کار مجوز داشته پس چرا مسئولان مربوطه اصل ماجرا را تکذیب می‌کنند؟ اگر این مجوزها صادر نشده چرا بدون اجازه از این دختران اعتراف گرفته شده و از تلویزیون پخش شده است؟
پخش اعترافات مائده هژبری در خوش بینانه‌ترین حالت، یک کج‌سلیقگی محض از سوی عوامل و دست اندرکاران این مستند است. مستندی که به نظر می‌رسد بدون هماهنگی‌های لازم ساخته و پخش شده است.
مدت‌ها است منتقدان مدیریت علی عسگری اعتقاد دارند این سازمان به صورت ملوک الطوایفی اداره می‌شود. پخش چنین برنامه‌هایی به این شائبه دامن می‌زند. به نظر می‌رسد جنگ قدرتی بین دو طیف اصولگرا در جریان است جنگی که معتدلین اصولگرا در آن بازنده هستند.
انتصاب‌های اخیر نشان میدهد یک چرخش آشکار در صدا و سیما اتفاق می‌افتد. چرخشی که صدا و سیما را به سمت رادیکالیسم سوق میدهد و این سازمان را از اعتدال دور می‌کند.
علی عسگری اگر می‌خواهد صدا و سیما مخاطبان از دست رفته خود را مجدداً بازیابد باید فکری به حال این نحوه مدیریت سازمان صدا و سیما بکند. چون با عدم انسجام صدا و سیما بعید نیست این سازمان همین مقدار اندک مخاطب خود را هم از دست بدهد.