رویداد۲۴ نزهت امیری به‌عنوان رهبر مهمان ارکستر ملی ایران این ارکستر را هشتم شهریور ساعت 21:30 در تالار وحدت رهبری می‌کند. در این اجرا قطعات کنسرتینو برای سنتور و ارکستر، کنج مناجات، سربداران، بیژن و منیژه، ماهور برای ویولن و ارکستر، سرود گل، هزاردستان، اسمر و رقص دایره توسط نوازندگان ارکستر نواخته می‌شود.
نزهت امیری در خصوص علاقه خود به رهبری ارکستر می‌گوید: من از کودکی آرزو داشتم به‌عنوان رهبر ارکستر روی صحنه باشم و از این که آرزوی من به تحقق پیوسته است بسیار خوشحالم. فارغ از موضوع زن یا مرد بودن، رهبری ارکستر ملّی ایران برای من خیلی مهم است. فکر می‌کنم هر انسانی به خاطر آرزوهایش می‌جنگد، تلاش می‌کند و نفس می‌کشد. برای تمام مردم خوب دنیا آرزو می‌کنم که هر کس به هر آنچه دوست دارد برسد و احساس کند که همه‌چیز در این دنیا علی‌رغم سختی‌هایش، شدنی است.
او ادامه می‌دهد: جریانات تفکری در موسیقی را خیلی بیشتر می‌پسندم. همیشه خودم را شاگرد و دنباله‌روی آهنگسازانی می‌دانسته‌ام که با منطق و تفکر پیش می‌روند و صاحب سبک هستند و بانی جریان جدیدی در موسیقی کشورمان بوده‌اند. همیشه آرزو داشتم اگر زمانی فرصتی در اختیار من قرار داده شود، کارهای این اساتید را اجرا کنم و با این تصور که ممکن است فقط یک فرصت داشته باشم، ترجیح دادم از این هویت علمی و هنری دفاع کنم.
امیری درباره انتخاب و نوع قطعات اجرایی در این کنسرت توضیح می‌دهد: می‌توانستم آثار آهنگسازان دیگری را انتخاب کنم، اما ترجیح دادم آثار کسانی را اجرا کنم که شاخص هستند و همیشه در شخصیت و رشد من تأثیرگذار بودند، از جمله مرتضی حنانه، حشمت سنجری، حسین دهلوی و ... روزی که این رپرتوآر را انتخاب کردم برخی از دوستان به من گوشزد کردند که نوع قطعات به صورتی است که از سلیقه مخاطب عام، کمی دور است و ممکن است با استقبال چشمگیری مواجه نشود، ولی من به‌شدت مایل بودم این نواها را به گوش مخاطبانم برسانم و به مردمم بگویم که این بزرگان تا چه حد در پیشبرد موسیقی میهنمان مؤثر بوده‌اند.
رهبر مهمان ارکستر ملی ایران در خصوص نوع نگرشش در موسیقی به نکات ظریفی اشاره دارد و عنوان می‌کند: بزرگان ما در هر حیطه‌ای که بوده‌اند، از یک مواضع علمی و فرهنگی دفاع کرده‌اند و چه‌بسا پذیرفته شدن توسط معاصرینشان، برایشان اولویت اول نبوده است. بزرگ‌ترین آرمان من این است که مردم کشورم بدانند چه قدر دوستشان دارم و ذره ذره وجود من در تلاطم ایجاد لحظات لذت‌بخش موسیقایی برای آن‌ها است. از طرف دیگر، موسیقی علمی بر مبنای تفکر پایه‌ریزی شده است و کسانی که در این حوزه گام برمی‌دارند مسئولیت و تعهدی بسیار دارند و نمی‌توانند برای خوشامد لحظه‌ای برخی، رسالتشان را فراموش کنند.
او ادامه می‌دهد: هر هنری که فراگیر می‌شود، گرچه اثر خود را روی طیف‌های مختلف می‌گذارد، ولی مخاطبین خاص خودش را هم دارد. قصدم تأکید بر برتر بودن موسیقی کلاسیک ایران نیست، اما نوع موسیقی و قطعاتی که برای این اجرا برگزیده‌ام، مخاطب خاص‌تری دارد. با این حال، قصدم از این انتخاب، بیش از هر چیز، قدردانی از این آهنگسازان بوده است. من در سال 85 پس از آن که ارکستر مضرابی ایران به اجرایش خاتمه داد، ارکستر سازهای ملی را تشکیل دادم و طی فراخوانی، به همه اعلام کردم که مایلم آثار ارکسترال آهنگسازان ایرانی، از ابتدا تاکنون را اجرا کنم. درخواست کردم که یک ارگان یا مجموعه در کنار من قرار بگیرد تا شروع به بازسازی آثار کنیم، یعنی هم به‌صورت موزه‌ای و تهیه آرشیو عمل کنیم و هم برای مخاطبان این قطعات را اجرا کنیم تا مردم ما بدانند که در گذشته چه موسیقی‌هایی ساخته شده است تا بتوانیم هنر آیندگان را بر اساس پایه‌های محکم موسیقایی گذشته‌مان بسازیم و راه درست را انتخاب کنیم، اما متأسفانه کسی حاضر به همکاری با ما نشد.
این بانوی هنرمند با دفاع از فعالیت موسیقی بانوان در تهران و شهرستان‌ها تأکید می‌کند: انسان به امید زنده است. من با تشکیل ارکستر بانوان سعی کردم برای خوانندگان و نوازندگان بانو فرصتی را ایجاد کنم و از صمیم قلب آرزو می‌کنم که قوانین با توجه به شرایط روز جامعه تغییر کنند تا با شخصیت امروزی بانوی ایرانی هم‌خوانی پیدا کند. معتقدم صدای زن، صدایی مادرانه است و لطیف‌ترین صدای دنیا است. خیلی کوته‌بینانه است که به خاطر روشن نبودن برخی مسائل، مردم ما از شنیدن صدای بانوان محروم شوند. همه‌ی ما در تلاش هستیم تا از حق بانوان هنرمند دفاع کنیم. اگرچه مشخص بود که به‌عنوان یک رهبر ارکستر، در اقلیت مطلق خواهم بود، اما مسائل و مشکلات باعث نشدند که از هدف و خواسته‌ای که دارم دست بردارم. من راهم را ادامه دادم.
امیری اضافه می‌کند: تمام مهارت‌های من در دستانم خلاصه شده است. تلاشم این است که در نهایت، اجرایی درست و باکیفیت را رقم بزنم. امیدوارم تلاش‌های من در ارکستر ملی ایران، از جانب منتقدان متعهد ارزیابی شود و باز هم این فرصت برای من فراهم آید تا بتوانم آثار بزرگان ایران و جهان را به زبان خودم و با تفسیری متفاوت، اجرا کنم، چرا که هنر حد و مرز ندارد و زبان مشترک میان ملل است.
نزهت امیری درباره فعالیت‌های آتی خود می‌گوید: من در حال حاضر مشغول آماده‌سازی ارکستر ملّی ایران هستم و پس از ماه صفر با ارکستر "سرزمین مادری" به صحنه بازخواهم گشت.