رویداد۲۴ زینب غبیشاوی: فریدون مجلسی دیپلمات پیشین وزارت امور خارجه و تحلیلگر روابط بین‌الملل با اشاره به تحرکات اخیر طالبان در مرزهای شرقی ایران و سیاست جمهوری اسلامی در قبال این گروه، به رویداد۲۴ می‌گوید: دولت با توجه به اطلاعاتی که دارد سیاست‌هایش را در قبال طالبان تنظیم می‌کند. آنچه مسلم است این است که طالبان به صورت مشروط روی کار آمده است.
مجلسی می‌گوید: طالبان کسانی هستند که آمریکایی‌ها آنها را پرورش دادند، به حمام بردنشان، برایشان لباس یکدست و عمامه‌های بال‌دار خریداری کردند، آنها را به کشورهای اروپایی بردند و در نهایت آنها را در کابل مستقر کردند. منبع عمده درآمد طالبان از فروش تریاک و مواد مخدر است که بخشی از آن هم از مسیر ایران است، از سوی دیگر معلوم نیست وقتی در جنگ با آمریکا قرار داریم، در سوریه و غزه و یمن و ... حضور داریم، طبیعتا باید انتظار داشته باشیم آمریکایی‌ها هم برای فرسوده سازی اقتصادی-اجتماعی ایران هر اقدامی بکنند. حالا اینکه این درگیری‌های اخیر به این مسائل ارتباط داشته باشد را نمی‌توان با قاطعیت گفت.
بیشتر بخوانید: چه کسانی مشکل بزرگ آب هیرمند را در رابطه ایران و افغانستان درست کردند؟
او می‌گوید: ما نمی‌دانیم برنامه متقابل نظامی آنها چیست؟ نمی‌دانیم چقدر از میلیون‌ها افغانی که بعد از طالبان به ایران آمدند نفوذی هستند؟ قطعا نمی‌توان همه مسائل را با تئوری توطئه پیش برد، اما برخی موضوعات هم تئوری نیست، بلکه خود توطئه است. من به جای گشتن به دنبال راه حل خارجی، بهتر می‌دانم که کشور ما خودش آرامش داشته باشد. یعنی به جای طولانی کردن ستیز دائمی، یک فرصت آرامش داده شود و ثروت مالی و امکانی و غیره را در داخل کشور و صرف امنیت مرزها کنند و روند عادی‌سازی روابط با جهان را در پیش بگیرند. اینکه دنیا را دشمن بدانیم و با آنها بجنگیم باعث خواهد شد که آنها نیز با ما بجنگنند. اما برای ایران این جنگ می‌تواند با تقویت طالبان و نیروهای تجزیه‌طلب در مرزهای مختلف باشد.
دیپلمات پیشین وزارت امور خارجه می‌گوید: تصور می‌کنم اغلب مردم کشور خسته از التهاب و خواهان آرامش هستند، آنها خواهان زندگی عادی و و نرمال هستند، خواهان پایان یافتن جنگ و خونریزی هستند. البته برای برخی عکس این اتفاقات ارزش است و به جهاد دائمی علاقه دارند. این کار را مشکل می‌کند.
مجلسی می‌گوید: نظام باید به شکل دقیقی هم سیاست خودداری از درگیری و هم ضربه‌های شدید به نیروهایی که به خودشان جسارت این را می‌دهند به مرزها و مرزبانان ایران تجاوز کنند را در دستور کار داشته باشد. وارد جنگ شدن با طالبان منطقی نیست، چرا که آنها چیزی برای از دست دادن ندارند. باید علت را بررسی کرد، اگر راهی است باید جلویشان گرفته شود، اگر از این سمت تجارتی وجود دارد که طالبان را به بهای این گستاخی‌ها بازهم همچنان نگه می‌دارند، باید جلوگیری شود. ما باید خودمان را به صورت اصولی در عرصه بین‌المللی از وضعیت قذافی‌گونه به وضعیت مسئولیت‌پذیری بین‌المللی در قالب اصول روابط بین‌الملل دربیاوریم.