رویداد۲۴ نازنین احمدی: گال نوعی بیماری پوستی است که از طریق حشرات ایجاد می‌شود در واقع می‌توان گفت که عامل آن کنه‌ای ریز به نام Sarcoptes scabiei است، این حشره با هدف تخم‌ریزی وارد پوست شده و دانه‌های پوستی و خارش‌دار را ایجاد می‌کند.
بیماری پوستی گال به شدت مسری بوده و از طریق تماس پوستی منتقل می‌شود، همچنین افرادی که از لباس، ملحفه یا تشک فرد آلوده استفاده کنند به این بیماری مبتلا خواهند شد. این بیماری از طریق تماس و آمیز جنسی نیز منتقل می‌شود.
اگرچه این بیماری به شدت مسری است اما تماس‌های کوتاه نظیر دست دادن یا بغل کردن معمولا نقشی در انتقال این بیماری و ابتلای دیگر افراد ندارد.
بیماری پوستی گال انوع و فرم‌های گوناگونی، مانند پوسته‌دار، گره‌ای، خارشک معمولی، گال پوست سر دارد.
گال پوسته‌داریا نوروژی: این نوع گال شکل شدیدی از بیماری است که عمدتا در برخی افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف یا افراد دارای سالخورده دارای بیماری‌های زمینه‌ای بروز می‌کند. در بیماران مبتلا به گال پوسته‌دار، پوسته ضخیم پوستی ایجاد می‌شود که در این پوسته انبوهی از کنه گال و تخم آن وجود دارند. افراد مبتلایان به گال پوسته‌دار می‌توانند به آسانی بیماری را به دیگران از طریق تماس پوستی، لباس، ملحفه و مبلمان و سایر وسایل مشترک منتقل کنند. در واقع این گونه از گال مسری‌تر از سایر گونه‌های بیماری است.
بیشتر بخوانید: سرطان معده چیست؟
به گزارش رویداد۲۴ گال گره‌ای یا ندولار: این نوع گال عمدتا در میان کودکان یا افراد کم سن و سال دیده می‌شود، علائم آن نیز گره‌های قهوه‌ای رنگی هستند که حتی پس از درمان بیماری در میان مبتلایان مشاهده می‌شوند.
گال معمولی: این نوع بیماری، شایعترین نوع گال است که عمدتا موجب خارج در دست، مچ دست و دیگر اعضا می‌شود اما روی پوست سر یا صورت یا رشد نکرده یا دیده نمی‌شود.
گال پوست سر: این نوع گال هم عمدتا بر روی پوست سر فراد رخ داده و ممکن است علائم خاصی هم نداشته باشند.
اینکه افراد پیشتر در معرض کنه عامل گال بوده یا خیر؟ در بروز علائم گال موثر است. فردی که برای نخستین بار در معرض کنه گال قرار می‌گیرند ممکن است تا چهار تا هشت هفته بعد علائمی از خود بروز ندهند. اما افرادی که پیشتر در معرض هجوم کنه این بیماری قرار گرفته باشند ممکن است زمان بروز علائم بیماری در انها کوتاه‌تر و ممکن است از یک روز تا چهار روز باشد.
خارش پوست یکی از علائم مهم شایع بیماری گال است که در شب بدتر و شدیدتر می‌شود. این عارضه اغلب در شب بدتر می‌شود و می‌تواند بسیار شدید باشد.
بثورات پوستی نیز دیگر علامت مهم گال است. زمانی که کنه به داخل پوست می‌رود، خط یا خطوط لانه درست می‌کند. این خطوط لانه بیشتر در چین‌های پوستی موجود هستند. بثورات و دانه‌های پوستی امکان دارد به کهیر، نیش، برآمدگی، جوش یا تکه‌های پوسته پوسته شباهت داشته باشند. بیماری گال همچنین همچنین ممکن است خود را به صورت تاول نشان دهد.
همانگونه که عنوان شد یکی از انواع گال، گال پوسته‌دار یا نروژی است در این نوع بیماری پوسته‌های ضخیمی ایجاد می‌شود که کنه‌ها و تخم‌های زیادی در زیر آن وجود دارند. این نوع از گال علائم شدید پوستی را دارد. پوسته‌های خاکستری، ضخیم و متلاشی شده از جمله علائم این نوع از گال است.
