آنها که روزگاری نامشان به عنوان وزیر، استاندار یا مدیر دولت احمدی نژاد شناخته میشد، حال در گامی دیگر از سیاست ورزی راهی پارلمان شده اند و بعید به نظر نمیرسد گعدهای جدید از آنها را در بهارستان شاهد باشیم.
رویداد۲۴حضور چند چهره، با سابقه فعالیت در دولتهای نهم و دهم، در میان راه یافتگان به مجلس یازدهم، رنگ و لعاب خاصی به نهاد پارلمان بخشیده است. این گروه که در اصطلاح عامیانه به «احمدی نژادی»ها یا دولتمردان احمدی نژادی شهره هستند، هرچند به لحاظ کمی اقلیت به شمار میآیند، اما برای تصرف جایگاههای مهم مجلس آینده، میتوانند رقیبی قدرتمند برای دیگران باشند.
در اقلیت، اما پردردسر
مرتضی تمدن چهره نزدیک به احمدی نژاد ۵ روز مانده به انتخابات دوم اسفند ۹۸ در گفتگو با «خبرآنلاین» ضمن رد هرگونه ارتباط میان لیستهای انتخاباتی با شخص رئیس دولتهای نهم و دهم، درباره سودای وزرای دولت او برای راه یابی به مجلس، گفت: «این ظرفیت آقای احمدی نژاد بود که از همه نظرات در کابینه خود استفاده کردند، اما اینکه این افراد، چه آنها که فاصله گرفتند و چه آنها که رابطه دوستانهای دارند بخواهند در فضای انتخابات و در بحث لیستها با نام آقای احمدی نژاد ورود پیدا کنند از سوی ما مورد تایید نیست.»
بیشتر بخوانید: باید کرسی ریاست مجلس را به هم تعارف کنید/ مجلس جای تعامل منطقی است نه درگیری و حاشیه سازی
با وجود این اظهارنظر، پس از سالها و با آغاز به کار مجلس یازدهم در ۷ خرداد ۹۹، میتوانیم دوباره از یاران پایبند یا حتی توبه کرده از مسلک محمود احمدی نژاد، نشانههایی در قدرت بیابیم. احمدی نژاد هرچند خودش چند سالی میشود از قدرت به دور است و در فاز اپوزیسیون به سر میبرد و حتی یک بار برای کاندیداتوری به دست گرفتن مجدد زمام قوه مجریه رد صلاحیت شد، لیکن با حضور همزمان چندین چهره مطرح دو دولتش در مجلس آینده، بار دیگر نامش بر سر زبانها افتاده است.
حضور تازه افرادی مانند علی نیکزاد (وزیر راه از سال ۹۰ تا ۹۲)، فریدون عباسی (رئیس سازمان انرژی اتمی از سال ۸۹ تا ۹۲)، سیدشمس الدین حسینی (وزیر اقتصاد از سال ۸۷ تا ۹۲) و رضا تقی پور (وزیر ارتباطات از سال ۸۸ تا ۹۱) در کنار دو چهرهای که سابقا حضور در مجلس را تجربه کرده اند یعنی حمیدرضا حاجی بابایی (وزیر آموزش و پرورش از سال ۸۸ تا ۹۲) و عبدالرضا مصری (وزیر رفاه از سال ۸۵ تا ۸۸) میتواند نوید شکل یابی اقلیتی قدرتمند در پارلمان آینده را بدهد.
نیکزاد و حسینی دو چهره بالقوه برای ریاست
هر چند همه این چهرههای نامبرده، مشخصا در جرگه اصولگرایی تعریف میشوند، اما شنیدهها دال بر آن است که این گروه، بالقوه میتواند به مجموعه مستقل کوچک، اما بسیار تاثیرگذار در مناسبات مجلس آینده تبدیل شود به گونهای که برای به دست گرفتن جایگاههای تراز مجلس یعنی کرسیهای هیئت رئیسه و ریاست کمیسیونهای مهم، به چانه زنیهای پشت پرده و رقابت بپردازد.
علاوه بر این برخی شنیدهها نیز حاکی از آن است که برخی از همین چهره ها، از مدتها پیش برای کسب ریاست مجلس مشغول رایزنی با سایر نمایندگان هستند. در این میان نام دو نفر بیشتر از بقیه شنیده میشود؛ علی نیکزاد و سیدشمس الدین حسینی. بنا به روایتها نیکزاد و حسینی با انجام رایزنیهای پشت پرده، مشغول بالابردن شانس خود برای رقابت با گزینههایی مثل قالیباف، آقاتهرانی و میرسلیم بر سر ریاست مجلس هستند.
در این میان البته نمیتوان از تلاشهای حاجی بابایی نیز عبور کرد. او در همین مجلس فعلی که لیدری اصولگرایان را نیز برعهده داشت، برای تکیه بر کرسی ریاست خیز برداشت، اما ناکام ماند؛ و با چندین دوره سابقه پارلمانی شاید حتی خود را محقتر و مدعیتر از دیگر دولتمردان احمدی نژاد در مجلس بداند.
وزرای سابق در میان مشتی جویای نام
از یک منظر متفاوت اگر بخواهیم به صحنه مجلس یازدهم بنگریم، واقعیت این است که احمدی نژادیهای این مجلس، درست است که در اقلیت فاحشی قرار دارند، اما در میانه نمایندگان جویای نام مجلس یازدهم، آنها به لحاظ احراز پستهای وزارتی و سازمانی سطح بالا در گذشته، خود را برای تصدی رأس مجلس یک سر و گردن از بقیه محقتر و شایستهتر میبینند و یا حتی اگر احمدی نژادی ها، خود نتوانند به پستهای کلیدی مثل ریاست مجلس برسند، برای تعیین سرنوشت سایر پستها مثل نواب ریاست، یا خود مدعی شوند یا اینکه وزن رایهای لازمه را در سبد مدعیان، کم و زیاد کنند.
احمدی نژادیهای مخفی
نیکزاد، حسینی، عباسی، تقی پور، حاجی بابایی و مصری فقط آن دسته از احمدی نژادیهایی هستند که مشخصا کارگزار دولتهای محمود احمدی نژاد بودند و برخی استانداران و فرماندهان و مدیران رده میانی او نیز راهی بهارستان یازدهم شده اند. یقینا اگر به این گروه، نام افرادی مانند مرتضی آقاتهرانی و رفقای پایداری اش که از چهرههای حامی احمدی نژاد بوده اند اضافه کنیم، سمبه احمدی نژادیها برای کنش گری در مجلس آینده پر زورتر نیز خواهد شد.