رویداد۲۴ نام آمریکایی‌های زیادی که به عنوان جاسوسان کشور‌های خارجی تا امروز شنیده شده است. در ۱۵ ماه مارس ۲۰۱۹، افسر آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا «ران هنسن» به جرم اقدام به ارسال اطلاعات محرمانه دفاع ملی به چین محکوم شد. ۱۳فوریه امسال «مونیکا ویت» به اتهام جاسوسی برای ایران بازداشت و دادگاهی شد. ۸ ژوئن «کوین مالوری» افسر سابق سازمان سیا و همچنین افسر آژانس اطلاعات دفاعی به جرم فروش اسناد طبقه بندی شده به چین به دادگاه احضار شد و ۸ می «جری چون شینگ لی» افسر سابق سیا به جرم جاسوسی و توطئه چینی برای تامین اطلاعات ملی دفاعی آمریکا برای چین درست بعد از بازنشستگی بازداشت شد.
سوال اینجاست که با این تعداد بازداشتی به جرم جاسوسی تنها در چند ماهه اخیر سال جدید، دولت آمریکا چه اقداماتی برای جلوگیری از این وضعیت کرده است؟
در یک دهه گذشته، افشای اسناد محرمانه توانایی دولت آمریکا در حفظ اطلاعات طبقه بندی شده، تجهیزات حساس و اسناد تجاری خاص را زیر سوال برده است. بسیاری از این افشاگری‌ها نظیر آنچه در مورد ادوارد اسنودن رخ داد، توسط کارکنان فعلی که به اطلاعات حساس دسترسی دارند اتفاق می‌افتد. با این حال مواردی که سال گذشته رخ داده نشان می‌دهد مقامات و کارکنان سابق نیز به واسطه شناختی که از اطلاعات طبقه بندی شده داشته و رفاقت‌هایی که دارند، ممکن است به عنوان جاسوس کشور‌های خارجی جذب دستگاه‌های اطلاعاتی شوند.
جاسوسی توسط کارکنان سابق در سال‌های اخیر بسامد بیشتری پیدا کرده است؛ در همه موارد دانش، توانایی و ارتباطات این کارمند سابق برای سرویس‌های اطلاعاتی خارجی ارزشمند بوده است. حفظ دوستی‌ها و ارتباطات این کارکنان با کارکنان فعلی آن‌ها را به هدف بالقوه جاسوسی تبدیل کرده حتی اگر خودشان دیگر دسترسی به اطلاعات نداشته باشند.
هنسن قبل از اینکه به جاسوس چین تبدیل شود آژانس اطلاعات دفاعی را ترک کرده بود اما روابط خود را با چین از زمان خدمتش شروع کرده و با همکاران سابقش در آژانس نیز ارتباط داشت. ویت نیز زمانی که به دام ایران افتاد، دیگر کارمند دولت آمریکا نبود اما اطلاعاتش درمورد هویت جاسوسان دوجانبه آمریکا به درد او خورد.
مالوری نیز اسنادش درباره پیشنهادهای عملیاتی آژانس اطلاعات ملی را پیش خود نگه داشته بود. لی یادداشت‌هایی از اسامی و شماره تماس ماموران مخفی سیا در اختیار داشت. در این یادداشت‌ها درباره این عوامل، دیدارها، تاریخ و مکان دیدارها و اطلاعات مهم دیگری پیدا می‌شد که قبل از ترک سیا جمع آوری شده بود.
فارین پالسی پیشنهادی برای رفع مشکل جاسوسی کارکنان دولت ارائه کرده و گفته باید به انگیزه‌های جاسوسی توجه کرد. انگیزه بیشتر این افراد مالی است که به مشکلات روحی در این‌ها می‌انجامد.
هنسن، ویت، مالوری و لی همگی به دلیل مشکلات مالی دست به جاسوسی زده‌اند. به گزارش رویداد۲۴ داستان ویت بسیار تراژیک است. ظاهرا او بی‌خانمان بوده و نسبت به خانواده و دوستانش منزوی شده بود. او مشکلات روحی وخیمی داشته و از ناکارآمدی کارفرمایانش آسیب زیادی دیده بود. بعد از بازنشستگی او نسبت وفاداری ایدئولوژیکش را از آمریکا به سمت ایران تغییر جهت داد.
سیستم قضایی برخورد با افشای اطلاعات محرمانه و حساس می‌تواند به خودی خود نقش بازدارنده داشته باشد، اما به گفته فارین پالسی سخت‌تر کردن این قوانین پاسخ درستی برای این مشکل نیست.
بر اساس این گزارش رصد کارکنان دولت نیز بی فایده است. نظارت فیزیکی بر کارکنان سابق و پیمانکاران در حکم حکومتی ۱۲۳۳۳ دولت مورد اشاره قرار گرفته، اما هزینه این کار بالاست.
نظارت فیزیکی و الکترونیک بیشتر و تقویت سامانه‌های نظارتی که عملا سیستمی بیشتر از نظارت تنها بر اطلاعات طبقه بندی شده را نیز در بر خواهد داشت هم غیر قانونی و هم هزینه‌بر است. از همه این‌ها گذشته، اجرای چنین قوانینی مانع آزادی بیان شده و از بروز استعداد‌ها در حین کار برای دولت می‌کاهد.
همه این موارد در شرایطی که کارکنان بخش امنیت ملی را از کار کردن در پروژه‌های امنیتی و اطلاعاتی خصوصی منع شوند صادق خواهد بود. در یک جامعه آزاد افراد آزادند هر زمانی اراده کنند از خدمات دولتی کناره گیری کنند. این قانون در زمینه‌های «های تک» مانند امنیت سایبری اهمیت زیادی دارد چرا که معمولا کارکنان این بخش پیشنهادهای وسوسه کننده‌ای برای کار در کمپانی‌های فناوری خصوص دارند.
به گزارش فارین پالسی بسیاری از کارکنان اطلاعاتی سابق آمریکا در امارات متحده عربی مشغول به کار هستند. با این حال ممنوعیت کار در کشور‌های خارجی اگر چه در جهان جهانی شده قرن بیست و یک عجیب به نظر می‌رسد، اما می‌تواند به عنوان یک گزینه برای کارکنان دولت در بخش‌های امنیتی به شمار برود. کارکنانی که با اطلاعات حساسی و سلاح‌های مخرب نظیر ابزار‌های امنیت سایبری سر و کار دارند باید مشمول این قاعده شوند.
در حال حاضر قوانینی برای جلوگیری از استخدام آن‌ها توسط دولت‌های خارجی وحود دارد که غالبنا برای بازنشسته‌های ارتش، کارکنان رده بالای دولت، کارکنان سیاسی و اخیرا دانشمندان وزارت انرژی آمریکا به کار می‌رود.
اما بهترین راه جلوگیری از چنین اتفاقی، افزایش سیسنم‌های حمایتی برای کارکنان بخش‌های امنیی حاکمیت است. این افراد معمولا دوره‌های کاری سختی را پشت سر گذاشته‌اند که ممکن است به یک افشاگری یا بدتر از آن به جاسوسی منتهی شود.