رویداد۲۴ رنگها همه جا هستند. آنها جزئی از زبان و فرهنگ ما بوده و بخش بزرگی از آموختههای ما را شکل میدهند. رنگها به یادگیری ما هم کمک میکنند. رنگها نه تنها سیگنالهایی به مغز میفرستند تا ما را گرسنه یا ریلکس کنند، بلکه این توان را دارند که حواس کودک را پرت کنند یا توانایی یادگیری او را بهبود بخشند.
برای مثال، کودکان خردسال جذبِ رنگهای گرم و روشن میشوند؛ در حالیکه کودکان دبستانی رنگهای با پایه سفید و پاستلی را ترجیح میدهند.
دبیرستانیها از رنگهایی مثل سبز و آبی خوششان میآید، در حالیکه دانشآموزان پیشدانشگاهی رنگهای تیرهتر مثل شرابی، خاکستری، سرمهای، سبز تیره و بنفش را ترجیح میدهند. جالبتر اینکه با بررسی تاریخچه مد البسه کودکان متوجه میشویم که رنگهایی که در لباس کودکان استفاده میشود، دارای نمادگرایی جنسیتی هستند که در بیشتر موارد با رنگ آبی برای نوزادان پسران و با رنگ صورتی برای دختران نشان داده میشود. با این حال، سالها طول کشید تا این کد رنگی به یک استاندارد بدل شد.
بسیاری از خانوادهها نمیتوانند کل خانه را بازسازی کنند، که البته مقصود این نیست که حتما به یک دگرگونی عظیم نیاز دارمو خیر همین که آگاه باشیم و از رنگها در لوازم یا البسه استفاده کنیم، در اسباب بازیها و هر انچه از دستمان بر میآید میتواند تاثیر گذار باشند.
اگر به حقایق موجود در خصوص واکنش بدن به رنگها توجه کنید، شاید افزودن یک لایه رنگ جدید چندان سخت نباشد. در ادامه یادداشت به مهمترین رنگهایی که میتواند بر یادگیری کودکان تاثیر بگذارند مختصر اشاره خواهیم کرد. رنگهای مانند: آبی، قرمز، سبز، زرد، بنفش، مشکی و ...
• رنگ آبی بهرهوری را افزایش میدهد. رنگهای سرد باعث میشوند که بدن مواد شیمیایی آرامبخش آزاد کند که ضربان قلب فرد را کاهش میدهد و معنای پشت اصطلاح بیمارستانی «آبی کاردیاک» را آشکار میکند.
• رنگ قرمز فعالیت مغز را تحریک میکند، باعث گرسنگی شده و جلب توجه میکند. اما اگر بیش از حد مورد استفاده قرار گیرد، میتواند حواس شما را پرت کند. قرمز به افزایش ضربان قلب نیز کمک میکند.
• رنگ سبز بسیار آرامشبخش است و ذات آن با طبیعت، خلاقیت و تفکر بارور گره خورده است.
• دیدن رنگ زرد برای چشم دشوار است. رنگ زرد تمرکز را تقویت میکند، اما میتواند مقاومتناپذیر باشد. کودکان در دوران نوزادی این رنگ را دوست دارند، اما با افزایش سن کمتر جذب آن میشوند.
• رنگ بنفش چندان در طبیعت یافت نمیشود، اما کودکان معمولا آن را دوست داردند.
• رنگهای مشکی، قهوهای و خاکستری به ندرت در زمره رنگهای مورد علاقه کودکان قرار میگیرند. اگر کودک بیش از حد از این رنگها استفاده کند، میتواند حاکی از ترس و بیاعتنایی در زندگی عاطفی او باشد.
• رنگهای سیاه و سفید به عنوان یک طرح رنگی ضریب هوشی کودک را کاهش میدهد و روند یادگیری را کند میکند.
• رنگهای قرمز و نارنجی پررنگ با جلب توجه کودک به جزئیات، ضریب هوشی او را تا ۱۲ امتیاز افزایش میدهند.
• رتبهبندی اولویت رنگها در سطح بینالمللی، به ترتیب آبی، قرمز، سبز، بنفش، نارنجی و زرد است.
• کودکان خردسال به طور طبیعی رنگهای شبنما مثل قرمز، نارنجی، زرد و صورتی را ترجیح میدهند.
• سطح درک مطلب در کودکان مبتلا به خوانشپریشی (دیسلکسیا) با استفاده از رنگهای آبی یا خاکستری در صفحات کتاب ۸۰% افزایش یافت.
علاوه بر داشتن رنگهای مناسب در محیط آموزشی کودک، گنجاندن رنگها در برنامهها و فعالیتهای درسی روزانه نیز اهمیت دارد. با توجه به اینکه کودکان رنگها را بهتر از نشانههای کلامی به خاطر میآورند، ترکیب محتوای درسی با تصاویر رنگی میتواند حافظه کودک را تقویت کند.
به طور خلاصه، اگر میخواهید فرزندتان یادگیری بهتری داشته باشد، از قدرت رنگها غافل نشوید. از آنجایی که ۸۰% مغز اطلاعات را به صورت بصری دریافت میکند، حتما عنصر رنگی مورد نظرتان را در خانه به کار بگیرید و یک تصویر عالی برای آینده تحصیلی فرزند خود ترسیم کنید. در خصوص این موضوع حتما بخاطر داشته باشید که قریحه کودکان را نادیده نگیرد. به هر ترتیب قرار نیست سلیقه و رنگ دلخواه خود را به بچهها تحمیل کنیم.
ذائقه بصری هر انسانی با توجه به ویژگیهای شخصیتیش متفاوت است. برای حسن ختام مجدد باید به این نکته اشارهای داشته باشیم: «رنگها اهمیت دارند، رنگها همه جا هستند. آنها جزئی از زبان و فرهنگ ما بوده و بخش بزرگی از آموختههای ما را شکل میدهند.»