رویداد ۲۴ حسین فلاحی: مهاجر-۲ پهپادی از نسل میانی پهپاد‌های ایرانی است که در دهه ۹۰ توسعه یافته است. این پهپاد از نظر مشخصات از جمله حداکثر وزن برخاست و مدت زمان پرواز تقریباً معادل پهپاد ابابیل-۲ است. با این حال، بر خلاف ابابیل، پهپاد مهاجر-۲ هنوز به طور مرتب برای اهداف شناسایی استفاده می‌شود.
ساخت هواپیمای مهاجر-۲ در واقع توسعه پروژه مهاجر-۱ بود. پس از استفاده موفق از مهاجر-۱، در نیرو‌های مسلح ایران جای خالی یک پهپاد با برد و استقامت بیشتر احساس شد. این نسخه که بعداً مهاجر-۲ نام گرفت، همچنین دارای یک سیستم خلبان خودکار برای پرواز فراتر از خط کنترل مرکز فرماندهی خود بود. مهاجر-۲ در دهه ۱۹۹۰ توسعه یافت و اولین بار در سال ۱۹۹۶ رونمایی شد.
پهپاد مهاجر-۲ دارای همان بدنه استوانه ای، دو دم و بال‌های مستقیم است. هر بال واحد مهاجر-۲ مجهز به یک آنتن است . این آنتن ها کانال‌های ارتباطی را با فرکانس بالاتر (تا ۱۰ گیگاهرتز) ارائه می‌دهند که امکان نظارت در زمان واقعی را فراهم می‌کند. مهاجر-۲، ۲.۹۱ متر طول دارد و طول بال آن ۳.۸ متراست.
مهاجر-۲ دارای سیستم خلبان خودکار است که می‌تواند سرعت، ارتفاع و ثبات در پرواز را کنترل کند. سیستم خلبان خودکار می‌تواند مسیر هواپیما را از طریق ایستگاه‌های بین راه کنترل کند.
همچنین این پهپاد قابلیت کنترل از ایستگاه کنترل زمینی را دارد. مهاجر-۲ دارای یک دوربین ثابت یا ویدئویی (رنگی یا تک رنگ) است. مهاجر-۲ دارای دو آنتن خرد در محدوده زیر ۱۰ گیگاهرتز، هر یک در هر بال، برای کنترل در زمان واقعی است. مهاجر-۲ دارای سیستم هدایت GPS است.
مهاجر-۲ از یک منجنیق پنوماتیک PL۳ پرتاب می‌شود که می‌تواند روی کامیون، چرخ دار یا کشتی سوار شود. همچنین می‌توان آن را از سکوی JATO پرتاب کرد. این پهپاد با فرود لغزشی یا چتر نجات بازیابی می‌شود.
مهاجر-۲ دارای استقامت ۱.۵ ساعت و برد ۵۰ کیلومتر است. پهپاد مهاجر-۲ می‌تواند ماموریت‌های مختلفی مانند شناسایی و تصویربرداری هوایی را به خوبی انجام دهد. این پهپا از سکو‌های پرتاب زمینی قابل پرواز است. مهاجر-۲ علاوه بر کاربرد نظامی، می‌تواند برای گزارش آب و هوا نیز استفاده شود.
مهاجر-۲ دارای یک موتور پیستونی دو سیلندر WAE-۳۴۲ با قدرت ۲۶ اسب بخار وجود دارد.
مانند نوع M۱، پهپاد M۲ نیز می‌تواند مسلح شود. در تصاویر منتشر شده مدل‌های آزمایشی با دو نارنجک‌انداز شش لول دیده می شوند.
در طول جنگ داخلی افغانستان در دهه ۱۹۹۰، هواپیما‌های بدون سرنشین مهاجر وضعیت را زیر نظر داشتند. پهپاد مهاجر-۲ نیز توسط حزب الله اداره می‌شود. همچنین گزارش‌های غیرقابل قطعی وجود دارد که از هواپیما‌های بدون سرنشین مهاجر-۲ در سوریه استفاده شده است.
علاوه بر ایران، پهپاد مهاجر-۲ در نیروی هوایی ونزوئلا نیز در خدمت است، جایی که با نام محلی آرپیا (هارپی) شناخته می‌شود. ونزوئلا قراردادی ۲۸ میلیون دلاری برای ساخت این پهپاد‌ها امضا کرد. پیمانکار دفاعی دولتی ونزوئلا (CAVIM) مونتاژ هواپیما‌های بدون سرنشین را در سال ۲۰۰۹ آغاز کرد.
خرید پهپاد‌های M۲ توسط ونزوئلا در سال ۲۰۰۷ آغاز شد، زمانی که قراردادی با ایران برای تولید پهپاد امضا شد. تا سال ۲۰۰۹، شرکت دولتی CAVIM شروع به مونتاژ آن‌ها از مجموعه پهپاد‌های عرضه شده از ایران کرد. آن‌ها برای اولین بار در ژوئن ۲۰۱۲ به عموم نشان داده شدند. آن‌ها به اسکادران پهپاد ۸۳-I، که بخشی از گروه هوانوردی ۸-I است، مستقر در پایگاه هوایی ال لیبرتادور در شهر ماراکای مستقر هستند. گزارش شده است که سه دستگاه دچار حادثه شده اند و ۱۲ دستگاه در خدمت باقی مانده اند. علاوه بر این، مقدار نامعلومی برای بازرسی خط لوله به شرکت نفت دولتی PDVSA عرضه شد.
مهاجز ۲N (N به معنای جدید) در نمایشگاه هوایی کیش در سال ۲۰۱۴ به نمایش گذاشته شد. از نظر ظاهری تقریباً مشابه پهپاد مهاجر ۲ است، اما طبق گزارش‌ها عملکرد قابل توجهی بالاتری دارد.
این موارد شامل افزایش ۲۰۰ درصدی برد پرواز (از ۵۰ کیلومتر به ۱۵۰ کیلومتر) و افزایش ۳۰۰ درصدی مدت پرواز (از ۱.۵ به ۶ ساعت) است. همچنین گزارش شده است که این پهپاد توانایی حمل موشک انداز را در زیر بال‌های خود دارد.
طول: ۲.۹۱ متر
طول بالها: ۳.۸ متر
وزن خالی: ۷۰ کیلوگرم
وزن محموله: ۱۵ کیلوگرم
حداکثر وزن برخاست: ۸۵ کیلوگرم
حداکثر سرعت: ۲۰۰ کیلومتر در ساعت
سقف: ۳۳۵۰ متر
شعاع پرواز: ۵۰ کیلومتر
مدت زمان پرواز: ۹۰ دقیقه
موتور: ۲۶ اسب بخار L-۲۷۵
طول: ۲.۹۰ متر
طول بالها: ۳.۸۲ متر
حداکثر وزن برخاست: ۹۰ کیلوگرم
حداکثر سرعت: ۱۸۰ کیلومتر در ساعت
برد: ۱۵۰ کیلومتر
مدت زمان پرواز: ۶ ساعت