رویداد۲۴ تقریبا نیمی از آمریکاییها نوعی ویتامین مصرف میکنند تا وضعیت سلامت خود را بهبود بدهند، اما چیزی که ما درمورد این قرصها و شربتها نمیدانیم این است که از مواد مضر ساخته شدهاند.
فیلرهای خطرناکهمان روغنهای هیدروژنهای که موجب انسداد عروق میشوند و توصیه میشود برای سلامتیمان از مصرف آنها پرهیز کنیم، به عنوان فیلرهای ارزانقیمت مکملهای ویتامین مورد استفاده قرار میگیرند. این تازه یکی از فیلرهای خطرناک مورد استفاده در ساخت مکملهای ویتامین است. سیلیکات منیزیم نیز به عنوان فیلر در ساخت مکملها مورد استفاده است که مشابه آزبستوز میتواند منجر به مشکلات روده و ریه شود. برچسب روی محصول را بخوانید تا مطمئن شوید این فیلرها در مکمل مورد نظرتان وجود ندارند. اگر با هر نوع عنصری روبرو شدید که نمیشناسید، از خرید آن محصول خودداری کنید.
رنگهای مصنوعیکارشناسان تغذیه به طور کلی توصیه میکنند مواد مغذی مورد نیازتان را به جای مکملها از غذاهای طبیعی دریافت کنید. قرار گرفتن در معرض رنگهای مصنوعی نیز یکی از دلایل خطرناک بودن مکملهای ویتامین برای سلامتی است. ویتامینها نیز مانند مداد شمعی و مداد رنگی، رنگهای متنوعی دارند، اما رنگهایی که برای مکملهای ویتامین مورد استفاده قرار میگیرند، واقعا مجاز نیستند و موجب مشکلات زیادی از آلرژیها گرفته تا مشکلات رفتاری. این رنگها صرفا برای مناسبتر کردن ظاهر قرص و کپسول استفاده میشوند. نمونهای از این رنگها، دی اکسید تیتانیوم است که رنگ قرص و کپسول را سفید و درخشان میکند و میتواند سبب التهاب ریه، کلیه و رودهها شود.
جیوه، سرب و کادمیوممکملهای ویتامینی که تصور میکنید سالماند ممکن است با مواد آلوده پُر شده باشند. کپسولهای امگا ۳ برای بهبود سلامت قلب مصرف میشوند. ماهی میتواند دارای میزان خطرناکی جیوه، رب و سایر آلایندههایی باشد که به مکملهای روغن ماهی نیز وارد میشوند. مکملهایی که از دانههای کاکائو تهیه میشوند نیز ممکن است آلوده به مقدار زیادی کادمیوم باشند.
فریب برچسب «ارگانیک» روی محصول را نخورید. شاید در تهیهی محصول مورد نظر هیچ گونه آفت کُشی به کار نرفته باشد، اما در مکملهای ارگانیک نیز میتواند همان اندازه سرب یا سایر فلزات سنگین موجود باشد که در محصولات غیرارگانیک وجود دارد.
برچسبهای تاریخ گذشتهشما نمیتوانید هر چیزی را که روی برچسب محصول میخوانید باور کنید، مخصوصا در مورد مکملهای ویتامین. برچسبهای فعلی نادرستند، زیرا اطلاعاتی که در مورد میزان مورد نیاز روزانه (DV) ذکر شده، در جولای سال ۲۰۱۶ تغییر پیدا کرده و به تولید کنندهها فرصت داده شده تا تغییرات لازم را روی برچسب محصول اعمال کنند. اما بیشتر این کارخانهها تا کنون این کار را نکردهاند؛ بنابراین ممکن است مقدار بیشتر یا کمتری از یک مادهی مغذی دریافت کنید. مثلا اگر اسید فولیک مصرف میکنید ممکن است بر اساس اطلاعات قدیمی، ۷۰ درصد بیشتر از میزان مورد نیازتان از این ویتامین مصرف کنید.
فولاد موجود در اسید فولیک به میزان زیاد میتواند موجب آسیب به کلیهها شده یا باعث بروز ندادن کمبود ویتامین B. ۱۲ شود. نمونهی دیگر نیز ویتامین D. است که میزان مورد نیاز روزانهی شما ۸۰۰ میلی گرم است، اما اگر طبق آنچه برچسبهای قدیمی روی محصول نشان میدهند تصمیم بگیرید، کمتر از ۸۰۰ میلی گرم در روز دریافت خواهید کرد.
محتوای بیشتر (دوز بالاتر)وقتی ویتامین مصرف میکنید همیشه هم آن چیزی را که فکر میکنید دریافت نمیکنید. تولید کنندههای مکمل ویتامین معمولا ۳۰ درصد بیشتر از آنچه روی برچسب ادعا میکنند در مکمل قرار میدهند تا تثبیت کنند که ویتامینها طی تاریخ مصرف اعلام شده، قوت تاثیر خود را حفظ میکنند.
ذکر نکردن حداکثر میزان مجاز مصرفممکن است نادانسته بیش از میزان مجاز از یک مادهی مغذی دریافت کنید و برچسبهای روی مکملهای ویتامین معمولا چنین اطلاعاتی را به شما نمیدهند. آگاه نبودن نسبت به بیشترین میزان قابل تحمل بدن در مورد یک مادهی مغذی میتواند سلامت شما را به خطر بیندازد. مثلا افراد بزرگسالی که بیشتر از ۲۰۰۰ میلی گرم ویتامین C. مصرف میکنند، دچار اسهال، گرفتگیهای معده و تهوع میشوند. در مورد مصرف مکمل همیشه بهتر است با پزشکتان مشورت کنید.
جنبهی درمانی ندارندهیچ ویتامین، مادهی معدنی و یا مکملی نمیتواند ادعا کند توانایی درمان، پیشگیری و یا از بین بردن عارضهای را دارد. ادعاهایی که زیاد خوب به نظر میرسند معمولا واقعیت ندارند. مثلا برچسبهای «کاملا بیضرر» یا «بدون هیچ عارضه جانبی» را نباید باور کنید. مکملها هرگز نمیتوانند همهی نیازهای شما به مواد مغذی را تامین کنند و جایگزین هیچ مادهی غذایی طبیعی نمیشوند. در مورد پیشگیری از بیماریها و کاهش احتمال بروز آنها نیز آنچه که مفید است رژیم غذایی و سبک زندگیست که بیشترین تاثیر را دارد.
«ما قواعد خاص خودمان را داریم!»مکملهای غذایی و گیاهی همیشه هم تحت نظارت تولید نمیشوند. این مکملها بر خلاف داروها پیش از ورود به بازار، نیاز به کسب مجوز ندارند و تستهای لابراتواری روی آنها انجام نشده است.