رویداد۲۴، محمد مهدی تولایی- یکی از سوالاتی که به طور مداوم پرسیده می شود این است که حقیقت اصلی عاشورا چیست.بدین نحو که اگر بخواهیم در یک جمله، عاشورا را تعریف کنیم چه می توانیم بگوییم.برخی می گویند عاشورا روز سربلندی انسان است، برخی می گویند روز پیروزی خون بر شمشیر است، برخی می گویند روز مقاومت و ایستادگی است و به همین ترتیب،تعاریف گوناگون دیگری بیان شده است. اما اگر بخواهیم در جمله ای کوتاه، جامع ترین تعریف را بیان کنیم می توانیم به کلام خداوند متعال در حدیث شریف قدسی در کتاب مستدرک سفینه البحار توجه کنیم.
در جلد هفتم کتاب شریف مستدرک سفینه البحار، این حدیث آمده است که: جناب موسی کلیم الله به حضرت پروردگار عرض می کند که خداوندا؛ چه شد که تو امت پیغمبر آخر الزمان را بر تمام امتها برتری دادی؟چه خصوصیاتی دارا بودند که حائز چنین رتبه ای گردیدند؟
خداوند متعال فرمود: به خاطر ده خصوصیتی که در این امت قرار دارد. حضرت موسی(ع) عرض کرد: خدایا می شود این ده خصوصیت را به من بیاموزی تا من هم به امت بنی اسرائیل بیاموزم تا آنان نیز دارای چنین فضائلی گردند؟ خداوند متعال به این ده خصوصیت اشاره فرموده و اینگونه بیان نمود.1- نماز-2- روزه-3- زکات(حقوق مالی واجب)-4-حج-5- جهاد-6-جمعه-7-علم-8-قرآن-9-جماعت(آداب عبادی جمعی)-10-عاشورا
جناب موسی(ع) موارد نه گانه ابتدایی را شناخت. عرض کرد: همه را می دانم چیستند اما عاشورا چیست؟
ماهیت عاشورا چیست؟ حق تعالی فرمود:«گریه کردن و خود را شبیه به گریه کننده ها در آوردن در عزای نوه پیغمبر اسلام. مرثیه خوانی و عزاداری کردن برای نوه پیامبر اکرم(ص).» این ماهیت عاشوراست.
لذا ماهیت عاشورا، عزاداری و سوگواری برای حضرت سیدالشهدا(ع) است پس اگر بخواهیم جامع ترین تعریف از عاشورا را بیان کنیم باید بگوییم «عاشورا روز عزاست.»
اما عزاداری واقعی چه زمانی حاصل می شود؟
عزاداری واقعی، زمانی اتفاق می افتد که دو ویژگی عزا به صورت توامان وجود داشته باشند.ویژگی اول، فهم درست و صحیح از ماهیت اتفاق صورت پذیرفته است و ویژگی دوم، شور و نوای بیرونی در پی این رخداد. بدین معنی که شخص عزادار، باید به درک درست از اتفاقی که منجر به حادثه ای ناگوار شده است پی برده باشد تا در پی این رخداد، به حالات عزاداری از جمله گریه اقدام کند. به طور مثال، در عزای امام حسین(ع)، شخص عزادار باید به درک صحیح از چرایی اقدامات سید الشهدا(ع) و اهداف ایشان از قیام و دلایل مقاومت و ایثارگری آن حضرت و یاران باوفایش دست یابد تا بتواند به ویژگی دوم عزا که برپایی مجالس سوگواری می باشد اقدام کند.
مگر می شود بدون آنکه از اهداف حرکت امام حسین(ع) و تدابیر آن حضرت و اقدامات صورت پذیرفته، آگاهی داشت به بخش دوم عزاداری که همان بروز بیرونی سوگواری می باشد مبادرت ورزید؟ نتیجه چنین اتفاقی، می شود شخصی که نمی داند امام حسین(ع) برای اقامه نماز قیام کرد و لذا تا نیمه های شب، به عزاداری می پردازد و نماز صبح او قضا می شود! نتیجه چنین اتفاقی، می شود شخصی که نمی داند امام حسین(ع) برای احیای امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد و لذا در مراسمات عزاداری، به ترویج منکرات، خرافات و کارهای ناشایست اقدام می کند! نتیجه چنین اتفاقی، می شود مداح سرشناس و بی سوادی که نمی داند امام حسین(ع) برای احیای اخلاق قیام کرد و لذا در توجیه فحاشی ها و جسارت هایش، می گوید امام حسین(ع) هم فحش می داد!!!
عاشورا روز عزاست. روزی که افراد با هر گرایش و عقیده ای، با علم به چرایی قیام حسین بن علی(ع) و فهم درست حرکت ایشان، بر مصائب آن حضرت و یاران و خاندانش، عزاداری می کنند و ازین عزاداری، توشه ای برمی گیرند برای تبدیل زندگی خود به یک زندگی حسینی و شایسته.چنین عزاداری با فهم صحیح را می توان حائز رتبه ای دانست که خداوند متعال، درجه والایی برای کسانی که حتی «خود را شبیه به گریه کننده ها» در عزای نوه پیغمبر اسلام در می آورند اختصاص می دهد.