همیشه تذکر می‌دهند لباس گشاد بپوشیم/ نزدیک مسابقات می‌گویند شما ایرانی هستید و غیرت دارید

این برخوردها آنقدر تلخ بود که واکنش‌های بسیار زیادی از سوی مردم به همراه داشت. خوشبختانه، اما این واکنش‌ها تاثیری روی روحیه تیم نگذاشت و باعث اولین صعود تیم ملی فوتبال زنان شد. هرچند که به نظر می‌رسد این برخوردهای حاشیه‌ای برای این زنان تبدیل به عادت شده است.

تبعیض، محدودیت و ... سال‌هاست که به بخش جدایی‌ناپذیر زنان جامعه ما تبدیل شده و طبیعتا ورزشکاران زن نیز از این قاعده مستثنی نیستند. ورزش زنان و ورزشکاران ایرانی سال‌های سختی را پشت سر گذاشته‌اند. از مخالفت نگاه سنتی جامعه و نبود امکانات تا کم بودن دستمزد و نیش و کنایه و فشار برای حجاب. مخالفت با ورزش زنان بر سر حجاب، باعث شده بود تا ده سال اول بعد از انقلاب، زنان از مشارکت در مسابقات ورزشی محروم شوند. به تدریج، اما روند کمی رو به بهبودی گذاشت تا زنان کم کم دوباره به میادین ورزشی برگردند. با این حال، اما همچنان برخی از فشارها، مخالفت‌ها، محدودیت‌ها و تبعیض‌ها پابرجا مانده است. به طور مثال آموزش ورزش بوکس برای زنان در استان خوزستان ممنوع است یا مثلا زنان ایرانی نمی‌توانند در رشته‌هایی مانند شنا و ژیمناستیک در مسابقات بین‌المللی حضور داشته باشند و مسابقات آن‌ها فقط در داخل کشور صورت می‌گیرد. همین اتفاق باعث بی‌انگیزگی ورزشکاران این رشته و مهاجرت برخی از آن‌ها به سایر تیم‌های خارجی شده است.

در سال ۸۹ نیز سه مرجع تقلید، اعزام ورزشکاران زن به خارج را «حرام» اعلام کردند؛ صافی گلپایگانی، علوی گرگانی و حسینی زنجانی اعزام ورزشکاران زن به رقابت‌های بین المللی را حرام و مخالف عفاف اعلام کردند. فشار و تبعیض گاهی مواقع آنقدر زیاد است که باعث خروج ورزشکاران زن از کشور و بازی کردن زیر پرچم کشور دیگری شدند. صدف خادم (بوکس)، راحله آسمانی، پریسا فرشیدی، کیمیا علیزاده و دینا پوریونس در رشته (تکواندو)، مژگان تاجیک، سارا خسروی و مهتاب یادگاری در رشته (ژیمناستیک) درسا درخشانی، غزل حکیمی، شهره بیات و میترا حجازی پور در رشته (شطرنج) مینا علیزاده، نادره آقایی، کیمیا مرادی و ... از جمله زنان ورزشکار ایرانی هستند که ترجیح دادند به خارج از کشور بروند.

عضو تیم ملی ووشو: بدترین سانس باشگاه را برای تمرین به ما می‌دادند

زهرا کیانی تنها ووشو کار زن ایرانی دارنده مدال جهانی به رویداد۲۴ می‌گوید: اکنون شرایط خیلی بهتر است، اما تا چند وقت قبل دید جامعه نسبت ورزش کردن زن محدود و منفی بود. خصوصا ما که رشته رزمی‌کار می‌کردم دید منفی نسبت به ما منفی بود، اما زمانی که به مدال‌آوری رسیدم، شرایط برایم تغییر کرد.

این قهرمان ملی با بیان اینکه متاسفانه ورزش کردن زنان در جامعه به خوبی جا نیفتاده است و مسابقات ما هیچ پوششی داده نمی‌شود، گفت: صداوسیما مسابقات را نشان نمی‌دهد و هیچ شناخت درستی نسبت به زنان ورزشکار وجود ندارد. دیدگاه مسئولین و اهمیتی که به ورزش مردان داده می‌شود با ورزش زنان کاملا متفاوت است. البته بگویم فدراسیون ووشو زحمات زیادی برای ما زنان می‌کشد. اما در سطح استانی تبعیض‌های زیادی برای زنان در زمینه ورزش وجود دارد. مثلا اگر می‌خواستیم سانس باشگاه بگیریم، بدترین زمان ممکن را برای تمرین به ما می‌دادند. این بخشی از مشکلاتی است که ما با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنیم.

