کاخ ریاست جمهوری در دمشق در هفته گذشته پذیرای مهمانان زیادی چون وزیر دفاع روسیه، وزیر دفاع عراق و رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح ایران بود و احتمالاً در ادامه نیز هیئت‌هایی از دیگر دولت‌های عربی به سوریه می‌روند.
رویداد۲۴ تسفی برئیل در هاآرتص نوشت: در هفته‌ای که گذشت، کاخ ریاست جمهوری در دمشق به دلیل کثرت مهمانانی که وارد آن شدند، زمانی برای عوض کردن لوازم پذیرایی نداشت! در آغاز، وزیر دفاع روسیه، یک روز بعد، وزیر دفاع عراق و رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح ایران، وارد سوریه شدند، و احتمالا در ادامه، هیئت‌هایی از دیگر دولت‌های عربی برای بررسی امکان دعوت از سوریه برای بازگشت به نشست مجمع عربی که قرار است در تونس برگزار شود، به سوریه می‌روند.
مهمانان رسما تصریح کردند که برای گفتگو در مورد ادامه مبارزه با تروریست‌ها وارد این کشور شده اند، اما این موضوع می‌توانست از طریق تماس تلفنی هم مورد بحث قرار گیرد. مساله اصلی، گام بعدی روسیه است که تبدیل به دغدغه اصلی این طرف‌ها شده است. رئیس جمهور روسیه روز یکشنبه جلسه اقدام مشترکی را با حضور وزیر خارجه و وزیر دفاع خود برگزار کرد که طبق گزارش‌های روسی و سوری، در این جلسه به آن‌ها دستور داد نیروهای روسیه را از سوریه خارج کرده و جنگنده‌های روسی را از پایگاه حمیمیم بیرون برند.
طبق گزارش‌ها، گروه اول جنگنده‌های روسی به روسیه بازگشته است. اما امروز (جمعه) برای شرکت در نبرد استان ادلب به سوریه رفته اند. رئیس کمیسیون دفاع و امنیت در پارلمان روسیه تخمین زده است که روسیه حدود هزار سرباز خود را در سوریه نگاه می‌دارد، که به نظر می‌رسد با این اقدام قصد دارد به اسد بفهماند که نقش نظامی روسیه در سوریه به پایان خود نزدیک می‌شود.
با این حال، باید گفت: این مساله درست نیست؛ چرا که استان ادلب هنوز منتظر راه حل است و پیش بینی می‌شود در صورتی که ترکیه نتواند به تعهداتش به روسیه وفادار مانده و نیروهای جبهه النصره و جیش الاسلام را از این استان خارج کند، نبرد ادلب به خشونت زیادی کشیده می‌شود.
دو قدرت بزرگ که تجهیزات نظامی در اختیار دارند، مانع تکمیل سیطره اسد بر سوریه می‌شوند. اخیرا بین روسیه و ترکیه شراره‌های خشم و تنش شعله ور شده است؛ چرا که رئیس جمهور ترکیه از روسیه خواست زمان بیشتری برای عمل به تعهداتش به آن بدهد و این در حالی است که روسیه تلاش می‌کند عملیات نظامی را برای انتقال به مرحله سیاسی و پایان جنگ، تکمیل کند.
طرفی که باید از عقب نشینی احتمالی روسیه از سوریه نگران باشد، اسرائیل است؛ چرا که روسیه را ضمانت مهمی برای جلوگیری از تمرکز ایران بر مرز‌های سوریه با اسرائیل بویژه در تپه‌های جولان می‌داند. روسیه به تعهدات خود عمل نکرده و نیروهای ایرانی را تا فاصله ده کیلومتری شرق خط مرزی دور نکرد، بلکه پیشنهاد داد نقاط مراقبتی در طول مرز‌ها برپا شود.
از سوی دیگر، اسرائیلی‌ها امیدوارند از خروج نیروهای روسیه از سوریه، بعنوان عاملی برای فشار بر ایران استفاده شود، تا این کشور نیز در مورد خارج کردن نیروهای خود از سوریه اقدام کند. اما باید این مساله را در نظر داشته باشد که در این مرحله هیچ نشانه‌ای مبنی بر اینکه ایران هم مانند روسیه چنین نیتی داشته باشد، وجود ندارد.