رویداد۲۴ اصولگرایان می‌گفتند «جمنا» آنقدر خوب است که تا سال‌ها محور ائتلاف اصولگرایان خواهد شد. اما اگر کسی نگاه درستی به ترکیب جمنا و آنچه در انتخابات رقم خورد می‌انداخت، متوجه می‌شد که این تشکیلات حتی در حد همان سال ۹۶ نیز موفق نبود.
اعضای جمنا چه افرادی بودند؟
از میان موسسان جمنا، سه نفر سودای ریاست جمهوری نداشتند و در جمع اعضای شورای مرکزی قرار گرفتند. غلامعلی‌حدادعادل، مهدی چمران و محمد حسن رحیمیان. حداد سال‌ها سرلیست اصولگرایان تهران برای انتخابات مجلس بود و به شکلی رهبری حقوقی جریان جمنا را بر عهده داشت. (گرچه رهبری حقیقی آن در اتاق فکر‌های اصولگرایی بود)
رحمیمیان هم از چهره‌های موثر جریان اصولگرا بود که برگزاری شفاف انتخابات جمنا باعث شد اثرگذاری او در این جریان بیشتر دیده شود. این افراد تنها در صورتی که سرلیست باشند وارد ائتلاف اصولگرایان خواهند شد. البته چمران شرایط سنی نامزدی در انتخابات مجلس را ندارد و بیشتر دوست دارد فرصتی پیش بیاید تا وارد شورای شهر تهران شود.
درمیان اعضای شورای مرکزی جمنا، جمعی از همان ابتدا بر خلاف جمع‌بندی جمنا به پشتیبانی از مصطفی میرسلیم پرداختند. فاطمه رهبر، لاله افتخاری، منیره نوبخت، یحیی آل اسحاق و محمد نبی حبیبی از اعضای موتلفه اسلامی بودند که از همان ابتدا بنای ائتلاف با جمنا را نداشتند و در واقع این تشکیلات در همان نقطه اول دچار گسل بزرگی بود. این افراد معمولا به اندازه کافی سهم از لیست اصولگرایان می‌گیرند و آماده ائتلاف هستند. سهمشان هم همین ۴-۵ نفر است که با ائتلاف باهنر و یکی دو حزب کوچک دیگر شکل می‌گیرد.
این افراد هرچند در دهه هفتاد تحت نام ائتلاف پیروان خط امام و رهبری، دست بالا را در ائتلاف‌های اصولگرایان داشتند، اما به مرور جایگاه خود را از دست داده‌اند و معرفی افرادی مثل میرسلیم و ولایتی و ... به خاطر ضرورت حفظ همین اعتبار حداقلی تاریخی است.
جمع فرماندهان نظامی جمنا
جمع دیگری از این افراد، فرماندهان نظامی بودند که تحت نظر و نفوذ حسین فدایی وارد جمنا شده بودند. به جز حسین فدایی، محمدباقر ذوالقدر، لطف الله فروزنده، محمدصالح جوکار، محمود خسروی وفا، مجتبی ابراهیمی، مهدی محمدی و محمدرضا کاشفی زهره الهیان و پرویز سروری از این دست افراد بودند که به طیف فدایی- زاکانی نزدیک بودند.
این طیف در انتخابات مجلس هفتم و هشتم و نهم، دست بالا را در بستن لیست اصولگرایان داشت. اما به مرور این جایگاه آسیب دید. اختلافات شخصی زاکانی با صادق لاریجانی و محمود احمدی نژاد (که هنوز هم ادامه دارد) از یک طرف و حضور حسین فدایی در دفتر بازرسی رهبری که امکان فعالیت حزبی را از او گرفته است، باعث شده فعالیت ایثارگران و رهپویان به کمترین میزان در بیست سال گذشته برسد. در حالی که در دهه هشتاد ده‌ها رسانه در دست جریان ایثارگران بود و بازوی رسانه‌ای اصولگرایان محسوب می‌شدند، حالا از فعالیت آن‌ها به شدت کاسته شده است.
جمع مدیران احمدی‌نژادی
جمعی دیگر از این طیف نیز مدیران دولت محمود احمدی نژاد بودند. مرضیه وحید دستجردی، رضا روستا آزاد، سید محمد حسینی، علی همتی، و ابوالقاسم جراره و فرشته حشمتیان از مدیران سابق دولت احمدی نژاد در میان اعضای جمنا بودند.
