رویداد۲۴ نازآفرین جمشیدی: تربیت خوب و مناسب برای بچهها از سختترین و البته بهترین کاریست که هر پدر و مادری میتوانند برای فرزندان خود انجام دهند که البته معمولا افراد زیادی هم در آن موفق نیستند.
کودک از ابتدا که به دنیا میآید نه چیزی میداند و نه زمینهای برای انجام آن دارد و این پدر و مادر و اطرافیان و محیط هستند که روی نوع نگرش و رفتار و کردار او در زندگی نقش بازی میکنند و او در درازای زندگی خود کمکم میآموزد چه کند و براساس فرهنگی که به او منتقل شده است کارهایی را انجام میدهد.
شاید یکی از مهمترین مسائلی که پدر و مادر باید به فرزند خود آموزش دهند ارجنهادن به دیگران است. یک کودک از همان ابتدا باید بیاموزد که به دیگران با هر نژاد و قوم و رنگ پوست و زبانی احترام بگذارد و آنها را هرگز مسخره نکنند.
اگر دقت کرده باشید فرزندان دستکم تا اوایل کودکی و حتی تا آغاز نوجوانی هر کار و فعالیتی که پدر و مادرشان و بهویژه مادرشان انجام میدهد تقلید میکنند و میخواهند مانند آنها رفتار کنند پس والدین باید بتوانند برای آنها الگوی مناسب و خوبی باشند.
اگر پدر و مادر به دیگران و حیوانات با دید مثبت بنگرند و تلاش کنند همواره به دیگران کمک کنند فرزندان هم از آنها میآموزند که حیوانات ترس ندارند و نباید آنها را آزار داد ضمن اینکه انسانها هم دوستداشتنیاند و اگر کسی در توان داشته باشد باید به همنوعان خود کمک کنند تا زندگی و دنیا جای بهتری برای زیستن شود.
بهطورکلی درباره تربیت و آموزش مهارتهای زندگی به فرزندان باید خود شکیبا بود چراکه با یک بار و دو بار و بدون عمل کابردی در این زمینه نمیتوان به نتیجه درست و خوبی دست پیدا کرد. پدر و مادر باید خود شکیبا و بردبار باشند و در این راه به فرزند خود آموزش دهند و با آنها درباره مسائل گوناگون گفتگو کنند.
بهتر است هنگام گفتگو با فرزندان خود از رخدادهای روزانه خود بگویید و درباره اتفاقاتی که برای آنها پیش آمده است صحبت کنید و در میان آنها آموزشهای غیرمستقیم داشته باشید. با هم گفتگو کنید و تلاش کنید کارها و واکنشهای مهم و مناسب صحبت کنید و به فرزندتان اجازه دهید درباره هر یک از آنها دیدگاه خود را بیان کند.
شما از همان ابتدای کودکی میتوانید با کارهای کوچک شکیبایی را به فرزندتان بیاموزید. شما میتوانید با کارهایی ساده این کار را آغاز کنید برای نمونه شما میتوانید خواستههای کودکتان را به سرعت برآورده نکنید.
به گزارش رویداد۲۴ آنگونهکه روانشناسان میگویند کودک باید براساس سنش بتواند منتظر بماند. فرض کنید کودک شما ۳ ساله است و از شما آب میخواهد نباید بهسرعت خواسته او را تامین و برطرف کنید. ابتدا کمی خود را مشغول نشان دهید و خواسته او را پس از ۳ دقیقه براساس اینکه سه ساله است برطرف کنید. اینگونه کودک میآموزد که اندازه سن خود انتظار بکشد.
شما باید بتوانید با احساس ناتوانیای که گاه به کودک غلبه میکند مبارزه کنید. فرض کنید کودکتان با موضوعی روبهرو شده است که احساس میکند توان مقابله و تاب و تحمل آن را ندارد. تلاش کنید فرزندتان را نسبت به موضوع آگاه کنید. برای نمونه میتوانید بگویید میدانم از این موضوع ناراحت شدی، اما فکر میکنی چرا اینگونه شد؟ اجازه دهید فرزندتان ماجرا را به یاد آورد و خود برای آن راهکار پیدا کند. در ضمن این کار میتواند زمان را کمی تعدیل کند و فرزند شما با گذر زمان اندکی از ناراحتی خود را فراموش خواهد کرد.
از فرزند خود بخواهید در آرامش به دوستانش و مزیتها و اخلاقهای خوبی که دارند بیندیشد و در این زمینه با هم گفت,گو کنید و درباره زوایای مختلف انسانها بحث کنید.
فراموش نکنید هنگامیکه کودکان توانایی شکیبایی و بردباری را ندارند مانند تمامی مواقع تمام قد و با تمام وجود از آنها حمایت کنید. مشکلاتشان را جدی بگیرید و هرگز بهگونهای با آنها گفتگو نکنید که این حس به آنها القا شود مشکلاتشان را کوچک میشمرید و حتی آنها را به سخره میگیرد. باید بدانید مشکلات فرزند شما برایش بسیار جدیست پس در این مورد کاملا آگاهانه رفتار کنید.
بیشتر بخوانید: آزار مدرن کودکان در ایران؛ از اپیلاسیون تا مادلینگ
در تمامی موارد گفتوگو کردن درباره احساسات و گروهی دوستان فرزندتان بهترین راه حل است. اینگونه فرزند شما میآموزد دید خود را گسترش دهد و به افراد و اخلاق و رفتار آنها با دیدهای متفاوت نگاه کند.
راهکار بسیار موثر و خوبی که برای آموزش بردباری و شکیبایی به کودکان وجود دارد این است که برایشان داستان تعریف کنیم و کتاب بخوانیم.
شما میتوانید در این مورد کتاب بخرید و با فرزندانتان آنها را بخوانید و درباره وقایع آن گفتگو کنید و داستانهایی برایشان تعریف کنید که بتوانید در قالب آنها راههایی را برای آموزش شکیبایی به آنها آموزش دهید.
فرزندان خود را ایزوله بار نیاورید. آنها را به کلاسهای گروهی آموزشی و مراکز عمومی مانند پارک و سینما ببرید و اجازه دهید آنها بتوانند با دیگران تعامل کنند و دربرابر فرهنگها و رفتارهای گوناگون قرار بگیرند. هنگامیکه فرزند خود را به مراکز گوناگون میبرید او میآموزد هر مکانی ویژگیها و نوع رفتار خاص خود را میخواهد و کمکم میآموزد چگونه باید رفتار کند و چه کارهایی درست و یا نادرست است.