رویداد۲۴ سیما صابری: سلنیوم یک ماده معدنی است که در خاک یافت می‌شود. به طور طبیعی در آب و برخی غذا‌ها وجود دارد. در حالی که افراد فقط به مقدار بسیار کمی نیاز به سلنیوم در بدن دارند، اما همین مقدار نقش کلیدی در متابولیسم بدن انسان دارد.
بهترین زمان مصرف مکمل‌های سلنیوم بسته به نیاز‌های خاص فرد و افراد متفاوت است. به طور کلی، مصرف مکمل‌های سلنیوم همراه با غذا برای کمک به جذب و کاهش خطر عوارض گوارشی توصیه می‌شود. برخی از افراد ممکن است مصرف مکمل‌های سلنیوم را در صبح مفید بدانند، در حالی که برخی دیگر ممکن است مصرف آن‌ها را در عصر ترجیح دهند. با این حال، مهم است که دستورالعمل‌های دوز ارائه شده توسط پزشک را دنبال کنید، زیرا مصرف بیش از حد سلنیوم می‌تواند مضر باشد.
همچنین مهم است که توجه داشته باشید که مصرف توصیه شده روزانه سلنیوم بسته به سن، جنسیت و عوامل دیگر متفاوت است و مصرف بیش از حد آن می‌تواند مضر باشد؛ بنابراین قبل از شروع مصرف مکمل سلنیوم حتما مشورت کنید تا دوز مناسب را مصرف کنید و مطمئن شوید که برای شما بی خطر است.
سلنیوم به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی است که اهمیت دارد. آنتی اکسیدان‌ها از سلول‌ها در برابر آسیب‌های ناشی از مواردی مانند افزایش سن، انتخاب شیوه زندگی و شرایط محیطی مانند آلودگی محافظت می‌کنند. با گذشت زمان، این آسیب سلولی - به نام استرس اکسیداتیو - با سرطان، بیماری قلبی و کاهش مهارت‌های ذهنی مرتبط است.
سلنیوم از بسیاری از عملکرد‌های بدن شما پشتیبانی می‌کند، که به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:
تیروئید یک غده کوچک است که هورمون‌هایی را برای تنظیم فرآیند‌های متابولیک بدن تولید می‌کند. اگر تیروئید کم کار دارید، ممکن است دچار خستگی، افزایش وزن، افسردگی و درد‌های عضلانی شوید. با گذشت زمان، خطرات تیروئید می‌تواند بیماری‌های مزمن را بدتر کند. سلنیوم به حفظ عملکرد سالم تیروئید کمک می‌کند. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف بیش از حد آن می‌تواند به تیروئید شما آسیب برساند.
تحقیقات نشان می‌دهد که خواص آنتی اکسیدانی سلنیوم با آسیب سلولی که ممکن است بیماری‌های مغز و سیستم عصبی مانند پارکینسون، آلزایمر و مولتیپل اسکلروزیس را بدتر کند، مبارزه می‌کند. البته هنوز هم مطالعات برای تعیین اینکه آیا سلنیوم می‌تواند به پیشگیری یا درمان از دست دادن مهارت‌های ذهنی کمک کند، ادامه دارد. اما دانشمندان معتقدند دریافت کافی سلنیوم در رژیم غذایی می‌تواند به حفظ عملکرد سالم مغز کمک کند.
سلنیوم برای درمان ده‌ها بیماری دیگر نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. آن‌ها از آسم تا آرتریت، سرطان پروستات و ناباروری را شامل می‌شوند. نتایج این مطالعات بی نتیجه بوده است.
مقدار توصیه شده رژیم غذایی (RDA) شامل کل مقدار سلنیومی است که باید از غذا‌ها و هر مکملی که مصرف می‌کنید دریافت کنید. اکثر مردم می‌توانند RDA سلنیوم خود را از غذا دریافت کنند.
حد بالایی ایمن برای سلنیوم ۴۰۰ میکروگرم در روز در بزرگسالان است. هر چیزی بالاتر از آن یک اوردوز محسوب می‌شود.
رژیم غذایی پیشنهادی:
کودکان ۱-۳، ۲۰ میکروگرم در روز
کودکان ۴-۸، ۳۰ میکروگرم در روز
کودکان ۹-۱۳ ساله ۴۰ میکروگرم در روز
بزرگسالان و کودکان ۱۴ سال به بالا ۵۵ میکروگرم در روز
در دوران بارداری ۶۰ میکروگرم در روز
در دوران شیردهی ۷۰ میکروگرم در روز
مقدار سلنیوم در یک غذا تا حد زیادی به شرایط خاکی که آن غذا در آن رشد کرده است بستگی دارد.
منابع غذایی خوب سلنیوم عبارتند از:
آجیل برزیلی قوی‌ترین منبع سلنیوم موجود است. اما مهم است که سهم خود را تعدیل کنید. پزشکان توصیه می‌کنند برای جلوگیری از خطرات بالقوه سلامتی، بیش از ۴۰۰ میکروگرم سلنیوم در روز مصرف نکنید.