این افراد در آستانه انتخابات مجلس تشکیلات دیگری را به نام یکتا پایه گذاری کردند که فروزنده و حسینی، از اعضای موثر آن بودند. اما بعد از اینکه یکتا در انتخابات مجلس توفیقی به دست نیاورد، از فعالیت‌های آن کاسته شد و به مرور به فراموشی سپرده شد.
سلبریتی‌های اصولگرا
جمنا چند سلبریتی هم لازم داشت که برابر تشکل‌های مختلف توانایی ابراز وجود داشته باشد یا افرادی که به خاطر همین سلبریتی بودن در شورای مرکزی جمنا رای آورده بودند. مثل نادر طالب زاده فیلمساز، علیرضا مرندی وزیر بهداشت میرحسین که بعد از اتفاقات ۸۸ یکسره در رسانه‌های اصولگرا مصاحبه می‌کرد و علیه میرحسین موسوی موضع می‌گرفت. همچنین الهه راستگو که بعد از شهردار شدن قالیباف، چهره محبوب اصولگرایان شده بود.
بعید نیست در انتخابات مجلس یازدهم هم اصولگرایان برای حفظ ظاهر و خالی نبودن عریضه، تن به ائتلاف با سلبریتی‌ها بدهند. هر چند در این دو سه سال، قسمت زیادی از توان رسانه‌ای اصولگرایان برای تحقیر سلبریتی‌ها به کار رفته است و آش آنقدر شور شده که حتی دامن مزدک میرزایی و عادل فردوسی پور را گرفته است، اما همچنان حضور چند سلبریتی می‌تواند برای فهرست اصولگرایان اثربخش باشد. فراموش نکنیم دوازده سال حضور سردار قالیباف در شهرداری تهران با پشتوانه رای کشتی گیران و وزنه برداران و تکواندوکار‌ها رقم خورده بود.
رضا نجابت (نماینده دانشجویان موسوم به مستقل) محمدرضا آشتیانی (نماینده جامعه مدرسین) حجت الله عبدالملکی (نماینده قالیباف) نیز دیگر چهره‌هایی بودند که پازل جمنا را کامل می‌کردند.
این افراد همان افرادی هستند که ممکن است در به هم زدن مدل‌های ائتلافی اصولگرایان موثر باشند. افرادی مثل قالیباف در سراسر کشور نیرو و امکانات و البته توانایی مالی مناسبی دارند و به راحتی می‌توانند اگر سهم مناسبی نداشتند لیست جدایی منتشر کنند و قطعا سهم یک نفره، برای سردار مناسب نیست. همچنان که اتحادیه‌های اصولگرای رقیب بسیج دانشجویی که عموما برای تخریب انجمن‌های اسلامی و شورا‌های صنفی تاسیس شده‌اند، عموما همسو با اصولگرایان فعالیت می‌کنند، اما در بزنگاه‌های انتخابات، سهم بیشتری از کیک قدرت را طلب خواهند کرد.
جامعه روحانیت سنتی ایران نیز همیشه مدعی سفره اصولگرایان بوده و اتفاقا خود را نه مهمان، که صاحبخانه می‌خواند و امروز که اصولگرایان معتقدند اصرار به شعار‌هایی مثل حجاب اجباری و ... وضعیت رای اصولگرایان را خراب می‌کند، ائتلاف با روحانیت سنتی دچار چالش‌های جدید و جدی خواهد شد.
چنین پازلی قطعا برای انتخابات مجلس، نمی‌توانست کارایی لازم را داشته باشد، اما از همان فردای انتخابات، دعوا بین جمنایی‌ها بالا گرفت. مثلا مهدی محمدی تحلیلگر تسنیم در کانال تلگرامی به نام عقل سرخ، به تحلیل اوضاع سیاسی ایران می‌پرداخت، اما بعد از انتخابات نزدیکان قالیباف به او آقای عقل قهوه‌ای می‌گفتند و از این دست کنایه‌ها، بین اصولگرایان فراوان است.
در روزگاری که اصلاح طلبان با مسائلی مثل ریاست عارف و رد صلاحیت شورای نگهبان و مواجهند، وضعیت ائتلاف بزرگ اصولگرایان هم خیلی روشن نیست. گرچه آن را تکذیب می‌کنند، اما چهار سال پیش، اوضاع سیاسی ایران خیلی بیشتر از امروز، انتخاباتی بود...