رویداد۲۴ سحر خدایاری
دختر آبی که فوت کرد، بازتاب بی سابقه‌ای در رسانه‌های اجتماعی داشت،شاید مردم با او همدردی می‌کردند که به خاطر محرومیت از یک حق ساده، چنین اعتراض تندی کرده بود، هر چه که بود همدلی مردم را برانگیخت و ده‌ها نماینده مجلس و صد‌ها فعال سیاسی و هزاران نفر از مردم، نسبت به این اتفاق واکنش نشان دادند.
در این میان دو واکنش بسیار عجیب بود، یکی صدا و سیما که سعی داشت اینطور القا کند که این دختر روانی بوده و به خاطر اختلاف با پدر خودکشی کرده است. واکنش عجیب‌تر مربوط به محمود واعظی بود. زمانی که از او پرسیده بودند آیا این اتفاق باعث نخواهد شد تصمیم‌گیران کوتاه بیایند و بگذارند زنان از حقوق اولیه خودشان استفاده کنند، رئیس دفتر رئیس جمهور گفته بود «محیط ورزشگاه‌ها برای زنان مناسب نیست.»
اگر استدلال محمود واعظی درست باشد و مردان در ورزشگاه غیراخلاقی رفتار می‌کنند باید این سوال را پرسید که چرا ورود مردان به ورزشگاه‌ها ممنوع نمی‌شود. از این جهت موضع‌گیری محمود واعظی مخاطبان را به یاد داستان «آهنگر بلخی و مسگر شوشتری» می‌اندازد.
به جز واعظی سایر اعضای دولت همچنان اصرار دارد که با حضور زنان در ورزشگاه موافق هستند؛
علی ربیعی به عنوان سخنگوی دولت گفته بود «موضوع مرحوم سحر و حضور زنان در ورزشگاه‌ها یکشنبه پیش در دولت مطرح شد. دولت موافق
حضور زنان در ورزشگاه‌هاست و طبق گزارش وزیر ورزش، زیرساخت‌های لازم مثل معبر، مکان، سرویس‌های جداگانه در همه ورزشگاه‌ها آماده است. ورزشگاهی نیست که این زیرساخت‌ها را نداشته باشد.»
علاوه بر علی ربیعی،
لعیا جنیدی معاون حقوقی رییس جمهوری موضع دولت درباره ورود زنان به ورزشگاه‌ها را اینگونه اعلام کرده است: «تصمیم جدی دولت است و صحبت من کاملا مشخص است، ورود خانم‌ها به استادیوم هیچ منع قانونی ندارد.» با این حال به نظر می‌رسد موضع دولت نه اززبان جنیدی و نه ربیعی مطرح می‌شود و آنکه دیدگاه واقعی دولت را در این باره مطرح می‌کند، محمود واعظی است که گویا گمان می‌کند ورود زنان به ورزشگاه موضوعی است حاشیه‌ای و این حاشیه‌ها برای رییسش دردسرساز خواهد شد.
به گزارش رویداد۲۴ مسئله ورود زنان به استادیوم نزدیک دو دهه پیش در فضای رسانه‌ای مطرح شد، مصطفی معین نامزد انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ در تبلیغات خود پوستری منتشر کرده بود که زنان هم حق حضور در ورزشگاه را دارند، همان زمان فیلم سینمایی آفساید با موضوع حضور زنان در ورزشگاه توسط جعفر پناهی ساخته شد. در آن زمان نشریات هواداری پرسپولیس و استقلال گاهی مصاحبه‌هایی منتشر می‌کردند که زنانی که با لباس مبدل به ورزشگاه رفته بودند از خاطرات خود می‌گفتند.
مصطفی معین رادیکال‌ترین نامزد اصلاح‌طلبان رئیس جمهور نشد، اما محمود احمدی نژاد نامزد رادیکال اصولگرایان در نامه‌ای، خواستار حضور زنان در ورزشگاه شد، این سال‌ها قبل از اتفاقاتی بود که احمدی نژاد برچسب انحرافی بخورد و اولین تقابل احمدی نژاد و جریان سنتی حوزه‌های علمیه رخ بدهد.
رهبری نظام از رئیس جمهور خواست به حساسیت‌های حوزه توجه کند و این دستور به بایگانی سپرده شد. با روی کار آمدن روحانی، بار دیگر حضور زنان در ورزشگاه به یک مطالبه عمومی بدل شد به خصوص اینکه به خاطر برخی ممنوعیت‌ها، ایران از میزبانی در مسابقات متعددی به خصوص در رشته والیبال محروم شده بود، در نهایت جمعی از هواداران پرسپولیس سال قبل اولین فینال آسیایی تیم خود را در ورزشگاه تماشا کردند. گفته می‌شود دختران حاضر در ورزشگاه به صورت گزینشی دعوت شده بودند.
یک سال بعد از آن حالا فصل جدید فوتبال شروع شده، خبر رسیده
دخترانی که با لباس مبدل به ورزشگاه می‌روند و تصاویر خود را منتشر کرده‌اند، بازداشت شده‌اند، شاید یکی از اصلاحات دستگاه قضایی همین باشد. اما حالا حتی اصولگرا‌ها هم از ممنوعیت حضور زنان صحبت نمی‌کنند.
به مدیران دستگاه قضایی دستور داده شده در مراسم ختم سحر شرکت کنند، در مجلس هم حداقل چهل نماینده در دفاع از دختر آبی و حق حضور زنان در ورزشگاه یا توییت زدند یا مصاحبه کردند. در دولت هم ربیعی و آذری جهرمی و جنیدی، سعی کردند پیام‌های دلگرم کننده به مردم بدهند.
در این میان واعظی رفتاری عجیب از خود بروز داده و هزینه تقابل با خواسته مردم را روی دوش ریاست جمهوری انداخته است، به وضوح در دولت، تفکر واعظی در اقلیت قرار دارد، اما مشخص نیست انگیزه او از این اظهار نظر چه بوده است و اگر قرار بوده استادیوم‌ها سالم سازی شود، چرا در این شش سال این کار صورت نگرفته است؟
واعظی تمام تلاشش را کرده تا مرد شماره دو دولت روحانی شود، شاید اظهار نظرهای او از همین منظر است تا این پیام را به بقیه برساند که خاستگاه فکری روحانی، حضور زنان در ورزشگاه را بر نمی‌تابد. آن‌ها بیشتر از احمدی نژاد وفادار به سنت‌گرایان قم هستند.
روحانی با شعارهایی درباره مردم‌سالاری آرای مردم را جذب کرد. به نظر می‌رسد تناقض‌گویی و مواضع یک‌بام و دو هوا جایگزین مردم‌سالاری شده است.