رویداد۲۴ سارا ریاضی: پایان سال میلادی یعنی سه فاجعه سیاست خارجی در دهه دوم قرن بیست و یک در آمریکا. با تمام شدن سال ۲۰۱۹ جهان وارد یک دهه جدید خواهد شد که پیش بینی ناپذیر‌تر است. در حالی وارد دهه سوم قرن ۲۱ می‌شویم که پیشرفت‌های ما بستگی به توانایی‌مان در جلوگیری از برخی خودزنی‌هایی خواهد داشت که زندگی مان را جهنم می‌کند. برای مردان و زنانی که مسئولیت سیاست خارجی آمریکا در آینده را برعهده دارند، جلوگیری از تکرار این اشتباهات ضروری است.
۱) تغییر رژیم در لیبی: آمریکا و ناتو علیه معمر قذافی عملیاتی را اداره کردند که در دولت اوباما به عنوان یک ماموریت ضروری برای حفظ جان مردم بیگناهی که توسط نیرو‌های لیبی کشته می‌شدند انجام شد. اگر افغانستان را کنار بگذاریم (به عنوان جنگی که از دولت قبلی به ارث مانده بود)، لیبی تنها کمپین هوایی اوباما در زمان ریاست جمهوری اش بود.
تقریبا ۹ سال بعد از حمله آمریکا به لیبی، این کشور به یک مد مکس (یک فیلم هالیوودی آخر الزمانی) واقعی تبدیل شده است. این کشور تولید کننده نفت شمال آفریقا به کشوری آشوب‌زده با مزدوران خارجی، پهپاد‌هایی از کشور‌های مختلف که بر سر مردم موشک می‌اندازند و اسلامگرایان افراطی‌ای که از این آشوب سود می‌برند تبدیل شده است. لیبی دیگر یک کشور با حاکمیت مستقل سرزمینی نیست. طیف گسترده‌ای از کشور‌های منطقه از مصر گرفته تا امارات و ترکیه و روسیه با گروه‌های نیباتی هم در لیبی می‌جنگند.
۲) خروج از توافق هسته‌ای ایران: توافق هسته‌ای ایران شاید بهترین توافق تاریخ نبوده باشد، اما به اهداف ارزشمندی نائل شده بود. این توافق ایران را از فعالیت‌های هسته‌ای بازداشته بود. اما به دلایلی که هنوز معلوم نیست چرا (شاید نفرت ترامپ از هر آنچه اوباما انجام داده و این تصور که می‌تواند به توافق بهتری با تهران برسد) دولت ترامپ از این توافق خارج شده و تحریم‌ها علیه ایران را برگرداند.
بیشتر بخوانید:
چشم‌انداز روابط ایران و آمریکا در سال ۲۰۲۰
به گزارش به گزارش رویداد۲۴ نشنال اینترست در گزارشی نوشته که بازگشت این تحریم‌ها نه تنها منجر به بازگشت سران ایران پای میز مذاکره نشده بلکه این کشور را در وضعیت بدتری قرار داده است. پهپاد آمریکایی‌ها در خلیج فارس با موشک ایرانی سرنگون شده و مهندسان هسته‌ای ایران بار دیگر غنی سازی اورانیوم را با غنای بسیار بالاتر و با ماشین‌های پیشرفته‌تر از سر گرفته‌اند.
۳) مماشات با عربستان سعودی: این دهه آمریکا با خاندان آل سعود رابطه بسیار مهربانانه‌ای داشته است. گفته می‌شود تجارت اسلحه میان آمریکا و سعودی در سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ به ۱۴۰ میلیارد دلار رسیده است.
همین سلاح‌ها در چهار سال گذشته در یمن به کار گرفته شده و بیش از دو سوم جمعیت یمن را به کمک‌های بشردوستانه نیازمند کرده و ۷.۴ میلیون یمنی را با خطر قطحی مواجه کرده و ۴.۳ میلیون نفر را آواره کرده است.
دخالت سعودی‌ها در یمن که با حمایت‌های نظامی و سیاسی واشنگتن از ریاض بدتر هم شده است، محمد بن سلمان را به این نتیجه رسانده که هیچ چیزی نمی‌تواند تاثیر منفی بر این پادشاهی بگذارد. از دید محمد بن سلمان آمریکا به عربستان نیاز دارد. همین پارانویا سبب شد اقدامات جسورانه‌ای را کلید بزند. از بایکوت قطر گرفته تا دزدیدن نخست وزیر لبنان و
قتل جمال خاشقجی ستون نویس واشنگتن پست. این ولیعهد ۳۰ ساله عربستانی مانند یک کودکی عمل کرده که هیچ بزرگتری بالای سر خود ندارد. دو دولت اخیر آمریکا با مزایایی که در اختیار این کشور به عنوان پسر طلایی خاورمیانه قرار داده اند یک هیولا تولید کرده اند
به سال ۲۰۲۰ خوش آمدید. آیا واشنگتن قادر است که در برابر این اشتباهاتی که انجام شده، در دهه بعدی میلادی بایستد؟