رویداد۲۴ نازنین فرزان‌جو: اگر اهل ورزش هم نباشید به احتمال زیاد تاکنون نام فرزانه فصیحی دختر دونده‌ی سرعتی ایران را بارها شنیده‌اید. کسی که امروز رکورد سریع‌ترین زن ایران را زد. این روزها، نخستین روز‌هایی نیست که فرزانه فصیحی قهرمان می‌شود، رکورد‌ها را جابجا می‌کند و خودش را به عنوان یکی از چهره‌های خبرساز ورزش ایران مطرح می‌کند. درخشش او از سال ۱۳۹۵ در سطح ملی آغاز شد و در مسابقات داخل سالن دوی ۴ در ۴۰۰ آسیا مدال نقره بخش تیمی را از آن خود کرد؛ کسی که در سال ۱۳۹۹ عضو تیم باشگاهی BAK کشور صربستان شد و به عنوان نخستین «لژیونر دوومیدانی زنان ایران» شناخته شد.
فرزانه در ۱۳ دی ماه ۱۳۷۱ در اصفهان به دنیا آمد. او دختر باد لقب گرفته است چراکه تمامی رکورد‌های داخل کشور را شکسته است و از لحاظ سرعت سرآمد تمامی دوندگان ایرانیست.
ورزش در خانواده‌ی فصیحی به شکل حرفه‌ای و از ابتدا وجود داشته است. پدر فرزانه والیبالیست است و این ورزش را به شکل حرفه‌ای دنبال می‌کند. فرزانه یک برادر دارد که او هم مربی شطرنج است؛ بنابراین ورزش در زندگی آن‌ها نقش مهمی بازی می‌کند و مادر فرزانه در تمامی مراحل همواره مشوق آن‌ها بوده است. او که ورزش را به صورت جدی از ۵ سالگی و از ژیمناستیک شروع کرده است امروز یکی از تاثیرگذارترین دوندگان ایران است. فرزانه هنگامی‌که ۱۲ ساله بود قهرمان کشور شد و چند سال پس از آن و به دنبال تشویق معلم ورزش مدرسه در مسابقات دو شرکت کرده و رکورد دو و میدانی دختران را در میان مدارس شکست و دو مدال طلای آن مسابقات را از آن خود کرد. پس از آن و به اختلاف یک سال رشته دو و میدانی را به صورت کاملا حرفه‌ای دنبال کرد.
به گزارش رویداد ۲۴ فرزانه فصیحی فارغ التحصیل لیسانس رشته تربیت بدنی از دانشگاه اصفهان است و توانست با کمک‌ها و حمایت‌های خانواده به شکل حرفه‌ای وارد دنیای ورزش شود. فرزانه مدت‌هاست که عضو تیم ملی دو و میدانی زنان ایران است و بارها و بارها در مسابقات داخلی و خارجی شرکت کرده و مدال‌های فراوانی هم به دست آورده است.
فصیحی در مسابقات داخل سالن آسیا در ۶۰ متر سرعت با رکورد ۷ ثانیه و ۴۴ صدم ثانیه به مدال برنز آسیا دست یافت. بازی‌های آسیایی داخل سالن که یک رویداد چند ورزشی است که هر دو سال یک‌بار در زمستان بین ورزشکاران کشور‌های قاره آسیا برگزار می‌شود و رشته‌هایی همچون فوتسال، شنا، کبدی، شطرنج و ... در آن حضور دارند. ولی رقابت‌های قهرمانی آسیا که هر دو سال یک بار در تابستان برگزار می‌شود، مسابقاتی به مراتب معتبرتر است که فرزانه فصیحی، اولین زن مدال‌آور ایرانی آن شد.
فرزانه فصیحی، خرداد ۱۳۹۷ در مرحله دوم «لیگ طلایی دوومیدانی زنان» در دوی ۱۰۰ متر سرعت با زمان ۱۱ ثانیه و ۹۳ صدم ثانیه در جایگاه نخست قرار گرفت، اما نتوانست در این مرحله از رقابت‌ها، حد نصاب کسب سهمیه بازی‌های آسیایی جاکارتا را کسب کند.
