رویداد 24 | با وجود نارضایتی نسبتی که به واسطه فاصله کابینه پزشکیان با انتظار اصلاح‌طلبان در جریان حامی دولت پدید آمد، شاهد تاکید سیاسیون در جبهه اصلاحات بر اهمیت وفاق و آشتی ملی؛ در پی آن حمایت و یاری دولت بودیم. در جریان مقابل دولت اما از این خبرها نیست و به رغم شعارهای قشنگ درباره کمک به دولت و لزوم در پیش گرفتن رویکرد فراجناحی، شاهد تندروی و فشار به دولت هستیم!
مثلا همین دیروز آذر منصوری، رئیس جبهه اصلاحات توییت کرده بود: «رأی اعتماد مجلس به وزرای پیشنهادی دکترپزشکیان می تواند اولین گام برای حرکت در مسیر وفاق ملی باشد. هر چند تا رسیدن به معنای حقیقی این وفاق فاصله بسیار است. وفاق ملی مقدمه آشتی ملی است و برای تحقق آشتی ملی نیز باید پذیرفت که ایران برای همه ایرانیان است.»
روزنامه کیهان اما در شماره امروز با اشاره به همین توییت نوشته که نباید وفاق را چماق کرد، چون این جریان خطوط قرمزی دارد که حتی برای وفاق و آشتی ملی هم نباید از آن گذشت!
محمد ایمانی در «کیهان» با اشاره به اهمیت درست تعریف کردن «وفاق» سوالاتی طرح کرده و نوشته: « اگر لازمه وفاق، کوتاه آمدن است، از چه چیزی باید کوتاه آمد و تا کجا؟ آیا برخی مدعیان وفاق که کارنامه و سابقه آنها ضد ادعای‌شان است، کوتاه آمده‌اند، یا سر موضع باطل خود هستند؟ از سوی دیگر، نقش قانون در این میان چیست؟ وفاق، ذیل قانون تعریف میشود، یا دستاویزی برای دور زدن قانون، لوث کردن مسئولیت و خلع مسئولیت از نمایندگان مجلس است؟»
یادداشت نویس کیهان با اشاره به اینکه «فتنه، خط قرمز نظام است»، به اتهام زنی‌های این روزنامه به اعضای شورای راهبری ادامه داده و نوشته: «برخی از کسانی که در شورای موسوم به شورای راهبری دور هم جمع شدند تا فهرست وزیران را به رئیس‌جمهور پیشنهاد کنند، مجرمان سابقه‌داری بودند که محکومیت‌های قضائی در این باره داشتند و بعضا هم افرادی را پیشنهاد کردند که در فتنه‌های تحصن در مجلس ششم و نگارش نامه موسوم به جام زهر و یا فتنه‌های ۱۳۸۸ و ۱۴۰۱، نقش‌آفرین بودند؛ کسانی که اطلاعات کشور را به بیگانگان فروختند، و کسانی به نیابت از آمریکا و اسرائیل و انگلیس، در تدارک شورش علیه جمهوریت و اسلامیت بودند. چند نفر از اعضای شورای موسوم به راهبری کابینه، بازیگر و بازداشتی نقشه آشوبی بودند که کارگردان خارجی داشت. »
این روزنامه اصولگرا که گویی از سپردن ریاست جبهه اصلاحات به آذر منصوری به جای بهزاد نبوی هنوز دلخور است، همچنین نوشته: «فردی که با فشار تندروها، جایگزین نبوی در ریاست جبهه اصلاحات شد و از بازیچه‌های فتنه ۱۴۰۱ بود، دیرو توئیت زده است: «رأی اعتماد مجلس به وزرای پیشنهادی دکتر پزشکیان می‌‌تواند اولین گام برای حرکت در مسیر وفاق باشد. هر چند تا رسیدن به معنای حقیقی این وفاق فاصله بسیار است.»! کسانی که همین چند ماه قبل، طرفداران شرکت در انتخابات در جبهه اصلاحات را هو کردند و با انواع توهین‌ها نواختند، ناگهان یادشان افتاده که وفاق، چیز خوبی است! حکایت شتر خاک و خُل گرفته‌ای که ادعا می‌کرد دارد از حمام می‌آید!»
کیهان کابینه پیشنهادی پزشکیان را 70 درصد اصلاح طلب ارزیابی کرده و از این نسبت راضی نیست؛ شاهد آنکه نوشته: «سیاست‌بازان، وفاق را به رای دربسته به همه وزرای پیشنهادی و عدم بررسی صلاحیت یکایک آنها تفسیر می‌کنند! در این نگرش، وفاق ملی یعنی سؤال نکردن از صلاحیت سیاسی و فنی شورای راهبری و دستپخت آنها در قالب اثرگذاری بر ۷۰ درصد ترکیب نهائی کابینه پیشنهادی. این تقدس جعلی از کجا می‌آید؟!»