رویداد۲۴ حسین فلاحی: اسرائیل به دلیل نگرش صرفه جویانه خود به تجهیزات نظامی شناخته شده است.اسرائیل نمونه های منسوخ شده را مدرن سازی می کند که به آن امکان می دهد آنها را در خدمت نگه داشته و نتایج مطلوب را به دست آورد. در همین راستا، در دهه نود نیز فرآیندهای مشابهی در زمینه پدافند هوایی نظامی اسرائیل مشاهده شد. اسلحه های خودکششی ضد هوایی منسوخ "Howet" طبق یک پروژه "Mahbet" مدرن شدند. Machbet (به عبری راکت) یک سیستم دفاع هوایی خودکششی اسرائیلی است که بر اساس M163 PIVADS ساخته شده است.
در اواخر دهه شصت، ارتش ایالات متحده جدیدترین سیستم دفاع هوایی M163 Vulcan ZSU را دریافت کرد که بر روی شاسی M113 BTR ساخته شده بود و به یک توپ 20 میلی متری M61 مجهز بود. خیلی زود این تجهیزات صادر و وارد خدمت کشورهای ثالث شد. یکی از مشتریان M163 اسرائیل بود ;i اسلحه های خودکششی ضد هوایی منسوخ "Howet" را به "Mahbet" تبدیل کرد.
"Howet" در تمام جنگ ها و عملیات ها از آغاز دهه هشتاد استفاده می شود. آنها به طور فعال در نبردها هم برای اهداف مورد نظر و هم برای پشتیبانی از نیروهای زمینی استفاده می شدند.
در اوایل دهه نود، ایالات متحده تصمیم گرفت M163 ZSU را به دلیل قدیمی بودن نهایی و ناسازگاری با الزامات مدرن حذف کند. ارتش اسرائیل از همکاران خارجی سلاحی نگرفت و Howet را در خدمت نگه داشت. در همان زمان مشخص شد که برای ادامه خدمات، این تجهیزات نیاز به مدرنیزه شدن عمیق دارد.
بیشتر بخوانید: مشخصات نفربر زرهی ایتان اسرائیل
این به روز رسانی قرار بود مجموعه سلاح ها و کنترل ها را تحت تاثیر قرار دهد. شرایط پروژه جدید مستلزم تجهیز ZSU به ابزارهای جستجوی نوری مدرن، سیستم کنترل آتش جدید و غیره بود. تفنگ شش لول 20 میلی متری برای تکمیل با موشک های هدایت شونده پیشنهاد شد. مجموعه موشکی ضد هوایی جدید می تواند برای مدت طولانی به خدمت خود ادامه دهد.
صنایع هواپیماسازی اسرائیل (IAI) Machbet را در اواسط دهه 1990 توسعه داد. این آزمایش در سال 1997 در ارتش اسرائیل انجام و در سال 1998 عملیاتی شد. Machbet یک محصول پیشرفته دفاع هوایی MBT است که در نیروی هوایی اسرائیل در خدمت است. این یک لباس پیشرفته از قابلیت ردیابی خودکار هدف و FLIR را به پرتابگرهای M113/Vulcan/Stinger اضافه می کند. یک قابلیت هماهنگی و مدیریت آتش در سطح واحد و همچنین رابط با رادار نظارت هوایی برای تصویر اهداف هوایی ارائه شده است. همه اینها امکان به دست آوردن اهداف نزدیک را در مراحل اولیه می دهد و سلاح ها را بسیار کارآمدتر می کند.
تقریباً مشابه Howet است، اما بالای برجک یک جعبه پرتاب با 4 پرتابگر استینگر قرار دارد. این وسیله نقلیه برای خلبانان دشمن که فکر می کردند که خارج از برد هستند، غافلگیرکننده بود.
Machbet که توسط صنایع هوافضای اسرائیل (IAI) به عنوان وسیله ای برای افزایش برد موثر و قدرت شلیک M163A2 PIVADS ارتش اسرائیل توسعه داده شد، اولین بار در سال 1997 به طور عمومی رونمایی شد و سال بعد به ارتش اسرائیل تحویل داده شد.
Machbet همان سیستم عملیات غیرمعمول M163 PIVADS را دارد، از این نظر که به رادار فعال برای هدف قرار دادن و درگیری هواپیماها مجهز است، با این تفاوت که رادار جستجوی داخل هواپیما ندارد. به این ترتیب، تماس باید به صورت بصری یا با کمک وسیله نقلیه یا سایت رادار برقرار شود. برای بهبود این توانایی، سیستم‌های اطلاعاتی در Machbet برای رابط با سیستم رادار جستجوی EL/M 2106 اصلاح شدند. علاوه بر این، اپتیک Machbet نسبت به سیستم PIVADS با معرفی یک سیستم دید الکترواپتیکال مدرن تر با قابلیت FLIR بهبود یافته است.
