رویداد۲۴ هاآرتص نوشت: حملات اسرائیل به سوریه که در هفته‌های اخیر شدت گرفته اند با استراتژی‌های امریکا همخوانی دارند. جیمز جفری فرستاده ویژه امریکا به سوریه در اوایل ماه مه در مصاحبه‌ای با روزنامه سعودی الشرق الأوسط خلاصه‌ای از سیاست امریکا در سوریه را بیان کرد.
در ادامه این مطلب آمده است: او گفت: "امریکا از اقدامات اسرائیل برای دفاع از خود و تضمین امنیت پشتیبانی می‌کند. اسرائیل با تهدید بنیادی از سوی ایران روبروست، همانطور که آن‌ها [ایرانیان]هزاران بار گفته اند که ماموریت آن‌ها نابودی اسرائیل است... و اسرائیل حق البته با در نظر گرفتن تلفات افراد سوری اقدامات لازم برای حفظ اسرائیل را انجام دهد. درنتیجه، ما هرطور که بتوانیم از آن‌ها حمایت می‌کند. "
جفری در پاسخ به سوال خبرنگار در این باره که اسرائیل به چه نوع کمکی برای محافظت از خود نیاز دارد یعنی دیپلماتیکی یا لجستیک و آیا این کمک‌ها از طریق پایگاه نظامی التنف در مرز بین عراق و سوریه انجام می‌گیرد گفت: "ما از اقدامات اسرائیل برای محافظت از خودش پشتیبانی لازم را خواهیم داشت و اسرائیل با محافظت از خود از تمامی همسایگان اسد نیز محافظت خواهد کرد: اردن، ترکیه، عراق و لبنان. "
هیچکدام از این کشور‌ها تقاضایی از اسرائیل برای حمله به سوریه در جهت محافظت از آن‌ها نداشته اند. حتی در اسرائیل هم پشتیبانی همه جانبه از حمله به سوریه وجود ندارد. حملاتی که در هفته‌های اخیر به اوج خود رسیده اند با استراتژی امریکا که جفری در موردش توضیح داد همخوانی دارند.
او گفت: "سیاست ما این است که تمامی نیرو‌های تحت فرماندهی ایران و در واقع تمامی دیگر نیرو‌های نظامی‌ای که پس از سال ۲۰۱۱ وارد سوریه شده اند باید این کشور را ترک کنند. این نیرو‌ها شامل نیرو‌های امریکایی هم می‌شوند. اگر تمامی گزارش‌ها درمورد نیروی هوایی اسرائیل درست باشد این موضوع شامل حال آن‌ها و همچنین نیرو‌های ترکیه نیز می‌شود. "
این اظهارات بسیار جالب توجه اند. آیا منظور جفری این است که اسرائیل باید حملات هوایی خود به سوریه را حتی با هدف محافظت از اسرائیل و همسایگان سوریه و خارج کردن نیرو‌های ایرانی از سوریه متوقف کند؟ پاسخ این سوال منفی است، زیر از نگاه ایالات متحده، اسرائیل به نیرویی برای انجام سیاست امریکا در سوریه تبدیل شده است.
نمی‌توان منطقی برای سیاست امریکا در سوریه پیدا کرد یا به سیاستی یکپارچه اشاره کرد. برای مثال تصمیم دونالد ترامپ در ماه اکتبر برای خروج نیرو‌های امریکایی از سوریه به خاطرات پیوسته است.
بیشتر بخوانید: پیشنهاد جدید آمریکا به بشار اسد؛ پشت پرده چه خبر است؟
مسیر بازعدم وجود سیاست مشخص از سوی امریکا حتی در زمان رئیس جمهوری اوباما، راه را برای ورود روسیه به سوریه باز کرد، اما در زمان ترامپ روسیه به طور مشخص از حقوق خود برای باقی ماندن در سوریه مطلع است.
در واقع در همین مصاحبه، جفری تصریح می‌کند که خروج تمامی نیرو‌های خارجی از سوریه شامل حال روسیه نخواهد شد:"روسیه پیش از سال ۲۰۱۱ وارد سوریه شده است و در نتیجه استثنا محسوب می‌شود. اما دیگر طرفین پس از شروع جنگ وارد سوریه شده اند. "
پایگاه ارتش روسیه در دهه‌ی هفتاد میلادی در طرطوس ساخته شد، اما پس از آن از یک پایگاه خدمات و نگهداری کشتی‌های روسی به پایگاه نظامی بزرگی تبدیل شده است که دژ مهمی در منطقه‌ی مدیترانه محسوب می‌شود. پایگاه هوایی روسیه در حمیمیم سال ۲۰۱۵ تاسیس شد و در سال ۲۰۱۷ به پایگاه هوایی دائمی در این کشور تبدیل شد. دو پایگاه نظامی دیگر در سوریه، T-۴ نیز که براساس گزارش‌ها دائما از سوی اسرائیل مورد قرار می‌گیرند و همچنین مقر هوایی شعیرات هم از سوی روسیه مورد استفاده قرار گرفته است.
از دیدگاه اسرائیل نه تنها سیاست امریکا در آزاد گذاشتن دست آن‌ها خردمندانه است بلکه روسیه نیز به آن‌ها اجازه داده است تا زمانی که اقداماتشان به رژیم بشار اسد آسیبی نرساند و تنها اهداف ایرانی را هدف قرار دهد به اقدامات خود ادامه دهند.
به رسمیت شناخت حق حضور نیرو‌های روسیه از سوی امریکا باعث ورود مسکو به مناطق جدیدی از جمله لیبی شده است، روسیه در لیبی از فرمانده جدایی طلب این کشور خلیفه حفتر پشتبانی می‌کند. امریکا اعلام کرده است که به دنبال دولتی یکپارچه در لیبی است و از دو دولت با دو پارلمان جداگانه در یک کشور حمایت نمی‌کند.
عقب نشینی امریکا از خاورمیانه
امریکا مجبور است از تصمیم روسیه، مصر، امارات و فرانسه در لیبی پیروی کند. این کشور‌ها از حفتر در مقابل اتحاد ترکی-قطری حمایت می‌کنند که به دولت رسمی لیبی کمک‌های نظامی ارائه می‌دهد. واشنگتن با توجه به مسیری که در سوریه پیش گرفت نمی‌تواند درخواست خروج نیرو‌های خارجی از لیبی را داشته باشد.
با توجه به واقعت‌های تازه‌ای که در خاورمیانه پدیدار شده اند و کمرنگ‌تر شدن نقش امریکا، می‌توان گفت که امریکا استراتژی عقب نشینی از این منطقه را پیش گرفته است. اما با این حال نمی‌توان گفت که این عقب نشینی حاصل یک سیاست منطقی و سازماندهی شده است.
در واقع امریکا پیش از ورود ترامپ به کاخ سفید خود را وارد این باتلاق کرده بود و اکنون هم روند، اما این بار با شرط و شروط ترامپ ادامه دارد.