شهیندخت مولاوردی:
شهیندخت مولاوردی با اشاره به ازادی نزار زاکا نوشت: پرونده‌های سنگین جاسوسی یکی پس از دیگری ختم به خیر می‌شود! اما ما ماندیم و تهمت‌ها.
رویداد۲۴ بالاخره نزار زاکا به گفته سخنگوی قوه فضاییه در یک فرآیند کاملا قضایی مشمول آزادی مشروط شده و دیروز در بیروت تحویل حزب الله لبنان شد؛ همان طور که چندی قبلی هما هودفر و دیگرانی البته با کمی تفاوت در فرآیندها! ایران را ترک کردند و بدین ترتیب علی الظاهر پرونده‌های جنجالی و سنگین جاسوسی یکی پس از دیگری مختومه شده و ختم به خیر می‌شود.
اینک ماییم و حجم انبوه تهمت‌ها و بویژه اتهام بی اساس و واهی «وصل به خارج!» که برخی مثل آب خوردن به این و آن می‌بندند و از هستی ساقطشان می‌کنند، دریغ از کوچکترین تعهدی به ارایه مستندات، هر گونه الزام به پاسخگویی و قایل شدن کمترین فرصت و حق دفاع برای متهم؛ و بدینسان در تمام این سال‌ها همین اتهام می‌شود ترجیع بند همه تخریب‌ها و هجمه‌ها علیه مولاوردی!؛ متهم از همه جا بی خبری که به عنوان رییس شورای سیاستگذاری یک همایش بین المللی که مشترکا با وزارت صنعت، معدن و تجارت برگزار شد، تنها عنصر مادی جرم انتسابی اش طبق روال معمول و متعارف همه این همایش‌ها، امضای دعوتنامه فردی بوده که در پاسخ به فراخوان منتشره مقاله‌اش با عنوان «نقش ICT در توانمندسازی زنان» از سوی دبیرخانه پذیرفته شده است، بی آنکه حتی جمله‌ای فیمابین در طول همایش رد و بدل شده باشد و بی آنکه نقشی در اعطای ویزای او برای ورود به کشور داشته باشد یا علم غیب داشته یا دستش را بو کرده باشد که کسی که در پیشانیش جاسوس بودنش حک نشده!، ناگهان جاسوس از آب در بیاید؟
آیا انتظار این بوده معاونت امور زنان که در امور و ماموریت‌های محوله و روزمره خود به زحمت صورتش را با سیلی سرخ نگاه می‌دارد، از واحد ضد جاسوسی یا عملیات برون مرزی برخوردار باشد و آیا اساسا ماموریتی برای این نهاد یا سایر دستگاه‌های اجرایی در این خصوص مقرر هست؟
اگر جواب مثبت است، پس تکلیف حجم گسترده نیرو‌هایی که وظیفه ذاتی شان همین است و برای آن حقوق و مقرری قابل توجهی هم دریافت می‌کنند چه می‌شود؟!
و اگر از قبل عالم به جاسوس بودن این بقول رسانه‌های اصولگرا و صدا و سیما «شاه مهره» و «گنج» و «سر پل نفوذ آمریکا به ساختار‌های سیاسی و اجرایی ایران» که ماموریتی ویژه برای «اشغال سایبری ایران» داشت، بودند چرا از همان بدو ورود اقدام به بازداشت وی نکردند و گذاشتند چنین مهره‌ای یک هفته تمام در کشور بگردد و بچرخد و ... اگر چنین است که وانمود می‌شود آیا بانی خیر شدن برای به تور انداختن این سوژه با اهمیت سزاوار تشویق و پاداش است یا تنبیه و مجازات و شماتت؟ و مجموعه دبیرخانه همایش برای این شکار مهم باید یک تشکر از دست اندرکاران طلبکار باشند! و شاید هم به زعم خودشان اینگونه تور اطلاعاتی شان را پهن کرده اند تا در ضیافت شامی که به افتخار مهمانان خارجی همایش که چندین وزیر و مقام را هم در برمی گرفت و طبق پروتکل عکس‌های متعددی نیز در آن گرفته می‌شود، ایشان با ایستادن در کنار من و با گوشی خود مبادرت به گرفتن عکس مشترک نماید و بعد از بازداشتش و دسترسی به محتوای گوشی وی همین عکس در سطح وسیعی با کپشن «مولاوردی در کنار جاسوس آمریکایی!» منتشر شود و بلافاصله بعد از بازداشت وی در شهریور ۹۴در مسیر فرودگاه به امید یافتن سرنخ یا مدرکی برای اثبات «وصل بودنم به خارج»، اقدام به هک کردن پست الکترونیکی و تمام شبکه‌های اجتماعی که عضوشان هستم بنمایند؟
براستی تکلیف پرونده‌هایی که بواسطه شکایت از ادعا‌های روزنامه کیهان و کریمی قدوسی در این رابطه مفتوح است چه می‌شود و ده‌ها سوال بی پاسخ دیگر...
حال آنکه این نخستین باری نبود که نزار زاکا به ایران سفر می‌کرد؛ وی متخصص سرشناس فناوری اطلاعات و شهروند لبنانی – آمریکایی و پای ثابت کنفرانس‌ها و رویداد‌های رسانه‌ای و ارتباطات از امریکا تا ایران و جهان عرب بود و در واشنگتن دی سی به عنوان دبیر کل سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات عرب فعالیت داشت و عهده دار ریاست شورای سیاستگذاری «اتحادیه جهانی فناوری اطلاعات» (ویتسا) است. از سال ۱۳۸۹ که زاکا در شانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی الکامپ شرکت کرد تاکنون با مجامع علمی ایران در ارتباط بود و شهریورسال ۱۳۹۳ همکاری فعالی با همایش «هفته فناوری اطلاعات و ارتباطات پارسی‌زبانان» داشت. اسفند ۱۳۹۳ هم عضو هیئت داوری «جایزه چالش نوآورانه» بود که در حوزه فناوری اطلاعات برگزار شد، حال چرا در این ماجرا تمرکز اصلی و نوک پیکان حملات صرفا به سمت مولاوردی است، سوال بی پاسخ دیگری است!
و بالاخره اینک ماییم و چشم انتظاری و امید به فردایی که طومار این پرونده سازی‌ها در این مملکت روزی پیچیده شود...
افسوس که آن روز دور است و دیر!
به نقل از شاعر وطنی، رسول یونان:
اندوه‌ها در من شعله ور است
ابر‌ها در من در حال بارش
نیمی آتشم.
نیمی باران.
اما بارانم، آتشم را خاموش نمی‌کند...
فقط جهت نابودی فرهنگ ایرانی این کارهارو میکنن
تا جای که از دستشون بر میاد ایران رو به نابودی میکشن