رویداد۲۴ انتخاب نوشت: زالی عدم تشخیص قطعی و شناسایی دیرهنگام این بیماری را از مهمترین چالش‌های درمانی دانست و افزود: تخمین زده می‌شود بین هشت تا ۱۵ سال بین بروز علام و تشخیص بیماری فاصله است و بسیاری از مبتلایان در زمان مراجعه، از سطح پیشرفتهای از اندومتریوز رنج می‌برند.
وی با اشاره به وجود چالش‌های فرهنگی در بازگویی و بیان علائم این بیماری و در نتیجه تشخیص دیررس بیماری تصریح کرد: اگر در نظر بگیریم از هر ۱۰ دختر، یک دختر ایرانی به اندومتریوز مبتلاست، به این معنی است که ۲ تا ۳ میلیون ایرانی با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند؛ بیماری که علایم آن به شدت در کیفیت زندگی فرد تاثیرگذار است.
زالی در ادامه قاعدگی‌های درناک، طولانی، همراه با تاخیر و لکه بینی و تداخلات ادراری را از جمله علایم ابتلا به اندومتریوز اعلام کرد و گفت: این بیماری یک بیماری صرف لگنی نیست و ارگان‌های دیگر را نیز درگیر می‌کند.
بیشتر بخوانید: زوال عقل چیست؛ هشداردهنده‌های آن را باید بدانید!
رئیس دانشگاه با اشاره با اینکه آلاینده‌های هوا نیز از جمله عوامل پرخطر ابتلا و تشدید این بیماری است، اظهار کرد: میزان آلاینده‌های موجود در هوا با ابتلا به اندومتریوز در کشور‌های صنعتی رابطه مستقیم دارد. دی اکسین‌ها ترکیبات موجود سمی موجود در آلاینده‌ها که حتی ممکن است از طریق مصرف چربی اشباع در مواد غذایی گوشتی نیز وارد چرخه غذایی افراد شود، در بروز بیماری تاثیر بسزایی دارد.
زالی با بیان اینکه بر اساس مطالعات اخیر تغییر در جذب ویتامین دی ممکن است در افزایش شانس ابتلا به اندومتریوز موثر باشد، گفت: اگر این ادعا اثبات شود، با مداخلات تغذیه‌ای می‌توان برای اقدامات پیشگیرانه برنامه‌ریزی کرد.
وی اندومتریوز را بیماری چندوجهی با زیرپایه ژنتیک و تاثیرپذیر از عوامل محیطی اعلام کرد و گفت: برای پیگیری و درمان این بیماری نیاز به کلینیک‌ها و تخصص‌های چندوجهی است.
زالی تصریح کرد: حدود صد مرکز ناباروری در کشور مشغول به فعالیت است که وجه قابل توجه مراجعات به این مراکز را مبتلایان به اندومتریوز تشکیل می‌دهند. ۵۰ تا ۷۰ درصد بیماران درگیر اندومتریوز به نازایی در سطوحی به نازایی مبتلا می‌شوند. بر همین اساس با درمان مطلوب اندومتریوز می‌توان به درمان ناباروری نیز دست پیدا کرد.
رئیس دانشگاه با اشاره به فعالیت‌های ستودنی پژوهشگاه ابن سینا در حوزه ایمونولوژی، ادامه داد: تغییرات ایمونولوژیک در مسائل مربوط به اندومتریوز اهمیت بسیاری دارد و پیش بینی می‌شود بسیاری از مداخلات ایمونولوژیک و مهار حوادث ایمونوپاتولوژیک منجر به درمان قاطع اندومتریوز شود.
وی پیشرفتهای حوزه درمان کم تهاجمی زنان به ویژه لاپاراسکوپی در کشور را ستودنی خواند و گفت: با مهارت آموزی در سال‌های اخیر طیف وسیعی از روش‌های مینیمال اینورتر و مداخلات کم تهاجمی در جریان است. درد کمتر، صرفه اقتصادی، عوارض کمتر، بازکشت سریع‌تر به زندگی روزمره و شغلی و ظاهر بهتر و زیباتر از جمله فواید این روش‌های مداخلاتی است.
وی در پایان بر ضرورت توسعه آموزش‌ها از سنین مدرسه، بازآموزش جامعه پزشکی به منظور افزایش قدرت تشخیص و بهره‌گیری از ظرفیت‌های چندوجهی برای درمان تاکید کرد.