رویداد۲۴ حسین فلاحی: یک پیتون یک مارمولک غول پیکر ( بزمجه) را در فضای باز منقبض می‌کند، اما متوجه می شود که بزمجه هنوز نمرده و در حال تماشا است. سپس طعمه خود را می‌کشد تا در بوته‌های مجاور از خوردن آن لذت ببرد. «رودولف استرایدوم» برای یک بازی در اوایل صبح در لژ بازی Phinda بیرون بود که شاهد این صحنه بود. او آن را به اشتراک گذاشت. او گفت: « زمانی که در حال رانندگی بودیم، در یک منطقه شنی باز شاهد غوغایی بودیم. با بررسی دقیق تر، متوجه شدیم که این یک پیتون صخره ای آفریقایی است که قصد کشتن یک بزمجه را دارد!»
پیتون های صخره ای آفریقایی مارهای بزرگ و قدرتمندی هستند. آنها می توانند تا 20 فوت طول و بیش از 150 پوند وزن داشته باشند. آنها در سراسر جنوب صحرای آفریقا یافت می شوند و به دلیل توانایی باورنکردنی خود در محدود کردن طعمه خود شناخته شده اند.
رودولف ادامه داد: «مار توانست به یک جای مناسب درست در اطراف سر بزمجه نیش بزند. سپس شروع به پیچیدن به دور آن کرد. بزمجه با قدرت محض این مار بی‌حرکت شد. با هر تقلای بزمجه، مار چنگالش را محکم می‌کرد.»
بر خلاف مارهای سمی، مار پیتون های صخره‌ای طعمه خود را با پیچاندن بدن قدرتمند خود به دور طعمه و فشردن آن تا خفه شدن می کشند. این تکنیک بسیار موثر است و به پیتون اجازه می‌دهد طعمه‌های بسیار بزرگتر از خودش را از بین ببرد.
فیلم‌های دیدنی دیگر در موضوع حیات وحش
مهارت خیره‌کننده پلنگ در بالا بردن طعمه ۸۰ پوندی از درخت! +فیلم
وقتی گوزن فراموش می‌کند کیست و یک پرنده را قورت می‌دهد
حیله‌گری گوزن برای فرار از چنگ خرس گرسنه
وی افزود: « پیتون پس از اینکه بزمجه را با موفقیت منقبض کرد، صخره‌ای شروع به کشیدن آن به سمت بوته‌های مجاور کرد. مار با سهولت کامل توانست مارمولک بزرگ را از شن و ماسه بکشد و به داخل بوته ها ببرد.»
با وجود اینکه مار پیتون های صخره ای نسبتا باریک و انعطاف پذیر هستند، می توانند طعمه هایی را ببلعند که بسیار بزرگتر از سرشان است. آنها این کار را با بازکردن فک و کشش پوست و ماهیچه‌های خود برای جا دادن به وعده غذایی انجام می‌دهند. ممکن است چند روز طول بکشد تا مار پیتون بتواند چنین وعده غذایی بزرگی را هضم کند و در این مدت در برابر شکارچیان پنهان و آسیب‌پذیر باقی بماند.
رودولف در پایان گفت: «به سختی می‌توانستم باور کنم که بزمجه توسط پیتون شکار شده است. می دانستم که شاهد یک منظره واقعا نادر و باورنکردنی هستم، منظره ای که هرگز فراموش نمی کنم. با وجود اینکه نمی‌توانستم مرگ واقعی بزمجه را ببینم، مطمئناً می‌دانستم که مار با شکم پر می‌خوابد.»