رویداد۲۴| روزنامه جوان در سرمقاله امروز با تاکید بر این نگاه جریان اصولگرا که میان ترامپ و هریس یا به طور کلی جمهوریخواهان و دموکرات‌ها هیچ فرقی نیست، نوشته: «ترامپ، ماحصل انتخاب امریکایی است، اما مجبور نیستیم خودمان را با آن تطبیق دهیم. نه همچون برخی همسایگان جنوبی تاج‌وتختی وابسته به امریکا در اینجا وجود دارد که کسی نگران آن باشد و نه تهدید‌های ترامپ را باید جدی گرفت. آن‌ها که به هر دلیل روی توافق با هریس هم شرط بسته بوده‌اند و حالا مانند هشت سال پیش عزادار شده‌اند، خوب است به خود بیایند و بدانند چه در دوره فیل‌ها و چه الاغ‌ها، نسخه اصلی مواجهه با امریکا سال‌ها پیش تجویز شده و آن توجه و اتکا به درون و امید نبستن به دشمن بددل است.»
این روزنامه اصولگرا در مطلب دیگری هم مقاله «Why Should Iran Get the Bomb» از کنت والتز را منتشر کرده است! «جوان» تاکید کرده که مطالب این مقاله را تایید و رد نمی‌کند، اما انتخاب این مقطع زمانی برای انتشار آن از سوی این روزنامه اصولگرا به قدر کافی معنادار و گویا است. چنانچه خودش هم نوشته: «با گذشت ۱۱ سال از انتشار این مقاله، فحوای آن به خصوص در وضعیت استراتژیک کنونی، همچنان حائز چشم‌انداز قابل توجه است.»
در مقاله مورد اشاره آمده است: «بحران مربوط به برنامه هسته‌ای ایران را می‌توان به سه روش مختلف پایان داد؛ اول، دیپلماسی همراه با تحریم‌های سنگین است که احتمال دارد ایران را متقاعد کند تا دستیابی به سلاح هسته‌ای را کنار بگذارد، اما نتیجه‌گیری از این روش بعید است. سوابق تاریخی نشان داده کشوری که می‌خواهد سلاح هسته‌ای داشته باشد، به ندرت از هدف خود منصرف می‌شود ... دومین راهکار احتمالی این است که ایران از آزمایش سلاح هسته‌ای صرف‌نظر کند، اما ظرفیت ساخت و آزمایش آن را به سرعت توسعه دهد.... مشکل این است که این قابلیت هم ممکن است آنطور که در نظر گرفته شده کارایی نداشته باشد.... سومین راهکار احتمالی خروج از بن‌بست این است که ایران به مسیر فعلی خود ادامه می‌دهد و با آزمایش یک سلاح، به طور علنی به سلاح هسته‌ای مجهز می‌شود. مقامات ایالات متحده و اسرائیل، چنین چیزی را غیرقابل قبول اعلام کرده و چنین راهکاری را اینطور ارزیابی کرده‌اند که ایران هسته‌ای، یک چشم‌انداز منحصر به فرد، وحشتناک و حتی یک تهدید وجودی را ترسیم خواهد کرد. این زبان قدرت‌های بزرگ است که از لحاظ تاریخی هر زمان که کشور دیگری شروع به تولید سلاح هسته‌ای کرده، عصبانی شده‌اند. با این حال تا الان هر بار که یک کشور با ورود به باشگاه هسته‌ای توانسته راه خود را ادامه دهد، سایر اعضا همواره تغییر مسیر داده و تصمیم به همزیستی با آن گرفته‌اند. در واقع، دولت‌هایی که به تازگی هسته‌ای می‌شوند، با کاهش عدم تعادل در قدرت نظامی، عموماً ثبات منطقه‌ای و بین‌المللی بیشتری ایجاد می‌کنند.»
در این مقاله تاکید شده که «اگر ایران هسته‌ای شود، اسرائیل و ایران در برابر همدیگر نقش بازدارنده را ایفا کنند؛ همانطور که قدرت‌های هسته‌ای همیشه این کار را کرده‌اند. هرگز یک جنگ تمام عیار بین دو کشور مجهز به سلاح هسته‌ای رخ نداده است. زمانی که ایران از آستانه هسته‌ای عبور کند، بازدارندگی اعمال خواهد شد، حتی اگر زرادخانه ایران نسبتاً کوچک باشد؛ ضمن اینکه هیچ کشور دیگری در منطقه انگیزه‌ای برای دستیابی به توان هسته‌ای نخواهد داشت و بحران کنونی سرانجام از بین خواهد رفت و منطقه به خاورمیانه‌ای با ثبات‌تر از امروز تبدیل خواهد شد.»