بیشتر غذا‌های دریایی حاوی مقادیر بالایی سلنیوم هستند.
گوشت منبع عالی بسیاری از مواد مغذی ضروری از جمله سلنیوم است. یک سینه مرغ تفت داده شده می‌تواند تا ۳۵ میکروگرم سلنیوم داشته باشد و اگر پوست آن را بخورید، ۵ میکروگرم اضافی سلنیوم دارد. انواع بدون چربی گوشت گاو نیز می‌تواند انتخاب خوبی باشد.
پاستا یک راه آسان برای گنجاندن سلنیوم در اکثر رژیم‌های غذایی است. یک فنجان پاستا پخته شده ۳۶ میکروگرم دارد، در حالی که انواع غلات کامل ۵۰ میکروگرم دارد.
برنج فاقد گلوتن می‌تواند گزینه خوبی برای افرادی باشد که به گندم حساسیت دارند. یک فنجان برنج سفید پخته شده حاوی ۹ میکروگرم سلنیوم است. اما شما می‌توانید حدود ۱۵ میکروگرم سلنیوم را نیز از یک فنجان انواع برنج قهوه‌ای دریافت کنید.
یک تخم مرغ بزرگ می‌تواند حدود ۲۸ درصد از نیاز روزانه شما به سلنیوم را تامین کند که البته اهم آن در زرده تخم مرغ یافت می‌شود. اگر مراقب میزان مصرف کلسترول خود هستید، سفیده تخم مرغ نیز حدود ۹ میکروگرم سلنیوم است.
بلغور جو دوسر یک منبع عالی سلنیوم است. یک فنجان بلغور جو دوسر فوری حاوی ۱۰ میکروگرم سلنیوم است، در حالی که جو دوسر خام تا ۲۳ میکروگرم سلنیوم دارد.
لوبیا پخته حاوی حدود ۱۲ میکروگرم سلنیوم در هر فنجان است. لوبیا منبع عالی فیبر نیز هست، اما کنسرو لوبیا حاوی مقادیر زیادی سدیم است. بهتر است که وعده‌های غذایی خود را تعدیل کنید تا از خطرات سلامتی ناشی از رژیم غذایی پر سدیم جلوگیری کنید.
بدن ما برای عملکرد خوب به سلنیوم نیاز دارد، اما افزودن مقدار بیشتری به رژیم غذایی شما خطراتی دارد، از جمله:
سلنیوم در دوز‌های معمولی عوارض جانبی ندارد، اما به هر حال مصرف بیش از حد سلنیوم می‌تواند باعث بوی بد دهان، ریزش مو، تب، خستگی و حالت تهوع شود.
سلنیوم همچنین ممکن است با سایر دارو‌ها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، مانند برخی از آنتی اسیدها، دارو‌های شیمی درمانی، کورتیکواستروئیدها، نیاسین، دارو‌های استاتین کاهنده کلسترول و قرص‌های ضد بارداری تداخل داشته باشد.
برخی تحقیقات نشان داده که مکمل‌های سلنیوم ممکن است با خطر سرطان پوست مرتبط باشد، بنابراین افرادی که در معرض خطر بالای سرطان پوست هستند نباید از این مکمل‌ها استفاده کنند.
مقدار کمی سلنیوم معمولاً برای رفع نیاز روزانه شما کافی است. در دراز مدت، دریافت مرتب سطوح ناایمن می‌تواند منجر به سمیت سلنیوم شود، عارضه‌ای که با مشکلات تنفسی، نارسایی کلیه و مشکلات قلبی مرتبط است. مصرف سلنیوم در سطوح خیلی بالا حتی می‌تواند کشنده باشد.
در میان افراد سالم در ایالات متحده، کمبود سلنیوم نادر است. اما برخی از شرایط سلامتی - مانند HIV یا بیماری کرون - شما را در معرض خطر بالاتری برای سطوح پایین سلنیوم قرار می‌دهد. ا
علائم کمبود سلنیوم عبارتند از:
سردرد
حالت تهوع
گیجی
خستگی
تشنج
کما
کمبود سلنیوم می‌تواند منجر به موارد زیر شود:
ناباروری در مردان و کسانی که در هنگام تولد پسر تعیین شده اند
بیماری کشان (نوعی بیماری قلبی)
بیماری کاشین بک (نوعی آرتریت).
این مکمل‌ها معمولاً به شکل کپسول یا قرص هستند. اما غذا‌های کامل بهترین منابع سلنیوم هستند، زیرا ممکن است این ماده معدنی در هنگام فرآوری از بین برود. مگر اینکه پزشک به شما بگوید مکمل مصرف کنید، سلنیوم را از غذا‌ها دریافت کنید تا از مصرف بیش از حد آن اجتناب کنید.