رویداد۲۴ تیم ملی فوتبال زنان ایران در صعود تاریخی با شکست تیم اردن جواز حضور در مرحله نهایی مسابقات جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۲ را به دست آورد. مریم ایراندوست هدایت تیم زنان را پس از دو سال تعطیلی بر عهده گرفت و با اعتماد به زهره کودایی برگ جدیدی در فوتبال زنان ایران باز کرد.
پس از قهر زهرا خواجوی از اردو‌های ملی، ایراندوست زیر بار بازیکن سالاری نرفت و از دروازه بان سختکوش اهوازی یعنی زهره کودایی حمایت کرد. کودایی، گلر ۳۱ سال فوتبال زنان زاده شهر اهواز از ۱۶ سالگی فوتبال را آغاز کرده است و در بازی سرنوشت ساز مقابل اردن با مهار دو ضربه پنالتی سهم بزرگی در موفقیت تیم ملی داشت.
کودایی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به سختی‌هایی که در زندگی متحمل شده است، تاکید کرد که رویایش حضور در مسابقات جام جهانی بانوان است. کودایی می‌گوید در دمای ۶۰ درجه اهواز به تنهایی تمرین می‌کرده و مجبور بوده برای تامین مخارج زندگی اش نجاری کند.
مشروح گفتگوی زهره کودایی در ادامه می‌آید:
دروازه بان تیم ملی بانوان ایران درباره اینکه چرا تا به امروز آنچنان که باید دیده نشده بود؟ گفت:، چون رسانه‌ای پشت من نبود و اهل خودنمایی نبودم. همیشه دوست داشتم روی اهدافم تمرکز کنم و در تاریکی خودم را نشان دهم. علاقه داشتم با موفقیت خودم را معرفی کنم. خدا هم برایم خواست و در این مسابقات به عنوان دروازه بان شماره یک تیم ملی انتخاب شدم و توانستم با عملکردم نظر کادر فنی را جلب کنم. از ۱۶ سالگی فوتبال بازی می‌کنم و از همان دوران به اردو‌های تیم ملی دعوت شده‌ام و تا امروز در خدمت تیم ملی بوده‌ام.
کودایی در خصوص قهر زهرا خواجوی که باعث شد وی در تیم ملی دروازه بان اصلی شود، تصریح کرد: زهرا خواجوی و مریم یکتایی و سایر هم پستی هایم بسیار برایم قابل احترام هستند و همه را به یک چشم می‌بینم. آن‌ها از دوستانم هستند. زمانی که این اتفاق رخ داد و مریم یکتایی با دعوت کادر فنی به اردو‌های ملی اضافه شد، خواجوی بنا بر دلایل شخصی که داشت از اردو جدا شد. دوست ندارم در این زمینه صحبت کنم چرا که در حیطه وظایف من نیست.
کودایی تاکید کرد: یکتایی به اردو‌ها ملحق شد و ما نیز در یک رقابت سالم جنگیدیم. پست دروازه بانی بسیار حساس و رقابت در آن بالا است، اما دوستی‌هایمان از بین نرفت. خدا را شکر با عملکرد خوبم در تمرینات توانستم نظر مریم ایراندوست سرمربی تیم ملی را جلب کنم و در این مسابقات حساس، صعود تاریخی را رقم زدیم.
دروازه بان تیم ملی فوتبال زنان ایران اظهار داشت: از کادر فنی که به من اعتماد کرد و توانستم پاسخ اعتماد آن‌ها را بدهم تشکر می‌کنم. هر کسی که تلاش کند می‌تواند مزد زحماتش را بگیرد. من نیز از این قاعده مستثنی نبوده‌ام و خدا را شاکرم. خداوند بسیار به من کمک کرد که توانستم دل بسیاری از مردم را شاد کنم. دست مردم ایراندوست را می‌بوسم.
وی در خصوص فشار بازی با اردن و مهار پنالتی‌های این تیم باتوجه به استرس بالای دو تیم، گفت: پیش از آغاز مسابقات می‌دانستیم بازی‌های سختی در پیش داریم. اردن تیم فیزیکی و یکدستی بود و در آنالیز‌ها به خوبی این نکته را بررسی کردیم. اردن تیم قابل احترامی بود و می‌دانستیم بازی بسیار سختی مقابل آن‌ها خواهیم داشت. همه بازیکنان و کادر فنی فعل خواستن را صرف کردیم و زمانی که وارد زمین شدیم به شخصه هیچ استرسی برای بازی نداشتم چرا که می‌دانستیم باید نهایت تلاش خود را بکار گیریم و بجنگیم تا پیروز شویم. خدا هم به ما کمک کرد.
کودایی ادامه داد: هنگام ضربات پنالتی هم بسیار راحت و با تمرکز بودم. نکاتی که کادر فنی از من خواست را اجرا کردم و توانستم با روحیه خوب درون دروازه باشم، پنالتی‌ها را مهار کنم و پاسخ کادر فنی بویژه ایراندوست را که زحمات زیادی برایم کشید بدهم. این پیروزی را به فدراسیون فوتبال، ایراندوست و کسانی که دوست داشتند تیم ملی به نتیجه برسد تقدیم می‌کنم.