به خاطر عدم پوشش رسانه‌ای اسپانسرها به ورزش زنان توجه نمی‌کنند

کیانی با اشاره به تفاوت فاحش دستمزد ورزشکاران آقا و خانم، گفت: مثلا در برگزاری بازی‌های لیگ قرارداد‌های بانوان بسیار بسیار کمتر از قرارداد‌های آقایان است ما در بسیاری از مواقع یک چهارم دریافتی آقایان را داریم. از سوی دیگر، چون بازی‌های ما پوشش‌دهی نمی‌شود اسپانسر‌ها نیز هزینه چندانی نمی‌کنند. وقتی هم که اعتراض می‌کنیم به ما گفتند به دلایل متعدد امکان پخش بازی‌های شما وجود ندارد. مثلا برای بازی‌های آسیایی که اعزام شدیم، خب طبیعتا ورزش تالو ورزشی است که حجاب کامل است و تفاوت ما با ورزشکاران خارجی فقط روسری‌هایمان است و همان مسابقات را در صداوسیما پخش کردند و چقدر هم استقبال شد، اما مسابقات داخلی ما هیچگونه پوششی داده نمی‌شود و می‌گویند بخاطر برخی از محدودیت‌ها امکان پخش مسابقات شما وجود ندارد.

این قهرمان ووشو می‌گوید به دلیل نبود اسپانسر، دستمزد‌های ما پایین است و به ما می‌گویند اصلا توانایی افزایش دستمزد‌ها را نداریم. به طور مثال من بیشترین قرار داد بخش تالو را در میان دختران دارم و زمانی که درخواست افزایش قرارداد را داشتم اعلام کردند که امکان آن وجود ندارد، زیرا سقف پرداختی ما همین است. قرارداد برای یک سال ۴۰ میلیون تومان است، زیرا سالی یک بار لیگ برای ما برگزار می‌شود. اما می‌دانم در قرارداد‌های آقایان در رشته ما وضعیت فرق می‌کند و بیش از چهار برابر ما دریافتی دارند.

وی ادامه می‌دهد: بزرگترین تبعیض‌ها علیه ما در سایر مسائل مثلا در لیگ اعمال می‌شود. به طور مثال در دوسال اول هیچ قراردادی با ما نمی‌بندند یا دریافتی صفر است، چون می‌گویند بازیکن تازه‌وارد هستید، این در حالی است که برای آقایان ورزشکار رویه فرق دارد. این مسائل ما را همواره ناراحت می‌کند.

عضو تیم فوتسال زنان: رسیدگی نمی‌کنند و فقط نزدیک مسابقات می‌گویند ایرانی هستید و غیرت دارید

سارا شیربیگی بازیکن تیم فوتسال زنان و خانم گل مسابقات قهرمانی آسیا به رویداد۲۴ می‌گوید: در ایران چیزی که برای ما زنان زیاد است، تبعیض است. دیده نشدن بانوان ورزشکار بسیار اذیت‌کننده و به ضرر ما است، چون وقتی که ما را نشان نمی‌دهند هیچ اسپانسری هم حاضر به همکاری نخواهد شد. وقتی اسپانسر نباشد تیم‌ها کم و دستمزد‌ها پایین می‌آید. اگر ما دیده شویم شرایطمان بهتر می‌شود.

با قرارداد یک فصل بازیکن مرد می‌توان همه تیم های فوتبال زنان را مدیریت کرد

شیربیگی با بیان اینکه در بازی‌های داخلی هم ما با حجاب بازی می‌کنیم، گفت: تا چند وقت قبل وضعیت ما خوب بود، مثلا آقایان می‌آمدند بازی‌های ما را تماشا می‌کردند، ما مشکلی هم نداریم، حداقل خانواده‌هایمان و اسپانسر‌ها می‌توانند بیاییند بازی‌های ما را ببینند. تیم ملی هنوز سرمربی ندارد و در حالی که اسفند ماه بازی‌های آسیایی برگزار می‌شود ما نه اردو رفته ایم و نه سرمربی داریم. اگر رسیدگی باشد بانوان ورزشکار حرف‌های زیادی برای گفتن در مسابقات بین‌المللی دارند. هیچ رسیدگی نمی‌شود و نزدیک بازی‌ها فشار می‌آورند که شما ایرانی هستید غیرت دارید باید ببرید. اما خب غیرت به تنهایی کافی نیست که. برای آقایان همیشه بودجه، هتل، اردو و ... وجود دارد، اما برای ما هیچ وقت هیچ امکاناتی وجود ندارد. مثلا با قرارداد یک فصل بازیکن مرد می‌توان همه تیم های فوتبال زنان را مدیریت کرد.

همیشه تذکر می‌دهند که در مسابقات لباس گشاد بپوشیم

شیربیگی می‌گوید: برای حجاب همواره تذکر بوده که لباس باید بلند باشد، گشاد باشد و .... نحوه پوشش ما بالاخره نسبت به ورزشکاران خارجی متفاوت است و اینگونه نیست که بگوییم ما خیلی با لباس‌هایمان راحت هستیم و مشکلی با آن‌ها نداریم. در بازی لباس‌های اضافه‌ای می‌پوشیم که برخی مواقع بسیار اذیت می‌شویم. اما خب شرایط کشورمان و دین خود را پذیرفته ایم. اکنون زنان فوتبالیست ما برای بازی‌ها به خارج از کشور رفتند، دیدیم که بخاطر لباس‌شان چقدر به آن‌ها تذکر دادند در حالی که بسیار شیک و هماهنگ بود. باید حتما لباس گشاد و زشت به تن کنیم که وقتی وارد مسابقات می‌شویم رویمان نشود به دیگران نگاه کنیم؟ ما هم بازیکن هستیم و حجاب در حد عرف را رعایت می‌کنیم.