رویداد ۲۴| «وفاق ملی» واژه قشنگ و مورد تاییدی است تا وقتی که منجر به تامین منافع شود! این رویکردی است که اصولگرایان و مخالفان دولت در پیش گرفته‌اند. از این رو شاهدیم که هر وقت در سایه این وفاق از دولت و دستگاه‌های دیگر سهمی بگیرند؛ به‌به و چه‌چه می‌کنند، اما آنجا که یک گزینه از جناح رقیب آن‌ها در جایگاهی مورد استفاده بگیرد فریاد وامصیبتا سر می‌دهند!
همین است که شاهدیم این روز‌ها رسانه‌های اصولگرا هر یک به نوعی در مقابل آنچه دولت پزشکیان «وفاق ملی» تعریف کرده، صف‌آرایی می‌کنند.
یک روز «جوان» نگران تحریف مفهوم وفاق ملی و به سخره گرفتن آن شده و از فرصت برای کنایه به «اصلاح‌طلبی» و «اعتدال» هم بهره می‌برد.
روز دیگر «کیهان» مدعی می‌شود که دولت زمین بازی حامیان اغتشاش شده و یک روز هم «فرهیختگان» رویکرد دولت را «نمایش ویتریتی» تلقی می‌کند!
همین امروز عبدالله گنجی در روزنامه جوان سعی کرده که به مخاطب بقبولاند که وفاق آنچه آن‌ها می‌گویند، است و بس.
در عین حال، فرهیختگان نوشته: «آیا معنای وفاق، سکوت همه ارکان حکومت و قدرت در برابر تصمیمات دولت است. اگر انتصابی غیرقابل قبول مثل برخی انتصاب‌ها در سطح معاون وزرا یا احکامی که شخص رئیس‌جمهور می‌دهد، رخ داد، تکلیف چیست؟ حتما شخص رئیس‌جمهور باید منظور خودش از وفاق ملی را مشخص کند. تا آنجا که در گفتار رسمی او مشهود است بنا نبوده که در لایه‌ای از قدرت افرادی فقط به خاطر پوشیدن لباس یک جناح سیاسی انتخاب شوند. افرادی که خصوصیت و شاخصه خاصی جز رادیکال بودن ندارند. با این حال اگر ملاک کارآمدی باشد این انتخاب‌ها قابل دفاع نیست. اگر ملاک وفاق ملی باشد باز هم این انتخاب‌ها باعث شکاف می‌شوند تا وفاق».
این روزنامه اصولگرا خط و نشان می‌کشد که اگر انتصاب‌ها و انتخاب‌های دولت به رویه فعلی ادامه یابد «شکاف» به جای «وفاق» ایجاد می‌شود و نوشته: «دولت و شخص جناب پزشکیان بدانند رفتار بازاری با شعار وفاق ملی و پایین آوردن آن در حد «نمایش ویترینی» پایان زودهنگام این شعار است.»