دروازه بان تیم ملی فوتبال زنان درباره زندگی شخصی‌اش گفت: خداوند به هر فردی استعداد ذاتی داده است که می‌تواند در بزرگسالی زمینه پیشرفتش را فراهم کند. از کودکی به فوتبال علاقه زیادی داشتم و توانستم خیلی زود به درجات بالا برسم. مثل سایر فوتبالیست‌های دیگر سختی‌های زیادی کشیده‌ام. فوتبال بازی کرده‌ام تا درآمد خانواده ام را حمایت کنم. خانواده خط قرمز هر فردی است.
وی افزود: خانواده ام را دوست دارم و به احترام آن‌ها می‌ایستم. خدا را شکر که توانستم دلشان را شاد کنم. در کنار فوتبال، کار‌هایی مانند نجاری انجام داده ام تا از پس مخارج زندگی بربیایم و بتوانم به خانواده ام کمک کنم.
کودایی درباره اهدافش گفت: اهداف بزرگتری دارم. همیشه نان قلب و بازویم را خوده‌ام. تلاشم را برای زندگی فوتبالی و خانواده‌ام ادامه خواهم داد تا بتوانم به اهدافم برسم. رویای بزرگی دارم و آن موفقیت در مرحله نهایی مسابقات جام ملت‌ها و کسب سهمیه جام جهانی است. این رقابت‌ها سکوی پرتابی برای همه بازیکنان شد و امیدوارم هدف بزرگمان محقق شود. کادر فنی شبانه روز تلاش کرد و توانستیم پاسخ اعتماد آن‌ها را بدهیم و دلشان را شاد کنیم. خیلی از مردم چه فوتبالی‌ها و چه غیرفوتبالی‌ها از موفقیت تیم ملی فوتبال ایران خوشحال شدند. امیدوارم این موفقیت‌ها ادامه داشته باشد.
وی افزود: از فدراسیون فوتبال، عزیزی خادم و شهره موسوی تشکر می‌کنم. آن‌ها در کنار کادر فنی تلاش زیادی کردند. از شرایط لباس و پرواز که بی سابقه بود و این اتفاقات با درایت مریم ایراندوست رخ داد. او پرستیژ خوبی در مربیگری دارد و توانستیم با شرایط خوب به مسابقات اعزام شویم. امیدوارم این روند ادامه دار باشد. به عنوان یک بازیکن از این شیوه برخورد و پوشش لذت بردم. امیدوارم در تیم‌های ملی و باشگاهی در بخش بانوان شاهد این اتفاقات به صورت مداوم باشیم. ورزش زنان قشر ضعیفی با قرارداد‌های بسیار پایین است و حرکت‌های این چنینی می‌تواند حرکت رو به جلویی باشد.
کودایی در واکنش به کلیپ منتشر شده از مادرش هنگام تماشای ضربات پنالتی از طریق فضای مجازی گفت: با احترام به تمام مادران سرزمینم، چه مادرانی که در قید حیات هستند و چه مادرانی که از دنیا رفته اند همه می‌دانیم که مادر نعمت بسیار بزرگی در زندگی هر فردی است. پس از صعود به مرحله نهایی زمانی که کلیپ را دیدم که مادرم هنگام تماشای بازی اشک می‌ریخت و مرا دعا می‌کرد با او اشک ریختم که این گونه مرا دعا می‌کرده. این بهترین حس زندگی‌ام بود. همه می‌دانیم که دعای مادر چقدر تاثیرگذار است. دست مادرم را بوسم. از تاشکند مستقیم به شهر خودمان نزد مادرم می‌روم. مادر بهترین نعمت زندگی هر فردی است و دعای پدر و مادر تاثیرگذار است. از همینجا به مادرم می‌گویم به وجودش افتخار می‌کنم.
بیشتر بخوانید:اشک‌های مادر زهره کودایی دورازه‌بان فوتبال زنان ایران +فیلم
ملی پوش خوزستانی تیم ملی فوتبال زنان اظهار داشت: خوزستان همیشه فوتبالیست‌های خوبی به فوتبال ایران معرفی کرده است.
دروازه بان تیم ملی بانوان ایران سپس با خنده گفت: خوزستان برزیلته. اکثر بازیکنان این خطه از قشر فقیر هستند. با وجود اینکه امکانات زیاد است، اما مردم رنج کشیده‌ای دارد و به این امید وارد مسیر فوتبالی می‌شوند تا به موفقیت برسند.
کودایی در پایان خاطرنشان کرد: من نیز مانند سایر خوزستانی‌ها تلاش بسیاری در این مسیر سخت کردم. خدا را شاهد می‌گیرم گاهی در دمای ۶۰ درجه اهواز به تنهایی تمرین کردم و همه می‌گفتند چرا در این گرما خودت را اذیت می‌کنی. اما هدفم مشخص بود و برای رسیدن به هدفم نهایت تلاشم را می‌کردم. در نهایت پس از تمام این سختی‌ها به هدفم رسیدم. این صعود باعث شد این سختی‌ها فراموش شود و خوشحال شویم. امیدوارم در ادامه نیز نماینده خوبی برای ایران باشیم.