دو ماه بعد اسامی ملی‌پوشان اعزامی به مسابقات جاکارتا از سوی فدراسیون اعلام شد که در این بین نامی از فرزانه فصیحی به چشم نمی‌خورد. او با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام خود، با ناراحتی از این که در بین ملی‌پوشان اعزامی به مسابقات آسیایی نیست، خبر از «خداحافظی از ورزش حرفه‌ای» داد. فصیحی، اما فقط چند ماه توانست دوری از دوومیدانی را تحمل کند و دوباره بازگشت. او درباره این اتفاق در مصاحبه با مجله همشهری جوان گفته بود: «وقتی اسمم را روز آخر خط زدند تمام رویاهایم روی سرم خراب شد و شرایط سختی داشتم. با خودم می‌گفتم ۴ سال برای حضور در این مسابقات زحمت کشیدم و حقم نبود بخاطر نظر چند نفر در کمیته فنی و سلیقه شخصی آن‌ها اعزام نشوم. برای همین تصمیم گرفتم خداحافظی کنم. چند ماه هم کنار رفتم و مربیگری کردم.»
فرزانه فصیحی تلاش کرد به جای خداحافظی، از موانع پیش رویش، برای خود پل بسازد. او درباره بازگشتش گفت: «فکر کردم باید بیشتر از این قوی باشم و با خودم گفتم این سن من شاید هیچ وقت برنگردد، ولی وقت برای مربیگری زیاد دارم. از طرف دیگر تورنمنت‌های خوبی هم وجود داشت و تصمیم گرفتم دوباره با قدرت ادامه دهم.» برنامه‌هایش در کلمات خلاصه نشد و در عمل نیز به آن رسید. در نخستین قدم، در مسابقات آزاد صربستان با ثبت رکورد ۷/۲۹ ثانیه علاوه بر بهبود ۳ صدم ثانیه‌ای رکورد ایران، توانست برای نخستین بار در تاریخ دوومیدانی زنان ایران، رکورد ورودی مسابقات جهانی داخل سالن را هم کسب کند.
پس از آن در کاپ بین‌المللی استانبول رکورد ملی ایران را که پیش از این هم در اختیار خودش بود، شکست و با ثبت زمان ۷ ثانیه و ۲۵ صدم ثانیه، رکورد قبلی خود را چهار صدم ثانیه دیگر ارتقا داد.
فرزانه فصیحی سال ۱۳۹۹ عضو تیم باشگاهی BAK کشور صربستان شد و به عنوان نخستین «لژیونر دوومیدانی زنان ایران» شناخته شد. پس از آن با هماهنگی کمیته ملی المپیک ایران با استفاده از بند «یونیورسالیتی»، سهمیه المپیک ۲۰۲۰ در ماده ۱۰۰ متر را دریافت کرد.
او به همشهری جوان گفت: «من با لژیونر شدن یک راه جدیدی را به امید اینکه برای بقیه دختر‌های ایران هم فراهم شود، شروع کردم. در واقع با انتخاب این راه ریسک کردم، چون معلوم نبود چه اتفاقی برایم می‌افتد، امکان داشت زمین بخورم و همه چیز خراب شود. فقط احساس کردم باید آن را انجام دهم تا شاید دریچه امیدی برای آینده بقیه دختر‌های ورزشکار ایران باشم.» سال ۱۴۰۰ در پایان مسابقات مقدماتی دوی ۱۰۰ متر زنان در المپیک توکیو، ۵۴ ورزشکار مسابقه دادند که فرزانه فصیحی در مکان پنجاهم قرار گرفت. فصیحی در این رقابت‌ها نتوانست رکورد ملی ایران را بشکند.
بیشتر بخوانید: ملیکا محمدی فوتبالیست کیست/ علت فوت چیست؟
پس از ناکامی در المپیک، گروهی از کاربران شبکه‌های اجتماعی با اشاره به نوع پوشش و حجاب خانم فصیحی معتقد بودند اگر او از نظر پوشش در شرایطی برابر با سایر زنان دونده قرار داشت، احتمالا می‌توانست این چند دهم ثانیه را جبران کند.
