رویداد۲۴| سیما صابری: اگر آریتمی مزمن یا پایدار داشته باشید، تنها کافی است یک نوار قلب (ECG) ضبط کرده و وجود و نوع آریتمی که تجربه می‌کنید را مستند کنید.
متأسفانه، آریتمی‌های قلبی اغلب طبیعت دوره‌ای دارند و بدون هشدار می‌آیند و می‌روند. در این موارد، علائم شما ممکن است به صورت دوره‌های پراکنده رخ دهند و اغلب تنها چند ثانیه طول بکشند، به همین دلیل احتمال کمی وجود دارد که یک نوار قلب ۱۲ ثانیه‌ای به طور تصادفی آریتمی را نشان دهد و در نتیجه برای تشخیص آریتمی تست‌های اضافی لازم است.
اگر پزشک علائم را غیر تهدیدکننده تشخیص دهد، احتمالا با یک معاینه فیزیکی و بررسی علائم و شرایط که می‌تواند باعث آریتمی شود، شروع می‌کند.
اگر مشکوک به آریتمی باشید، اولین سوال این است که آیا احتمالاً تهدیدکننده زندگی فرد است یا خیر.
پزشک احتمال اینکه آریتمی خطرناکی مانند بلوک قلبی را در نظر بگیرد، اگر علائم زیر را داشته باشید:
- دوره‌هایی از سرگیجه شدید و غیرقابل توضیح داشته باشید
- غش
این مسئله به ویژه اگر بیماری قلبی زمینه‌ای داشته باشید، بیشتر صادق است.
در این صورت، احتمالاً در بیمارستان تحت مانیتورینگ قلب قرار می‌گیرید تا زمانی که تشخیص قطعی داده شود و در صورت نیاز، درمان مؤثر آغاز می‌شود.
علائم معمول‌تر آریتمی مانند تپش قلب، خستگی ملایم یا سرگیجه گذرا و ملایم به احتمال زیاد نشان‌دهنده آریتمی تهدیدکننده حیات نیستند و می‌توان از ارزیابی معمول قلبی استفاده کرد.
بیشتر بخوانید: همه چیز درباره تب دنگی در ایران
به طور کلی، این کار با تلاش برای ضبط یک ECG در طول یک دوره علائم انجام می‌شود. با یک ECG پایه، شما الکترود‌هایی به سینه خود وصل می‌کنید که فعالیت الکتریکی قلب شما، از جمله زمان و مدت زمان ضربان‌های قلب را ضبط می‌کند.
اگر علائم شما روزانه رخ می‌دهد، بهترین انتخاب برای تشخیص علت ممکن است استفاده از مانیتور هولتر باشد، یک دستگاه قابل حمل ECG که به طور مداوم ریتم قلب شما را برای مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت ضبط می‌کند.
احتمالا از شما خواسته شود که یک دفترچه دقیق نگه دارید و زمان‌های دقیق وقوع علائم را یادداشت کنید. این دفترچه سپس با ضبط ریتم هماهنگ می‌شود تا نشان دهد آیا علائم با آریتمی قلبی مرتبط است یا خیر.
اگر علائم شما کمتر از روزانه یا هر چند روز یکبار رخ می‌دهد، یا خیلی سریع اتفاق می‌افتند، بهترین انتخاب مانیتور رویداد است که نوع دیگری از دستگاه قابل حمل ECG است.
شما آن را به بدن خود متصل می‌کنید و وقتی علائم دارید دکمه‌ای را فشار می‌دهید تا فعالیت الکتریکی قلب شما در آن زمان ضبط شود. برخی از تلفن‌های هوشمند نیز نسخه‌ای از این فناوری دارند.
گزینه دیگر اگر علائم شما کمتر رخ می‌دهد، مانیتور پچ مانند پچ زیو (Zio patch) است، یک دستگاه ضبط طولانی‌مدت که می‌تواند تا دو هفته ضبط مداوم ریتم قلب شما را ذخیره کرده و به طور خودکار هر گونه آریتمی قلبی را که ممکن است داشته باشید، تشخیص و ضبط کند.
گزینه دیگر، می‌تواند تا ۳۰ روز وضعیت قلبی شما را ضبط و مانیتور کند.
عیب مانیتور‌های پچ این است که گران هستند (زیرا قابل استفاده مجدد نیستند) و ممکن است زمان بیشتری برای دریافت نتایج شما لازم باشد. با این حال، پچ راحت، مقاوم در برابر آب، آسان برای استفاده و راحت برای پوشیدن هستند.
اگر علائم شما بسیار نادر هستند، یک ضبط‌کننده کوچک ریتم قلب قابل کاشت می‌تواند تا سه سال ریتم قلب شما را به طور مداوم ضبط کند و آریتمی‌هایی که مانیتور‌های کوتاه‌مدت ممکن است از دست دهند را شناسایی کند.
این دستگاه زیر پوست سینه شما کاشته می‌شود و ممکن است به ویژه در تشخیص علت سکته، در صورت کاربرد، مفید باشد.
اکوکاردیوگرام نوعی سونوگرافی بدون درد است که برای بررسی اندازه و ساختار قلب شما و همچنین نحوه ضربان آن استفاده می‌شود. شما می‌توانید در حین ورزش یا در حال استراحت اکوکاردیوگرام انجام دهید.
هدف از ضبط ریتم قلب شما در طول دوره علائم این است که سعی کنید علائم خود را با ضبط ECG در زمان وقوع علائم هماهنگ کنید.
به طور ایده‌آل، برای تشخیص، علائم با شروع آریتمی شروع می‌شوند و با توقف آریتمی پایان می‌یابند. اگر چنین الگویی دیده شود، تقریباً قطعی است که آریتمی باعث تولید علائم شده است.
با این حال، اغلب افراد علائم را در زمان‌هایی گزارش می‌کنند که ریتم قلب کاملاً طبیعی است؛ یا برعکس، آریتمی در زمان‌هایی ضبط می‌شود که هیچ علائمی وجود ندارد.
اگر پزشک شما هیچ آریتمی در آزمایش مانیتورینگ قلب پیدا نکند، اما هنوز مشکوک به وجود آریتمی باشد، ممکن است سعی کند یکی از این آزمایش‌ها را برای تحریک آریتمی استفاده کند.
از آنجا که برخی آریتمی‌ها با ورزش یا تلاش بدنی تحریک یا تشدید می‌شوند، پزشک ممکن است تست استرس انجام دهد که شامل مانیتورینگ قلب شما در حین ورزش روی یک دوچرخه ثابت یا تردمیل است.
اگر به دلیلی نتوانید ورزش کنید، ممکن است به جای آن داروی تحریک‌کننده قلب به شما داده شود.
اگر دچار غش یا سنکوپ شده‌اید، ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی ممکن است بخواهد تست میز شیب‌دار انجام دهد.
در حالی که به صورت صاف روی میز دراز کشیده‌اید، فعالیت قلب و فشار خون شما مانیتور می‌شود. ممکن است به شما یک خط وریدی (IV) داده شود در صورت نیاز به دارو.
سپس میز شیب داده می‌شود تا به صورت عمودی قرار گیرد، مانند زمانی که ایستاده‌اید، در حالی که ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی هرگونه تغییر در فشار خون و/یا فعالیت قلب شما را مانیتور می‌کند.