بین انگشتان دست و پا، در ران‌ها و ناحیه تناسلی، در مچ دست و زانو، ناحیه اطراف کمر، زیر ناخن، زیر حلقه‌ها، بند ساعت و دستبند، ناحیه اطراف نوک سینه از جمله نقاطی است که کنه عامل گال ترجیح می‌دهد به آنها حمله کند و در آنجا تخم‌گذاری کند.
گال در ناحیه تناسلی به صورت گال گره‌ای همراه با برجستگی قرمز رنگ خارش دار است. این نوع بیماری در اغلب موارد شبیه به زگیل تناسلی مردان است که تفاوت آن خارش در گال و به ویژه در شب است.
برای درمان گال ابتدا از بین بردن آلودگی را آغاز می‌کنند. برای از بین بردن آلودگی معمولا پماد، کرم و لوسیون‌هایی تجویز و مورد استفاده قرار می‌گیرد که به صورت مستقیم به پوست مالیده می‌شود پس از آن ممکن است داروهای خوراکی تجویز و به بیمار توصیه شوند.
کرم 5 درصد پرومترین، لوسیون 25 درصد بنزیل بنزوات، پماد 10 درصد گوگردی، کرم 10 درصد کروتامیتون، لوسیون 1 درصد لیندان، آنتی بیوتیک برای مقابله با عفونت ناشی از زخم خارش از جمله داروهای مورد استفاده در درمان گال است. برای تسکین درد حاصل از خارش یا سایر علائم آزار دهنده نیز ممکن داروهای ضد حساسیت و مسکن نیز تجویز شوند که از جمله آنها می‌توان به آنتی هیستامین‌هایی مانند بنادریل (دیفن هیدرامین) یا لوسیون پراموکسین برای کاهش خارش اشاره کرد.
کرمهای استروئیدی و قرص‌های ایورمکتین برای درمان گال شدید ممکن است مورد استفاده قرار بگیرند. این داروها عموما برای افرادی تجویز می‌شوند که پس از درمان اولیه بهبودی در علائم اولیه آنها مشاهده نمی‌شود. افراد مبتلا به گال پوسته‌دار یا کسانی که تمامی بدن آنها را گال مورد حمله قرار داده است؛ از جمله افرادی هستند که این داروها برای آنها تجویز می‌شوند.
داروهای درمان جوش صورت و صابون گوگرد نیز گاه به همراه دیگر داروهای درمانی گال مورد استفاده قرار می‌گیرند با این حال باید دانست که تا کنون گال داروی اختصاصی ندارد و سازمان‌های غذا و دارو هیچ داروی قطعی را برای این بیماری تأیید نکرده است.
با توجه به اینکه داروهایی که برای درمان گال مورد استفاده قرار می‌گیرند عموما بدون نسخه در دسترس نیستند، لذا گاهی اوقات داروهای گیاهی برای این بیماری پوستی مورد استفاده قرار می‌گیرند. داروهایی که هم کنه مهاجم را مورد حمله قرار می‌دهد و هم اینکه خارش پوستی و درد ناشی از آن را تسکین می‌دهند.
روغن درخت چای، از جمله داروهای گیاهی است که هم ممکن است گال را درمان کند و هم در کاهش خارش و رفع بثورات پوستی مؤثر است. اگرچه تأثیری در کشتن کنه‌هایی که وارد بدن افراد شده‌اند تأثیری ندارد.
برخی از مطالعات پزشکی نشان می‌دهد آلورا نیز به دلیل خواص ضد باکتری و ضد قارچ خود و همچنین خواص آن در کاهش سوزش پوست درمانی خوبیی برای گال باشد.
کرم کپسایسین هم خواص تسکین دهندگی و حساسیت‌زدایی را دارد اما کنه‌ها را از بین نمی‌برد و در نهایت افراد باید برای تداوم درمان خود به پزشک مراجعه کنند.
روغن‌های گیاهی مانند روغن درخت چای، شمعدانی، اسطوخودوس، گل میخک و گل عطری می‌توانند به درمان گال یا تسکین عوارض پوستی آن کمک زیادی بکنند. روغن گل میخک هم می‌تواند در کشتن کنه‌ها کمک کند.
خاراندن بیش از حد پوست در اثر گال می‌تواند ایجاد زخم کرده و در نتیجه موجب عفونت شود. از سوی دیگر برخی از بیماری‌های مزمن کلیوی، قلبی و بی‌خوابی نیز ممکن است در افراد مبتلا به گال به وجود آید.