خود خانم فصیحی در مصاحبه‌هایش به این نکته اشاره کرده که به خاطر نوع پوشش متفاوت خود، مورد توجه رسانه‌ها و مردم قرار می‌گیرد.
فرزانه فصیحی، که همیشه در رقابت‌های ۶۰ متر سرعت می‌درخشید، تصمیم گرفت خود را در رقابت‌های ۱۰۰ متر سرعت به چالش بکشد. او در سال ۱۴۰۱ در جریان مسابقات «بین‌المللی بورسا» ترکیه با رکورد ۱۱ ثانیه و ۴۴ صدم ثانیه، رکورد دو صد متر زنان ایران، که به مریم طوسی تعلق داشت را هم به میزان یک صدم ثانیه جابجا کرد و پس از هشت سال این رکورد را ارتقا بخشید. او در مسابقات «کشور‌های اسلامی» در قونیه هم صاحب مدال نقره شد. فصیحی پس از رقابت نیمه‌نهایی به دلیل عارضه تنفسی با مشکل مواجه شد و پس از اقدامات درمانی اولیه با رضایت شخصی، اعزام به بیمارستان را رد کرد تا در فینال حضور داشته باشد.
او که سال‌هاست با همراهی همسرش در مسابقات حاضر می‌شود، پس از پایان هر رقابت او را در آغوش می‌کشد و با این کار و پخش گسترده عکس‌ها و فیلم‌هایش در فضای مجازی هم کلیشه‌ها را درهم شکسته است.
فرزانه فصیحی در آغوش همسرش پس از بازگشت از توکیو
سال ۱۴۰۱ در زمان اعتراضات سراسری نام فرزانه فصیحی بار دیگر بر سر زبان‌ها افتاد. او در بهمن هنگامی‌که وضعیت ایران بسیار سخت و دشوار بود با ثبت رکورد ۷ ثانیه و ۲۸ صدم ثانیه، به مدال طلای ماده ۶۰ متر دوومیدانی داخل سالن قهرمانی آسیا به میزبانی قزاقستان، رسید.
او پس از عبور از خط پایان، به جای دور افتخار زدن با پرچم جمهوری اسلامی ایران، رو به دوربین کرد و با بغض فریاد کشید: «برای مردم ایران»، «برای شادی مردم ایران».
فصیحی روی سکوی قهرمانی هم بدون پرچم حاضر شد، سرش را پایین انداخت، سرود ایران را نخواند و اشک ریخت.به سرعتی که او برای قهرمانی دویده بود فیلم‌هایش در فضای مجازی منتشر شد. رسول خادم، قهرمان سابق کشتی جهان و المپیک، همان زمان درباره اقدام این ورزشکار نوشت: «گام‌هایی که روز‌به‌روز سریع‌تر می‌شوند... گام‌هایی که نمونه‌ای از توانمندی و خواستن بانوان ایرانی را نشان می‌دهند... گام‌هایی که تنها خط پایان را فتح نمی‌کند بلکه بر ... موانع اجتماعی حاصل از آن نیز فرود می‌آید! گام‌هایی که باید صدایش به بلندی تمام، به گوش قانون‌گذاران و تصمیم‌گیران... برسد! گام‌هایی واقعی و اثرگذار... فرزانه فصیحی قهرمان دوی سرعت داخل آسیا در ۶۰ متر شد... بانوی سرعت ایران، قهرمان آسیا شد.»
فرزانه فصیحی در سال ۹۸ و پس از یک رخداد جالب عاشق شد و ازدواج کرد.ماجرای آشنایی او و همسرش جالب است. همسر فرزانه خبرنگار است و پس از یک گفت‌وگوی ورزشی با فرزانه این آشنایی به ازدواج رسید. او از این ازدواج خشنود است و از اینکه همسرش خبرنگار ورزشیست ابراز خرسندی می‌کند و میگوید از اینکه همسرم در این حوزه فعالیت می‌کند راضی‌ام چون می‌تواند تمرین‌های هرروزه‌ی مرا درک کند و تاب آورد. در ادامه چند عکس از فرزانه فصیحی را با هم می‌بینیم.