عملکرد برجک VADS نسبت به M163 بدون تغییر باقی مانده است. از 360 درجه تا 75 درجه در ثانیه عبور می کند و از 5- درجه به 80+ درجه با سرعت 60 درجه در ثانیه بالا می رود. توپ 20 میلی متری روی 2 خودرو تثبیت می شود و به Machbet اجازه می دهد در حال حرکت شلیک کند، اگرچه زمانی که وسیله نقلیه ساکن باشد قابلیت دقیق تری ارائه می دهد.
توپ 20 میلی متری M168 Vulcan همان مهمات را شلیک می کند که نمونه آشنای آن در M61 Vulcan است. این سامانه می تواند به صورت دوره ای در 3000 دور در دقیقه یا 1000 دور در دقیقه شلیک کند و می تواند 10، 30، 60 یا 100 گلوله را شلیک کند. M168 قادر است همان مهمات API و HEI را مانند M61 شلیک کند، همچنین قادر به شلیک مهمات SAPHEI و APDS علیه زره های سبک است.
در سامانه Machbet پرتابگر از Raytheon FIM-92 Stinger استفاده می کند. یک SAM با هدایت مادون قرمز با یک کلاهک 3 کیلوگرمی HE-FRAG که قادر به حمله به هواپیما در فاصله 4.5 کیلومتری و ارتفاع تا 8 کیلومتر است.
4 لوله موشک در پرتابگر وجود دارد که به نظر می رسد همان پرتابگر مورد استفاده در برجک General Dynamics Blazer نصب شده بر روی خودروی دفاع هوایی LAV-AD آمریکا باشد. به نظر می رسد ارتفاع و فرورفتگی پرتابگر با تفنگ یکسان است.
در مجموع 1800 گلوله 20 میلی متری (کمتر از M163 استاندارد، در 2100 گلوله) و 8 موشک FIM-92 استینگر حمل می شود، اگرچه مشخص نیست که آیا این شامل 4 موشکی می شود که از قبل در پرتابگر قرار داده شده اند یا خیر. علاوه بر استینگر، پرتابگر را می توان برای پرتاب موشک های دیگر هم کلاس مانند میسترال و ایگلا نیز تطبیق داد. تمام اطلاعات فنی دیگر در Machbet مانند M163 VADS است.
تا به امروز، بیشتر M163 های استفاده شده توسط ارتش اسرائیل به پیکربندی Machbet ارتقا یافته اند. از آنجایی که هنوز جایگزین مناسبی برای M113 FOV توسط ارتش اسرائیل شناسایی نشده است، این احتمال وجود دارد که Machbet تا آینده قابل پیش‌بینی در خدمت اسرائیل باقی بماند. هزینه واحد Machbet تقریباً 4 میلیون دلار است.
این سامانه برای صادرات به بازار عرضه شد اما در این زمینه موفقیتی بدست نیاورد و از اواخر سال 2015 تنها اپراتور Machbet، اسرائیل است.
M163 VADS: اساس طراحی Machbet.
LAV-AD: LAV I: با یک برجک دفاع هوایی بلیزر، مجهز به توپ 25 میلی متری GAU-12 Equalizer و یک پرتابگر 4 لوله ای برای موشک FIM-92 Stinger. به نظر می رسد پرتابگر مورد استفاده در این وسیله نقلیه همان پرتابگر استفاده شده در Machbet باشد.
ساخت: اسرائیل
ورود به خدمت: 1998
خدمه: 4 نفر
ابعاد و وزن
وزن: 12.5 تن
طول: 4.86 متر
عرض: 2.86 متر
ارتفاع: 3 متر
سلاح تفنگ
اسلحه: 2*20 میلی متر
وزن پرتابه: 0.1 کیلوگرم
حداکثر برد شیب: 1.2 - 2 کیلومتر
حداکثر برد شلیک: 5 کیلومتر
سرعت آتش: 3000 دور در دقیقه
محدوده ارتفاع: - 5 تا + 80 درجه
زاویه آتش: 360 درجه
تسلیحات موشکی
تعداد پرتابگرها: 4
موشک : 8
طول موشک: 1.5 متر
قطر موشک: 0.07 متر
وزن موشک: 10 کیلوگرم
وزن کلاهک: 3 کیلوگرم
کلاهک: از نوع HE-FRAG
برد آتش: 4.5 کیلومتر
راهنما: مادون قرمز
نیروی محرکه
موتور: جنرال موتورز 6V53 دیزل
قدرت موتور: 215 اسب بخار
حداکثر سرعت جاده: 68 کیلومتر در ساعت
سرعت دوزیست در آب: 5 کیلومتر در ساعت
برد: 480 کیلومتر
حداکثر برد در برابر هلیکوپترها: 6000 متر؛ در مقابل هواپیماها 8000 متر
رابط: رادار جستجوی EL/M 2106
قابل انطباق با استینگر، MISTRAL، SA-16، SA-18 و سایر موشک های کوتاه برد